Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ευχόμαστε σε όλους τους φίλους του ιστολογίου καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία.




Ο ΘΙΑΣΟΣ - Πρωτοχρονιά του 1946 όπως την "είδε" ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

LITTLE HOUSE ON THE PRAIRIE - CHRISTMAS AT PLUM CREEK

Κέρασμα ένα Χριστουγεννιάτικο επεισόδιο (ολόκληρο) της παλιάς σειράς.


Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ Τ' ΑΓΟΡΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Αναδημοσίευση από το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Το ευρωπαϊκό παραμύθι, το δυτικό παραμύθι, το ελεήμον κοινωνικό κράτος, που αποτέλειωσε αγώνες και δικαιώματα δεκαετιών ως καπιταλιστικό άλλοθι, έλαβε τέλος. Οδυνηρό και δυσβάσταχτο για τους λαούς του κόσμου τούτου τέλος.
Μπήκαν στις πόλεις των ανθρώπων οι οχτροί, οι ίδιοι κι απαράλλαχτοι οχτροί, που αυγάτισαν τα κέρδη τους πουλώντας παιδικές ιστορίες τύψεων με υπόβαθρο καλβινιστικής ηθικής (ο Σκρουτζ μόλις λίγο πριν πεθάνει πάμπλουτος πετάει λίγο φαΐ κι ένα νόμισμα στη φτωχολογιά...) και ξεκαθαρίζουν το τοπίο. Με αφόρητο κυνισμό, μόλις στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, απαιτούν «να ζουν οι λαοί με όσα και όπως μπορούν». Δηλαδή με τα περισσευάμενα από την καθημερινή, τη θεσμοθετημένη ληστεία του μόχθου και των ιδεών τους. Το κεφάλαιο ντύνει, στολίζει και νοικοκυρεύει τα παραμύθια του με λαμπρές και άρτια συσκευασμένες περιστασιακές ιδεολογικές φόρμες, χολιγουντιανές ταινίες, υπερπαραγωγές μιας εξοντωτικής εμμονής στα τραύματα κερδών της αστικής τάξης.
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα έγινε αγοράκι στα δώδεκα και τα δεκατρία του, παιδί μιας σαπισμένης εικονογράφησης προεφηβίας, που βγάζει μαχαίρι και το μπήγει στο λαιμό του γέρου για να ληστέψει μερίδιο από το στερημένο όνειρο. Πάνω από 1.000 παιδιά, π α ι δ ι ά, συνελήφθησαν τους τελευταίους μήνες για ληστείες, κλοπές κι άλλα αδικήματα που σχετίζονται με την αναγκαστική τους εκβολή απ' τον καπιταλιστικό παράδεισο και τα αγαθά του.!!! Στην Ελλάδα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ.

Είναι τα ίδια παιδιά όχι απλώς της διπλανής, αλλά της κάθε πόρτας του φερόμενου ως πολιτισμένου κόσμου, που μεγαλώνουν, ανδρώνονται κι εκπορνεύονται ακούγοντας πως ζουν μια δανεική ζωή, γεννήθηκαν με δανεικά από τ' αφεντικά, με δανεικά αναπνέουν και πορεύονται με στόχο να πεθάνουν σώζοντας την πατρίδα των μπαταχτσήδων και πληρώνοντας φόρο ύπαρξης στις τράπεζες, που αναγκάζονται να δανειστούν, οι δύσμοιρες, μισό τρισεκατομμύριο χριστουγεννιάτικα...
Απ' όλα τα παραμύθια που πούλησε ως σήμερα το σύστημα, απ' τη χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού ως τις εκπομπές για μικρούς ανήλικους σεφ ικανούς να γοητεύσουν τους ουρανίσκους των ενήλικων γκουρμέδων, το χειρότερο, το βρομερότερο, είναι το πολιτικό. Αυτό που θέλει την κυρίαρχη φιλανθρωπική ιδεολογία να ισχυρίζεται πως όλα τα κάνει, ληστείες, φόνους, πολέμους, δικτατορίες, επεμβάσεις σε ξένες χώρες, βιασμούς, πτωχεύσεις, δολοφονικούς ιούς στα ιδιωτικά εργαστήρια πολυεθνικών, για τα νιάτα. Για τα παιδιά. Για το μέλλον του κόσμου.

