ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΑΙΔΩΝ-ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ 2010

Δείτε τις παρτίδες των δύο σκακιστών μας ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ  και ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑΝΝΗ από τους έξι πρώτους γύρους των αγώνων, όπως δημοσιεύτηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα του πρωταθλήματος:

ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΙΚΑΡΟΣ

Από τις 13 έως τις 21 Ιουλίου θα διεξαχθεί και φέτος στην Ικαρία το καθιερωμένο καλοκαιρινό σκακιστικό τουρνουά για 33η φορά. Έχοντας προσωπικά τις καλύτερες εντυπώσεις από το περυσινό τουρνουά αλλά και από την Ικαρία γενικότερα, ευχόμαστε στους διοργανωτές και στους συμμετέχοντες σκακιστές και σκακίστριες καλή επιτυχία.

Δείτε επίσης μια εξαιρετική αλλά και συγκινητική παρουσίαση του τουρνουά "ΙΚΑΡΟΣ 1998" μεταβαίνοντας στο καινούργιο ιστολόγιο του ΣΟ ΙΚΑΡΙΑΣ:  εδώ 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΠΑΙΔΩΝ-ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ 2010

Από τις 25 Ιουνίου 2010 έως τις 2 Ιουλίου 2010 θα διαξαχθούν στην Χαλκιδική τα πανελλήνια ατομικά πρωταθλήματα σκακιού παίδων-κορασίδων στις ηλικιακές κατηγορίες 8,10,12,14 και 16 ετών, ξεχωριστές για αγόρια και κορίτσια.

Από τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ συμμετέχουν οι Πουλόπουλος Ιωάννης (Αγόρια Κ14) που είχε πρόκριση από το ατομικό πρωτάθλημα παίδων Αττικής με την 5η θέση που είχε πάρει,  και η Πουλοπούλου Αικατερίνη (Κορίτσια Κ12).

Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία, απόκτηση εμπειρίας και γνώσεων και ξεκούραση με πολλά μπάνια.

Επίσημη ιστοσελίδα των αγώνων: εδώ

38ο ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Α' ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ

Από τις 5 Ιουλίου 2010 έως τις 11 Ιουλίου 2010 θα διεξαχθεί στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Περιστερίου (Στάδιο της Πυγμαχίας) το 38ο Ομαδικό Πρωτάθλημα Α' Εθνικής κατηγορίας, στο οποίο θα συμμετάσχει και ο Πανιώνιος για πρώτη φορά στην ιστορία του.










Η κλήρωση του 1ου γύρου (05 Ιουλίου 2010, 16:30), έχει ως εξής:

1. ΠΣ Περιστερίου - ΣΟ Πατρών
2. ΣΟ Ηλιούπολης - ΑΟ "Κύδων" Χανίων
3. ΕΟΑΟ "ο Φυσιολάτρης" Νίκαιας - Πανιώνιος ΓΣ
4. ΛΠ Φλώρινας - ΑΕΚ
5. ΣΑ Χανίων - ΣΑ Γαζίου
6. ΝΟ Καλαμάτας "ο Ποσειδών" - ΣΟ Ηρακλείου
7. ΣΟ Καλλιθέας - ΕΕΣ Κορυδαλλού
8. ΣΟ Ικαρίας "Ι. ΤΖΕΛΕΠΗΣ" - ΕΣ Άμφισσας
9. ΦΟΝ Ηρακλείου Αττικής "Επικοινωνία" - ΑΣ Παπάγου
10. ΣΑ Χαλκίδος "Παλαμήδης ο Ευβοεύς" - ΣΑΣ Κορωπίου
11. ΟΣ Τριανδρίας - Σύλλογος Ιωαννιτών Σκακιστών

Αναλυτικά οι δηλωθέντες σκακιστές και σκακίστριες των 22 ομάδων που θα πάρουν μέρος: εδώ

Επίσημη ιστοσελίδα των αγώνων (παρακολούθηση και παρτίδων on-line): εδώ

KINGS TOURNAMENT 2010

Την ίδια περίοδο με το 8ο Σκακιστικό OPEN του ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗ της ΝΙΚΑΙΑΣ, διεξάγεται στην πόλη Μέντιας της Ρουμανίας το 4ο ισχυρότατο  κλειστό σκακιστικό τουρνουά KINGS TOURNAMENT 2010. Λαμβάνουν μέρος 6 σκακιστές που θα παίξουν όλοι εναντίον όλων σε διπλές συναντήσεις (double round-robin), δηλαδή 10 αγώνες. Μετά και τον 7ο γύρο προηγείται ο Νορβηγός Carlsen Magnus me 5,5 βαθμούς (4 νίκες).

Δείτε παρακάτω την νίκη του (με μαύρα) εναντίον του Nisipeanu (από τον 5ο γύρο) σε μόλις 31 κινήσεις:

8ο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟ OPEN

Δείτε τις παρτίδες του Χρήστου Τσίχλη από τον 1ο γύρο, του Σταύρου Αλεξίου από τον 2ο γύρο και της Κατερίνας Πουλοπούλου από τον 4ο γύρο, που αναρτήθηκαν από τους διοργανωτές στην επίσημη ιστοσελίδα των αγώνων:

8ο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟ ΟΠΕΝ

Η παρτίδα της Μυρτώς από τον 3ο γύρο:

8o ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟ OPEN

Από τις 17 Ιουνίου έως τις 24 Ιουνίου διεξάγεται στην Νίκαια το 8ο ανοικτό τουρνουά σκακιού  με διοργανωτή τον έξαιρετικό σκακιστικό σύλλογο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗ ΝΙΚΑΙΑΣ.

Αναλυτικά αποτελέσματα εδώ

Από τον 3ο γύρο του παραπάνω τουρνουά είναι η ακόλουθη παρτίδα του Δημήτρη που έπαιξε υποδειγματικά χωρίς λάθη (όπως και ο αντίπαλός του) με φυσική κατάληξη την ισοπαλία:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ

Για την λήξη του σχολικού έτους 2009-2010:

ΡΩΣΙΚΗ ΠΑΡΤΙΔΑ

ΔΝΤ

Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό ιστολόγιο: " Αλωνάκι της ποίησης "

Την Τετάρτη, 05 Μαΐου 2010, αποφράδα μέρα για την Ελλάδα γράφτηκε το ακόλουθο άρθρο από τον Δόκτορα Mark Weisbrot, διακεκριμένο οικονομολόγο (Washington D.C.) που έζησε τα γεγονότα της Αργεντινής από κοντά.

Ερώτηση:

Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δεν γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μ’ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία «αδέσποτη» αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο, να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας.

 

Απάντηση:

Ο μόνος τρόπος να επιβιώσετε είναι επί ένα μήνα κάθε ημέρα συνέχεια να βγαίνετε σύσσωμοι και ενωμένοι 8 εκατομμύρια άνθρωποι, μιλάω για τους ενήλικες, στους δρόμους μέχρι να ανασταλούν όλες μα όλες οι καθημερινές λειτουργίες. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εκβιαστεί η Ε.Ε. αρκετά ώστε να δώσει χρήματα και άτοκα μάλιστα, τα οποία και διαθέτει. Δεν είστε ξέμπαρκοι, για όνομα του Θεού, ενώ η Αργεντινή ήταν εντελώς μόνη και απροστάτευτη.

Η Ε.Ε. δεν επιθυμεί κάτι... αντίστοιχο - μα πρέπει να ασκηθεί η κατάλληλη πίεση πλέον από κάτω προς τα πάνω και όχι αντιστρόφως. Η μόνη σωτηρία πλέον είναι να εξαναγκάσετε τη Γερμανία να πληρώσει τα 74 δις. που χρωστάει στην Ελλάδα για την περίοδο 1939-1945. Μάλιστα ακούγεται ταυτόχρονα σε πολλούς κύκλους στη Γενεύη όπου ζω, ότι η Ελβετία θα δώσει ως δώρο στην Ελλάδα, δίχως απαίτηση επιστροφής, 100 δις, ώστε να μην οδηγηθεί ευρωπαϊκή χώρα, με τέτοιες τραγικές συνέπειες, στο στόμα του λιονταριού.

Πιστέψτε με, στην Ουγγαρία ήταν πιο ομαλά τα πράγματα, στην Ελλάδα προετοιμάζεται το έδαφος για μαζική καταστροφή όλου του κοινωνικού ιστού με τραγικές συνέπειες, όπου το μηνιαίο εισόδημα ακόμα και στις ιδιωτικές εταιρίες θα μειωθεί από 1000 ευρώ φερ’ ειπείν, στα 250 ευρώ, ενώ οι τράπεζες θα επιτρέπουν την ανάληψη πλαφόν των 100 ευρώ ανά ημερολογιακού μήνα.

Η Κυβέρνησή που τώρα σας κυβερνάει προσφέρει τα κλειδιά στους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. να συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη στην Αργεντινή. Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί των 25.000.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να απαιτήσει ο Ελληνικός λαός, και με τη βία όπου κρίνει, την προσέλευση όλων των υπευθύνων που έκλεψαν τον Έλληνα φορολογούμενο στην δικαιοσύνη, και ξέρουνε όλοι στην Ελλάδα ποιοι είναι αυτοί, και την εκδίκαση των προηγούμενων δυο κυβερνήσεων της Ελλάδος, με τελικό σκοπό την ισόβια φυλάκισή τους. Ταυτόχρονα θα πρέπει ο κάθε πολίτης της Ελλάδος να διασφαλίσει την αλλαγή πορείας της τωρινής Κυβέρνησης, η οποία προμελετημένα και εσκεμμένα προδίδει τον Ελληνικό λαό με την επιθυμία την πλήρη υποταγή του καθώς και την εξαθλίωσή του οδηγώντας τον προς το Δ.Ν.Τ. Το να έχει αναλάβει το Δ.Ν.Τ. μια χώρα σημαίνει την εφ' όρου ζωής σχεδόν ομηρία του στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους, που όχι μόνον έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση, αλλά και τους καρχαρίες του Δ.Ν.Τ. που καιροφυλακτούν να αναλάβουν αμέσως τη δράση της εξαθλίωσης στην Ελλάδα.