Ο εσμός των εξουσιαστών, οι κλειδοκράτορες του πλούτου, οι μισθοφόροι της υποκρισίας, εκπαιδεύουν τα σύγχρονα δουλάκια τους, τα γιουσουφάκια που θα καλλιεργήσουν και θα στηρίξουν τις αγροτικές και βιομηχανικές θηριώδεις μονάδες τους, που θα γιγαντώσουν τις τράπεζες και τα χρηματιστηριακά τους παζάρια, έτσι και όπως απαιτείται. Τα κοριτσάκια να πυρπολούν τα κορμάκια τους με τα σπίρτα συμβάλλοντας στην αύξηση της κατανάλωσης και τ' αγοράκια με τα μαχαίρια στα χέρια, με τα πιστόλια στα όνειρα, με τις σκόνες και τους μπάφους στην καβάντζα, να προσπαθούν να κρατήσουν το κεφάλι τους έξω απ' το βόθρο.
Στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία, υπάρχει μια υπέροχη προσέγγιση της αθωότητας των νηπίων, μια εξαιρετική ποιητική της ενανθρώπισης που παραδίδεται για να τονίσει τη ζωή που διαφεύγει και σώζεται της σφαγής του Ηρώδη.
«Νηπίασε δι' εμέ ο Παλαιός των Ημερών». Εγινε παιδί για χάρη μου ο Παλαιός των Ημερών. Αθώος. Χρήζων προστασίας. Προσκυνημένος κι όχι προσκυνητής των μάγων. Ποιος μπορεί να την ξεστομίσει σήμερα απ' τους πρωταγωνιστές του παραμυθιού των δράκων άραγε... Καλές γιορτές με λυχναράκια αλληλεγγύης να σπάνε τα σκοτάδια των νέων ημερών.

Της
Λιάνας Κανέλλη
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Δείτε πως διαφήμισαν το σχολείο τους οι Αμερικανοί φοιτητές του CARLSON University της Minesota, ευχόμενοι ταυτόχρονα καλά Χριστούγεννα στους συμφοιτητές τους. Μια απλή αλλά ταυτόχρονα προωθημένη ιδέα.
Δεν έχουν κόμπλεξ, δεν κλείνουν τα σχολεία τους καταλαμβάνοντάς τα (!), δεν γράφουν στους τοίχους καταστρέφοντάς τα, δεν βγάζουν μόνοι τους τα μάτια τους αλλά σέβονται τους εαυτούς τους και το χρόνο τους.
Ποιοί φέρονται πιό έξυπνα αυτοί ή εμείς εδώ στην Ελλάδα; Τι νομίζετε;



ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΘΥΜΑΜΑΙ

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΨΕΜΜΑΤΑ


ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΕΙΣ – ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ



ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ’ΡΘΟΥΝ – ΨΕΜΜΑΤΑ ΛΕΝΕ

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ

¨Ενα εξαιρετικό κείμενο διαχρονικών νοημάτων του Τσάρλυ Τσάπλιν (Σαρλώ), από το τέλος της ομιλούσας ταινίας του "The Great Dictator".
O Charlie Chaplin στην ταινία "Ο μεγάλος Δικτάτωρ" γυρισμένη το 1940,
είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία του Σαρλώ. Πεισματικά αρνιόταν, για μιάμιση περίπου δεκαετία, να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη που επέτρεπε την ομιλία στον κινηματογράφο. Όταν τελικά ενέδωσε, το έκανε γιατί είχε πραγματικά κάτι να πει, συγκλονίζοντας όλο τον κόσμο τότε, αλλά και τις μετέπειτα γενιές που θα ερχόταν σε επαφή με το φιλμ.
Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές της χώρες!
Η ταινία είναι το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού που έγινε ποτέ!
Ο "Μεγάλος Δικτάτορας" είναι μια ταινία που σατιρίζει τα σατανικά σχέδια του Χίτλερ. Με τον Chaplin σε διπλό ρόλο, σαν δικτάτορας και σαν Εβραίος κουρέας που μοιάζει με τον πρώτο, το φιλμ παρουσιάζει τα μονοπάτια της ζωής των δύο πρωταγωνιστών έως ότου αυτά διασταυρώνονται και ο ένας παίρνει την θέση του άλλου.
Λίγο πριν τον συγκλονιστικό και διαχρονικό του λόγο, ο αλητάκος κάθεται μαζί με τον φίλο του, και ομοϊδεάτη, αξιωματικό Σουλτζ. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι ο κουρέας έχει πάρει την θέση του δικτάτορα, ο Σουλτζ παρακινεί τον αλητάκο να μιλήσει.
-You must speak.
-I can't!
-You must! It's our only hope.
Πέρα από το νόημα που του αποδίδεται λόγω του σεναρίου, αυτή η στιχομυθία μπορεί να λειτουργήσει και σε μεταφορικό επίπεδο σαν ο Σουλτζ να είναι το κοινό που περιμένει κάποιον να του δώσει ελπίδα κατά του τυράνου, αλλά επίσης, και σαν το κινηματογραφικό κοινό που λατρεύοντας τον Chaplin περιμένει επιτέλους να ακούσει την φωνή του μη αντέχοντας άλλο την εμμονή στον βωβό κινηματογράφο.
Άρθρο από:
(http://fridge.gr/movie-review/the-great-dictator/)