Αυτά δεν είναι τα λόγια κάποιου θεοσεβούμενου ή ανθρωπιστή, αλλά ούτε και αυτά ενός ξεπεσμένου ή ξεχασμένου κομμουνιστή ή ρομαντικού αριστερού. Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.

Στην Αργεντινή με το που έλαβε δράση το Δ.Ν.Τ., ο κόσμος βγήκε με τσεκούρια, χαντζάρες και πριόνια στους δρόμους και εισέβαλαν σε τράπεζες, στα Μ.Μ.Ε. και σε κυβερνητικά κτίρια, σφάζοντας και αποκεφαλίζοντας στην κυριολεξία τραπεζικούς υπαλλήλους, διευθυντές, δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι στην κορυφή της διαφθοράς και της απάτης, καθώς και στελέχη και μέλη βιομηχανιών, της Κυβέρνησης, Κυβερνητικούς Εκπροσώπους και συγκεκριμένα μέλη της Κυβέρνησης του αντίστοιχου Υπουργείου Οικονομικών.

Ο συνολικός αριθμών των θυμάτων επισήμως κατά την οικονομική κατάρρευση της Αργεντινής ήταν περί τους 25.000, αλλά φυσικά ο αριθμός που ανακοίνωναν τα Μ.Μ.Ε. της χώρας και με την διαταγή του Δ.Ν.Τ. ήταν κατά πολύ λιγότερος και συγκεκριμένα είχανε αναφέρει μόνον 27 θανάτους.

Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη, επεξεργασμένη με χλωρίνη και ασβέστη και άλλα ναρκωτικά της μιας δόσης, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα, όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι, όπως και οι Έλληνες και δεν είδα μάνες στην Αργεντινή να πουλάνε τα παιδιά τους, όπως γίνεται στο L.A. από το 1960. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους, όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν, όσα δεν πήραν οι τράπεζες τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι’ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.

Γι' αυτό και εξάλλου η προμελετημένη υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και η μαζική προώθηση και πώληση των ναρκωτικών, μέχρι όπως μαρτυρείται και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό από ανθρώπους που έχουν και είχαν ανέκαθεν στενές επαφές με την ζούγκλα των ιδιωτικών καναλιών, κυβερνητικά στελέχη, πολιτικούς, μεγαλοδικηγόρους, βιομήχανους και ανθρώπους γενικότερα που εξυπηρετούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Ημερησίως στο κέντρο της Αθήνας πεθαίνουν περίπου 140 άνθρωποι, κυρίως μετανάστες από ναρκωτικά νοθευμένα.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο εύκολα σώπαιναν όλοι οι ενοχλητικοί. Στην Αργεντινή του τότε, όπως και στην Ελλάδα του τώρα, όλα τα ΜΜΕ διατυμπάνιζαν την «ανάγκη της βοήθειας». Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ.

Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!!! Είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές, όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά. Πρέπει εσείς στην Ελλάδα να ξυπνήσετε τώρα προτού να είναι αργά, πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποφύγετε το Δ.Ν.Τ.

Ήδη οι εφημερίδες του Σαββατοκύριακου 17-18 Απριλίου 2010 στη χώρα σας, απειλούν για μαζικές απολύσεις περί τους 350.000 εργαζομένους και εσείς ακόμα κοιμάστε όρθιοι, αντί να έχετε αποκλείσει τη Βουλή σας με την απειλή μαζικής βίας. Σας κοροϊδεύουν, λεφτά και μάλιστα πάρα πολλά υπάρχουν.

Για το Δ.Ν.Τ. είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντινοί μας θεωρούν σωτήρες.

Ποτέ δεν προέβαλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές, με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα, ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωζε. Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν «θέλουμε τη χώρα μας πίσω»! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω! Οι τηλεοράσεις έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. Δεν υπήρχε συντονισμός. Ό,τι Αμερικάνικη επιχείρηση υπήρχε έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί. Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω, που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.

Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν πλιατσικολόγοι. Ακόμα και μεσήλικες, σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. Μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ό,τι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους. Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα «τρομοκράτες». Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.

Στην Ελλάδα συμβαίνει και το εξής: τα πετρέλαια στο Αιγαίο επιθυμούν να τα εκμεταλλευτούν πλήρως και μόνο οι Γερμανοί, ώστε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους και επιτέλους να βγούνε νικητές από έναν παγκόσμιο πόλεμο έχοντας ήδη δημιουργήσει 2 και χάνοντάς τους. Τον 3ο αυτόν, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως οικονομικό πόλεμο.

Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι ότι η Ευρώπη και η Ε.Ε. δεν φαίνονται γενικότερα να ενδιαφέρονται να σώσουν το ευρώ τους, διότι αν διπλώσει η Ελλάδα, το ευρώ θα είναι εντελώς άχρηστο στις διεθνές αγορές και σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια, το ευρώ θα καταρρεύσει βυθίζοντας σε τύπου αργεντίνικης κρίσης όχι μόνον την Ελλάδα, αλλά και όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Γιατί δεν βοηθούν και γιατί έχουν αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της ακόμα και προς το παρόν ουδείς δεν μπορεί να δώσει εξήγηση. Ένα είναι σίγουρο, ότι σε μια εβδομάδα από σήμερα η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια αν επιτρέψετε στην Κυβέρνησή σας και στα Μ.Μ.Ε. να συνεχίσουν να καθορίζουν εσκεμμένα την πορεία σας προς την κόλαση του Δάντη.

Σήμερα, όμως, συγκλίνουν, εκ των πραγμάτων, τα συμφέροντα του Αμερικανού Προέδρου, Ομπάμα, και του γ. Διευθυντή του ΔΝΤ Ντ. Στρος Καν, σε μια εμπλοκή του ΔΝΤ, με την Ελλάδα, με την νέα όμως αποκατεστημένη μορφή του, που σαν θεωρητική αρματωσιά και πρακτική θα ανατρέπει τη σημερινή εικόνα και θα πλησιάζει στην ειδυλλιακή παραδοσιακή πρακτική του, του Φίλου των Εθνών!

Ο μεν πρ. Ομπάμα, γιατί θέλει νέο κύρος στο εγχείρημά του για επιβολή κρατικού ελέγχου στο διεθνές Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, του οποίου έχασε τον α΄γύρο. Και ο κ. Ντ. Στρος Καν του ΔΝΤ θα επιθυμούσε σφόδρα ένα έπαθλο 10 εκατομμυρίων ικανοποιημένων από τους παραδείσιους σχεδόν όρους παρέμβασης ενός νέου ΔΝΤ Ελλήνων.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ιστορία του γερμανικού χρέους, από τον Ανδρέα Κωνσταντάτο, εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή».

Η Γερμανία μας οφείλει:

1.

7,160 δισ. δολάρια που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των

Παρισίων (1946) για τις καταστροφές που προξένησαν τα γερμανικά

στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της χώρας.

2.

3,5 δισ. δολάρια από το δάνειο που οι κατοχικές δυνάμεις υποχρέωσαν την Ελλάδα να τους παράσχει, πέραν των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων (οι οφειλές αυτές έχουν υπολογιστεί σε ονομαστικές τιμές του 1938, που σημαίνει ότι ξεπερνούν σε σημερινές τιμές τα 70 δις δολάρια).

3.

Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσαν από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους.

4.

Τις αποζημιώσεις προς τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας περίπου εκατό ολοκαυτώματα πόλεων και χωριών. Η Γερμανία ανέβαλλε συνεχώς την εκπλήρωση των υποχρεώσεων μέχρι την σύναψη ειρήνης (2+4) στη Μόσχα (1990). Από τότε, 20 χρόνια μετά, η Γερμανία δεν εννοεί να πληρώσει, ενώ η Ελλάδα εξακολουθεί να χρηματοδοτεί την γερμανική βιομηχανία

ΣΚΩΤΙΚΗ ΠΑΡΤΙΔΑ

Η σχετική ανάλυση είναι από το βιβλίο:

Επιτυχημένο Άνοιγμα (A. Suetin) - Εκδόσεις Κλειδάριθμος

ΝΙΜΖΟΙΝΔΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

ΜΥΣΤΙΚΟ

ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ
Έχω ένα μυστικό κρυμμένο στης καρδιάς τα βάθη
κανείς δεν τό 'χει μάθει και ποτέ δεν θα το πω
να μείνει θέλω πάντα δικό μου, το μυστικό μου
αυτό το μυστικό το γλυκό μου, που τ' αγαπώ

Έχω ένα μυστικό που όλα τα ομορφαίνει
και πρώτη μου φορά με πλημμυρίζει η χαρά

Έχω ένα μυστικό που στην καρδιά μου μέσα λάμπει
το ξέρουνε οι κάμποι, τό 'χει μάθει το βουνό
το τραγουδούν τη νύχτα στα κλώνια όλα τα αηδόνια
και τό 'χουν γράψει τα χελιδόνια στον ουρανό

Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει
μα δεν τό 'χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω

Έχω ένα μυστικό που μες στα χείλη μου έχει μπλέξει
κι είναι μια λέξη μόνο, μια λεξούλα, μόνο μια
σαν έλθει η νύχτα η ξελογιάστρα τη γράφουν τ' άστρα
κι όλο τη λένε μέσα στη γλάστρα τα γιασεμιά

Έχω ένα μυστικό που τη ζωή μου έχει αλλάξει
μα δεν τό 'χω σκοπό ποτέ μου να σάς το πω.


Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος.
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις.

ΙΝΔΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ (ΣΥΣΤΗΜΑ ΖΕΜΙΣ)

ΓΚΑΜΠΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ (ΑΠΟΔΕΚΤΟ)

ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΙΠΠΩΝ

7ο ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΚΑΚΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΛΙΜΟΥ

Με την συμμετοχή 3 παιδιών από το σκακιστικό τμήμα του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΓΣ, διεξήχθησαν σήμερα Κυριακή 6 Ιουνίου 2010 οι αγώνες σκακιού των Δημοτικών Σχολείων Αλίμου (7ο συνεχόμενο πρωτάθλημα) που διοργανώνονται κάθε χρόνο από τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης του Δήμου Αλίμου.

Οι αγώνες που διεξήχθησαν ανά τάξη, έγιναν σε 5 γύρους (blitz 15 λεπτών ανά παίκτη) και συμμετείχαν συνολικά 61 παιδιά (και στις 6 τάξεις)  και από τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ οι:

1) Μπούζα Μυρτώ-Ελένη με 4 βαθμούς, 2η ανάμεσα σε 12 παιδιά (χρυσό μετάλλιο σαν 1ο κορίτσι και 2η στην κατάταξη της Γ' Δημοτικού)

2) Μπούζας Δημήτρης με 5 βαθμούς, 1ος ανάμεσα σε 10 παιδιά (κύπελλο πρωταθλητή Αλίμου Ε' Δημοτικού)

3) Μάλλης Δημήτριος με 3 βαθμούς, 5ος ανάμεσα σε 10 παιδιά της Ε' Δημοτικού.

Ευχόμαστε σε όλους συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους και του χρόνου με νέες επιτυχίες.

Μπούζα Μυρτώ (1ο κορίτσι και 2η στην Γ' Δημοτικού) 

...... Μπούζας Δημήτρης (1ος στην Ε' Δημοτικού) ......

ΚΥΑΝΕΡΥΘΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Για τα 120 χρόνια του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΓΣΣ :

A GAME OF CHESS - IF

A GAME OF CHESS Από το ποίημα Η ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ - THE WASTE LAND)

T.S. ELIOT

Β΄. ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ

Το Κάθισμα όπου κάθονταν, σα στιλβωμένος θρόνος,
Έλαμπε στο μάρμαρο, όπου ο καθρέφτης
Που βάσταζαν κοντάρια πλουμισμένα με κλήματα
Όθε ξεμύτιζε ένας χρυσός Ερωτιδέας
(Με τη φτερούγα σκέπαζε τα μάτια του άλλος ένας)
Ζευγάρωνε φλόγες από εφτάκλωνους κεροστάτες
Αντιφεγγίζοντας το φως επάνω στο τραπέζι ενώ
Των κοσμημάτων της η λάμψη ορμούσε να το συναντήσει,
Πλούσια ξεχειλίζοντας σε θήκες μεταξωτές.
Σε φιάλες από φίλντισι και χρωματιστό γυαλί
Ξεβούλωτες, ενέδρευαν τ’ αλλόκοτα συνθετικά μυρωδικά της,
Υγρά, σε σκόνη, ή σ’ αλοιφή – σκοτίζανε, συγχύζανε
Και πνίγανε την αίσθηση με αρώματα· ερεθισμένα απ’ τον αγέρα
Που έμπαινε δροσερός απ’ το παράθυρο, τούτα ανεβαίναν
Παχαίνοντας τις τεντωμένες φλόγες των κεριών,
Ρίχνανε τον καπνό τους στα λακουεάρια,
Ξυπνώντας τα στολίσματα στο φατνωτό ταβάνι.
Πελώρια ξύλα πελαγίσια ταγισμένα μπακίρι
Έκαιγαν πράσινα και πορτοκαλιά, με πέτρα πολύχρωμη πλαισιωμένα,
Και στο θλιμμένο τούτο φως ένα δελφίνι σκαλισμένο κολυμπούσε.
Πάνω απ’ τ’ αρχαίο το τζάκι παρουσιάζονταν
Λες κι άνοιγε παράθυρο σε μιαν υλαία σκηνή
Η μεταμόρφωση της Φιλομήλας, της χαλασμένης τόσο βάναυσα
Από το βάρβαρο βασιλέα· κι όμως εκεί τ’ αηδόνι
Την έρημο όλη γέμιζε μ’ απαραβίαστη φωνή
Κι ακόμη φώναζε κι ακόμη ο κόσμος κυνηγάει,
«Γιακ, γιακ» σε βρώμικα αυτιά.
Κι άλλες ακόμη ρίζες μαραμένες των καιρών
Ήταν στον τοίχο ιστορισμένες· προσηλωμένα σχήματα
Σκύβαν, δηλώνοντας τη σιωπή στην περίκλειστη κάμαρα.
Πατήματα σερνόντουσαν στα σκαλοπάτια.
Κάτω απ’ το φέγγος της φωτιάς, κάτω απ’ τη βούρτσα, η κόμη της
Άπλωνε πύρινες ακίδες
Έλαμπε με λόγια, Κι ύστερα έπεφτε σε μιαν άγρια γαλήνη.
«Τα νεύρα μου είναι άσχημα σήμερα βράδυ.
Ναι, άσκημα. Μείνε μαζί μου.
Μίλησέ μου. Λοιπόν ποτέ σου δε μιλάς; Μίλησε.
Τι συλλογίζεσαι τώρα; Τι συλλογιέσαι; Τι;
Ποτές δεν ξέρω τι συλλογίζεσαι. Συλλογίσου».
Συλλογίζομαι πως είμαστε στων ποντικών το μονοπάτι
Εκεί που οι πεθαμένοι χάσανε τα κόκαλά τους.
«Τι είναι αυτός ο θόρυβος;»
Ο αγέρας κάτω απ’ την πόρτα.
«Τι είναι αυτός ο θόρυβος τώρα; Τι κάνει ο αγέρας;»
Τίποτε πάλι τίποτε.
«Δεν
Ξέρεις τίποτε; Δε βλέπεις τίποτε; Δε θυμάσαι
Τίποτε;»
Θυμάμαι
Να, τα μαργαριτάρια τα μάτια του.
«Είσαι ή δεν είσαι ζωντανός; Δεν έχεις τίποτε μες στο κεφάλι σου;»
Αλλά
Χο χο χο χο το Σαιξπηχήρειο τούτο φοξ –
Είναι κομψότατο
Είναι ξυπνότατο
«Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω;»
«Θα ξεπορτίσω όπως είμαι, και θα γυρνώ στους δρόμους
Με τα μαλλιά μου ξέπλεκα, έτσι. Τι θα κάνουμε αύριο;
Τι θα κάνουμε πάντα;»
Ζεστό νερό στις δέκα.
Κι αν βρέχει, το κλεισμένο αμάξι στις τέσσερεις.
Και θα παίξουμε μια παρτίδα σκάκι,
Πιέζοντας μάτια δίχως βλέφαρα και περιμένοντας ένα χτύπημα στην πόρτα.
Όταν ο άντρας της Λιλ αποστρατεύτηκε, της λέω,
Δεν τα μασούσα τα λόγια μου, της λέω αυτηνής ’γω που με βλέπεις,
ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ
Τώρα πού γυρίζει ό Γιάννης, κοίταξε να σουλουπιαστείς λιγάκι.
Θα γυρέψει να μάθει τι τα ’κανες κείνα τα λεφτά που σου ’δωσε
Να ξαναβάλεις καν ’να δόντι. Σ’ τα ’δωσε, ήμουν εκεί.
Άει να τα βγάλεις, Λιλ, και βάλε μια καλή μασέλα,
Μα το Θεό, σου ’πε, σιχαίνουμαι που σε βλέπω.
Κι εγώ το ίδιο, της λέω, σκέψου τον κακόμερο το Γιάννη,
Τέσσερα χρόνια στρατιώτης, θα θέλει καλοπέραση,
Κι α δεν του τη δώσεις, άλλες θα του τη δώσουν, της λέω.
Α έτσι, μου λέει. Κάτι σαν τέτοιο, της λέω.
Τότες θα ξέρω ποιανού χρωστάω χάρη, μου λέει και με καρφώνει με τα μάτια.
ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ
Κι α δε σ’ αρέσει τράβα τον κατήφορο, της λέω,
Άλλοι διαλέγουνε και παίρνουνε σαν εσύ δεν τα καταφέρνεις.
Μ’ α σου το στρίψει ο Γιάννης, δε θα πει πως δε βρέθηκε άνθρωπος να σου κουβεντιάσει.
Είναι να ντρέπεσαι, της λέω, που μοιάζεις τέτοια αρχαιολογία.
(Κι αυτή μονάχα τριάντα ενός.)
Μα τι να κάνω, μου λέει, και στραβομουτσούνιασε,
Φταίνε κείνα τα χάπια, μου λέει, που πήρα για να το ρίξω.
(Έκανε κιόλας πέντε, και πήγε να πεθάνει απ’ το μικρό της το Γιωργή.)
Ο φαρμακοποιός είπε θα ’ναι εν τάξει, μα ποτές δεν ξανάγινα όπως ήμουν.
Είσαι ντιπ άμυαλη, της λέω.
Το λοιπόν, αν ο Γιάννης δε σ’ αφήνει ήσυχη, εδώ ’ναι ό κόμπος, της λέω,
Τι πας και μου παντρεύεσαι σα δεν τα θέλεις τα παιδιά;
ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ
Λοιπόν, κείνη την Κυριακή ήταν ο Γιάννης σπίτι, κι είχανε ζεστό χοιρομέρι,
Και με καλέσανε το βράδυ, να τ’ απολάψω ζεστό –
ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ
Καληνύχτα Μπιλλ. Καληνύχτα Λου. Καληνύχτα Μαίη. Καληνύχτα.
Γεια γεια. Καληνύχτα. Καληνύχτα.
Καληνύχτα, κυρίες, καληνύχτα, γλυκιές μου κυρίες, καληνύχτα, καληνύχτα.