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

ΧΑΝΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΡΤΟΣ

Πολλές φορές αναρωτιέμαι ποιός σύγχρονος ωφέλησε περισσότερο την Ελλάδα από τον Μίκη Θεοδωράκη. Η μουσική του στο συρτάκι του Αλέξη Ζορμπά (που όπως λέει ο ίδιος ο συνθέτης την έγραψε έχοντας στο μυαλό του τον συρτό Χανιώτικο χορό - ένα χορό της ιδιαίτερης πατρίδας του των Χανίων Κρήτης) δεν παύει να θυμίζει και να διαφημίζει  την Ελλάδα.

Δείτε πως ξεσήκωσαν μερικοί Έλληνες ομογενείς τους Καναδούς μπροστά σε μια Ελληνική καφετέρια στην Οττάβα , για να διαφημίσουν το Ελληνικό φεστιβάλ της Οττάβα 2011:
Το αφιερώνουμε στους σκακιστές που αγωνίζονται στα Χανιά για το 61ο Πανελλήνιο Ατομικό Πρωτάθλημα Σκακιού

Και το αυθεντικό:

Και μια εκτέλεση υπό τη διεύθυνση του δημιουργού:



Και ο γενάρχης:


Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

ΤΑΙΝΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Πριν από 40 χρόνια στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Α' Εθνικής κατηγορίας ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ κατελάμβανε τη 2η θέση στην τελευταία αγωνιστική, φέρνοντας ισοπαλία με την Α.Ε.Κ. στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Παίκτες θρύλοι και στις δύο ομάδες που άφησαν το στίγμα τους στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Μακάρι ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ να ξεπεράσει τα σημερινά του προβλήματα και να ξαναβρεθεί εκεί που του αρμόζει.

Δείτε σχετικό απόσπασμα από τον αγώνα στο link του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου

Τίτλος

Ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ Πανιωνίου και ΑΕΚ στο γήπεδο Νέας Σμύρνης για το πρωτάθλημα της Α’ εθνικής κατηγορίας (2-2)

Είδος
Ταινία Επικαίρων


Περίοδος γεγονότων
27/06/1971 - 27/06/1971


Περίληψη
Ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ του Πανιωνίου και της ΑΕΚ διεξάγεται στο γήπεδο Νέας Σμύρνης για το πρωτάθλημα της Α’ εθνικής κατηγορίας.



Περιγραφή
Στιγμιότυπα ποδοσφαιρικού αγώνα που διεξάγεται μεταξύ του Πανιωνίου και της ΑΕΚ στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης για το πρωτάθλημα της Α’ εθνικής κατηγορίας. Χαμένο γκολ από την ομάδα του Πανιωνίου. Ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ Γιώργος Καραφέσκος πετυχαίνει γκολ και ο νεαρός ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου Θωμάς Μαύρος ισοφαρίζει. Η ΑΕΚ προηγείται ξανά με γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου, αλλά ο αγώνας λήγει ισόπαλος με νέο γκολ από τον ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου Γιώργο Δέδε.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ


Η τρισδιάστατη εκτύπωση είναι μια τεχνολογία παραγωγής, όπου ένα τρισδιάστατο αντικείμενο δημιουργείται χρησιμοποιώντας ειδικούς εκτυπωτές που είτε χαράζουν ένα υλικό σε στρώματα, είτε στερεοποιούν μια ειδική σκόνη στην μορφή του αντικειμένου. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές δίνουν στους κατασκευαστές την δυνατότητα να δημιουργήσουν χρήσιμα εξαρτήματα, καλούπια και πρωτότυπα μοντέλα.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Σε συνέχεια σχετικής μας ανάρτησης της 31ης Μαρτίου 2011, αναδημοσιεύουμε την σημερινή ανάρτηση για την Καλλιθέα από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου (την οποία ειρήσθω εν παρόδω πολύ αγαπάω αφού τα πρώτα 3 χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στην συνοικία της Αγίας Ελεούσας, τότε που υπήρχαν αρκετά άχτιστα οικόπεδα και ελάχιστες-αν όχι καμμία-πολυκατοικίες, εξάλλου λένε ότι πατρίδα μας είναι η παιδική μας ηλικία), που μας συγκίνησε.
Την αφιερώνουμε στο Σκακιστικό Σύλλογο Καλλιθέας.

Αυτοί μας παίρνουν τις δουλειές, αυτές μας παίρνουν τους άντρες!



Το Σκοπευτήριο της Καλλιθέας






Η Καλλιθέα έχει κατακτηθεί από τους πρόσφυγας. Δεν υπάρχει μία γωνία του ωραίου προαστίου το οποίον [sic] να μη έχει θίξει ο προσφυγισμός. Εις την μικροσκοπικήν πόλιν η οποία εκτίσθη εις τον περίβολον του Σκοπευτηρίου έχουν συσσωρευθεί εκατοντάδες οικογενειών αι οποίαι αυξάνονται και πληθύνονται ως η άμμος της θαλάσσης. Και γράφουν αι προσφυγικαί αυταί οικογένειαι εις άλλας άλλαχού της Ελλάδος εγκατεστημένας.
«Δεν ημπορείτε να φαντασθείτε πόσο περνάμε καλά εδώ εις την Καλλιθέα. Ελάτε και σεις, σας περιμένομε. Κάποια γωνίτσα θα ευρεθεί και για σας».

Και νέοι πρόσφυγες καταφθάνουν καθημερινώς εις Καλλιθέαν. Οι άνδρες κατέκτησαν το εμπόριον του προαστίου και αι γυναίκες περιορίζονται να κατακτήσουν τας καρδίας των ανδρών.
Το υπουργείον της Περιθάλψεως δεν έχει γνώσιν των γινομένων. Ενώ εις την μικράν πόλιν του Σκοπευτηρίου καλλιεργείται με τόσην επιμέλειαν το άνθος του έρωτος, πέριξ της πόλεως καλλιεργείται η πανώλης.
Και οι Καλλιθεάται περιμένουν την εξ ύψους σωτηρίαν.

Υπογράφει ο Ρεπόρτερ. Εκ πρώτης όψεως, δεν είναι τίποτα το πολύ αξιοπερίεργο, οι δεξιές εφημερίδες ήταν σφόδρα αντιπροσφυγικές, έχουν γράψει πολύ χειρότερα.

Το ενδιαφέρον όμως είναι πότε γράφονται αυτές οι γραμμές. Όχι το 1923 ή το 1924 ή αργότερα, αλλά… τον Αύγουστο του 1922, συγκεκριμένα στις 18.8.1922 στην εφημερίδα Πρωτεύουσα -δηλαδή λίγες μέρες πριν σπάσει το μέτωπο στη Μικρασία και αρχίσει η άτακτη φυγή του στρατού, η καταστροφή, το κάψιμο της Σμύρνης, η προσφυγιά.