IF

RUDYARD KIPLING

IF...
If you can keep your head when all about you
Are losing theirs and blaming it on you;
If you can trust yourself when all men doubt you,
But make allowance for their doubting too;
If you can wait and not be tired by waiting,
Or, being lied about, don't deal in lies,
Or, being hated, don't give way to hating,
And yet don't look too good, nor talk too wise;
If you can dream - and not make dreams your master;
If you can think - and not make thoughts your aim;
If you can meet with triumph and disaster
And treat those two imposters just the same;
If you can bear to hear the truth you've spoken
Twisted by knaves to make a trap for fools,
Or watch the things you gave your life to broken,
And stoop and build 'em up with wornout tools:
If you can make one heap of all your winnings
And risk it on one turn of pitch-and-toss,
And lose, and start again at your beginnings
And never breath a word about your loss;
If you can force your heart and nerve and sinew
To serve your turn long after they are gone,
And so hold on when there is nothing in you
Except the Will which says to them: «Hold on!»
If you can talk with crowds and keep your virtue,
Or walk with kings - nor lose the common touch;
If neither foes nor loving friends can hurt you;
If all men count with you, but none too much;
If you can fill the unforgiving minute
With sixty seconds' worth of distance run,
Yours is the Earth and everything that's in it,
And - which is more - you'll be a Man my son!


Αν
Αν να κρατάς μπορείς το λογικό σου όταν γύρο σου όλοι
το ‘ χουνε χαμένο και ρίχνουνε γι’ αυτό το φταίξιμο σε σένα,
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου,
όταν για σένα αμφιβάλλουν όλοι, αλλά να βρίσκεις ελαφρυντικά ακόμα
και για την αμφιβολία τους αυτή,
Αν να προσμένεις το μπορείς δίχως από την προσμονή ετούτη ν’ αποσταίνεις,
ή Αν και σε συκοφαντούν εσύ να μη βυθίζεσαι στο ψέμα,
ή Αν και σε μισούν το μίσος μέσα σου να μην αφήσεις να φουντώνει,
κι ωστόσο να μην δείχνεσαι πάρα πολύ καλός κι ούτε με πάρα πολλή σοφία να μιλάς,
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς δίχως το όνειρο να κάνεις δάσκαλό σου,
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να κάνεις το στοχασμό σκοπό σου,
Αν το μπορείς το Θρίαμβο και την Καταστροφή να αντικρίσεις
και σε αυτούς τους δυο αγύρτες όμοια να φερθείς,
Αν να ακούς αντέχεις την αλήθεια που εσύ είχες ειπωμένη
από πανούργους νοθευμένη ώστε παγίδα για τους άμυαλους να γίνει,
ή να θεωρείς όλα αυτά οπού ‘χεις της ζωή σου αφιερώσει, τσακισμένα,
και πάλι ν’ αρχινάς να τα στυλώνεις με εργαλεία φαγωμένα,
Αν να στοιβάζεις το μπορείς σ’ ένα σωρό όλα εκείνα που ‘χεις κερδισμένα.
Και όλα να τα παίξεις κορόνα γράμματα μεμιάς,
και να χάσεις, και κείθε που έχεις ξεκινήσει πάλι ν’ αρχινήσεις
κι ούτε μπορείς καρδιά και νεύρα και μυώνες ν’ αναγκάσεις
πάλι να σου δουλέψουνε κι ας είναι από καιρό αφανισμένα,
κι έτσι ολόρθος να κρατιέσαι μόλο που τίποτα
δε έχει μέσα σου απομείνει
εξόν από τη θέληση που τους μηνά: «Βαστάτε!»
Αν να μιλάς μπορείς με το λαό κι ωστόσο να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες όντας μη χάνοντας το απλό το φέρσιμό σου,
Αν μήτε εχθροί μήτε και φίλοι ακριβοί μπορούν να σε πληγώσουν,
Αν όλοι οι άνθρωποι σε λογαριάζουν, όμως πάρα πολύ κανένας,
Αν το μπορείς την ώρα που ο θυμός σου θέλει να ξεσπάσει να κρατηθείς νηφάλιος
και την γαλήνη σου την πρώτη να ξαναβρείς, δικιά σου τότε θα ‘ ναι η Γη
κι όλα εκείνα πλου κατέχει, και – ό,τι αξίζει πιο πολύ-
Άντρας σωστός τότε θε να ‘σαι, γιε μου!

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

ΓΟΡΓΟΝΑ - ΤΖΑΜΑΙΚΑ

Και τα δύο της Μυρτώς.

ΠΑΡΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΜΟΣΧΑΣ 2010

Η παρτίδα που ακολουθεί (άνοιγμα 4- ίππων) είναι του γνωστού μας απο τα καλοκαιρινά τουρνουά Vorobiov Evgeny με τo γνωστό του επιθετικό παιχνίδι. Η θυσία της Βασίλισσάς του (αλλά και άλλες που ακολούθησαν) είναι καταπληκτική(ές).

 

ΑΝΟΙΓΜΑ ΜΠΕΡΝΤ

ΤΖΙΒΑΕΡΙ

Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό

Αχ! Η ξενιτειά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδο μου
σιγανά και ταπεινά

Αχ! Εγώ ήμουνα που το 'στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη

Αχ! Πανάθεμά σε ξενιτειά
Τζιβαέρι μου
Εσέ και το καλό σου
σιγανά και ταπεινά

Αχ! Που πήρες το παιδάκι μου
Τζιβαέρι μου
και το 'κανες δικό σου
σιγανά πατώ στη γη

Παίζουν:
Γκουβέντας Κ βιολί
Δημητρακόπουλος Π κανονάκι
Κλαπάκης Μ κρουστά
Τσιαμούλης Χ ούτι
Σινόπουλος Σ λύρα
Φιλιππίδης Κ λαούτο

ΕΓΚΩΜΗ

ΕΓΚΩΜΗ
Απαγγέλει ο Γιώργος Σεφέρης

Ήταν πλατύς ο κάμπος και στρωτός· από μακριά φαι-
νόνταν
το γύρισμα χεριών που σκάβαν.
Στον ουρανό τα σύννεφα πολλές καμπύλες, κάπου-κάπου
μια σάλπιγγα χρυσή και ρόδινη· το δείλι.
Στο λιγοστό χορτάρι και στ' αγκάθια τριγυρίζαν                      5
ψιλές αποβροχάρισσες ανάσες· θά 'χε βρέξει
πέρα στις άκρες τα βουνά που έπαιρναν χρώμα.

Kι εγώ προχώρεσα προς τους ανθρώπους που δουλεύαν,
γυναίκες κι άντρες με τ' αξίνια σε χαντάκια.
Ήταν μια πολιτεία παλιά· τειχιά δρόμοι και σπίτια                 10
ξεχώριζαν σαν πετρωμένοι μυώνες κυκλώπων,
η ανατομία μιας ξοδεμένης δύναμης κάτω απ' το μάτι
του αρχαιολόγου του ναρκοδότη ή του χειρούργου.
Φαντάσματα και υφάσματα, χλιδή και χείλια, χωνεμένα
και τα παραπετάσματα του πόνου διάπλατα ανοιχτά               15
αφήνοντας να φαίνεται γυμνός κι αδιάφορος ο τάφος.

Kι ανάβλεψα προς τους ανθρώπους που δουλεύαν
τους τεντωμένους ώμους και τα μπράτσα που χτυπούσαν
μ' ένα ρυθμό βαρύ και γρήγορο τούτη τη νέκρα
σα να περνούσε στα χαλάσματα ο τροχός της μοίρας.           20

Άξαφνα περπατούσα και δεν περπατούσα
κοίταζα τα πετούμενα πουλιά, κι είταν μαρμαρωμένα
κοίταζα τον αιθέρα τ' ουρανού, κι είτανε θαμπωμένος
κοίταζα τα κορμιά που πολεμούσαν, κι είχαν μείνει
κι' ανάμεσό τους ένα πρόσωπο το φως ν' ανηφορίζει.           25
Tα μαλλιά μαύρα χύνουνταν στην τραχηλιά, τα φρύδια
είχανε το φτερούγισμα της χελιδόνας, τα ρουθούνια
καμαρωτά πάνω απ' τα χείλια, και το σώμα
έβγαινε από το χεροπάλεμα ξεγυμνωμένο
με τ' άγουρα βυζιά της οδηγήτρας,                                        30
χορός ακίνητος.

Kι εγώ χαμήλωσα τα μάτια μου τριγύρω:
κορίτσια ζύμωναν, και ζύμη δεν αγγίζαν
γυναίκες γνέθανε, τ' αδράχτια δε γυρίζαν
αρνιά ποτίζουνταν, κι η γλώσσα τους στεκόταν                    35
πάνω από πράσινα νερά που έμοιαζαν κοιμισμένα
κι ο ζευγάς έμενε μ' ανάερη τη βουκέντρα.
Kαι ξανακοίταξα το σώμα εκείνο ν' ανεβαίνει·
είχανε μαζευτεί πολλοί, μερμήγκια,
και τη χτυπούσαν με κοντάρια και δεν τη λαβώναν.               40
Tώρα η κοιλιά της έλαμπε σαν το φεγγάρι
και πίστευα πως ο ουρανός ήταν η μήτρα
που την εγέννησε και την ξανάπαιρνε, μάνα και βρέφος.
Tα πόδια της μείναν ακόμη μαρμαρένια
και χάθηκαν· μια ανάληψη.
O κόσμος                                                                                45
ξαναγινόταν όπως ήταν, ο δικός μας
με τον καιρό και με το χώμα.
Aρώματα από σκίνο
πήραν να ξεκινήσουν στις παλιές πλαγιές της μνήμης
κόρφοι μέσα στα φύλλα, χείλια υγρά·
κι' όλα στεγνώσαν μονομιάς στην πλατωσιά του κάμπου      50
στης πέτρας την απόγνωση στη δύναμη τη φαγωμένη
στον άδειο τόπο με το λιγοστό χορτάρι και τ' αγκάθια
όπου γλιστρούσε ξέγνοιαστο ένα φίδι,
όπου ξοδεύουνε πολύ καιρό για να πεθάνουν.

Γ. Σεφέρης

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