Ποιοι πρόσφυγες λοιπόν; Οι λιγοστοί, οι ελάχιστοι που είχαν μπορέσει να φύγουν (γιατί από μια στιγμή και μετά οι ελληνικές αρχές απαγόρεψαν στους μικρασιάτες Έλληνες να έρχονται στην Ελλάδα). Βλέπουμε δηλαδή πόσο χαμηλό ήταν το όριο της ανοχής του Έλληνα εθνικόφρονα απέναντι στους πρόσφυγες ακόμα και τον καλό καιρό, όταν (φαινομενικά) όλα πήγαιναν μια χαρά στο μέτωπο. Βέβαια, οι εθνικόφρονες επίστρατοι στα Νοεμβριανά του 1916 δεν είχαν αρκεστεί σε φραστικές επιθέσεις κατά των τότε προσφύγων, είχαν κάνει κανονικό πογκρόμ· από αυτή την άποψη, έχουμε πρόοδο. Και βέβαια, σήμερα βρίσκονται στην κυβέρνηση οι απόγονοι των τραμπούκων του 1916, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Με την ευκαιρία, όμως, να πούμε και λίγα πράγματα για την Καλλιθέα (τα οποία τα οφείλω στον τοπικό ανταποκριτή του ιστολογίου), που οφείλει τη φυσιογνωμία της στους πρόσφυγες του 1922, που τη μεταμόρφωσαν από ασήμαντο συνοικισμό σε ρωμαλέα πόλη. Το Σκοπευτήριο, στα πέριξ του οποίου είχαν εγκατασταθεί οι πρόσφυγες, δεν υπάρχει πια. Είχε χτιστεί στα τέλη του 19ου αιώνα από την Ελληνική Σκοπευτική Εταιρεία, χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς του 1896, ενώ με τη μικρασιατική καταστροφή χρησιμοποιήθηκε (πιθανώς και το ίδιο το κτίριο και όχι μόνο ο περίβολός του) σαν χώρος εγκατάστασης πρόχειρων προσφυγικών καταυλισμών. Μετά, το Σκοπευτήριο μεταφέρθηκε στην Καισαριανή και στην Κατοχή έγινε θυσιαστήριο της λευτεριάς.
Στο χώρο του Σκοπευτηρίου της Καλλιθέας χτίστηκε γυμνάσιο, ενώ στη γύρω περιοχή δημιουργήθηκε ο κεντρικός προσφυγικός συνοικισμός της Καλλιθέας, από τον οποίο ελάχιστα ίχνη μένουν σήμερα. Στην Κατοχή το κτίριο του γυμνασίου μετατράπηκε σε φυλακή από τους Γερμανούς. Μετά την Κατοχή, χρησίμεψε για μικρό διάστημα ως τόπος κράτησης των κατηγορουμένων για δοσιλογισμό, κι όταν σταμάτησαν τα χωρατά μετατράπηκε, από το 1949, σε γυναικείες φυλακές. Αργότερα, στη θέση των γυναικείων φυλακών χτίστηκε γυμνάσιο θηλέων. Όταν ήμουν μαθητής, στο κτίριο αυτό συστεγάζονταν τα δύο, τότε, εξατάξια γυμνάσια θηλέων της πόλης. Σήμερα στον ίδιο χώρο υπάρχει σχολικό συγκρότημα, που το λένε “τα Σχολεία στον Άγιο Νικόλαο”, με 3 γυμνάσια και 2 λύκεια. Βρίσκεται πάνω στη Θησέως, λίγο μετά τη Δαβάκη, αμέσως μετά την εκκλησία του Αγ. Νικολάου, στο αριστερό χέρι όπως πηγαίνει κανείς προς τη θάλασσα. Ως ανάμνηση του Σκοπευτηρίου, η κάθετος στη Θησέως εκεί που τελειώνουν τα σχολεία λέγεται οδός Σκοπευτηρίου.

Οι δυο άλλοι προσφυγικοί συνοικισμοί της Καλλιθέας είναι πολύ περισσότερο εμφανείς, αφού έχουν διατηρηθεί πολλά αρχικά χτίσματα.

Στα Παλιά Σφαγεία η προσφυγική γειτονιά υπάρχει ακόμα, μένουν εκεί κυρίως οι απόγονοι και οι οικογένειες των παλιών προσφύγων. Το Δεκέμβρη του ’44 η περιοχή θεωρούνταν τόσο κόκκινη ώστε βομβαρδίστηκε αδιακρίτως από τους Άγγλους, που είχαν ανεβάσει βαριά όπλα στου Φιλοπάππου. Τις δεκαετίες του ’70 και του ΄80 παρέμενε προπύργιο του ΚΚΕ, που έχει ακόμα μεγάλη δύναμη. Το ’90 ήρθαν και πολλοί Αλβανοί (είχαν αδειάσει κάμποσα σπίτια, απ’ όσους μεγαλοπιάστηκαν ή έφυγαν για διάφορους λόγους). Αλλά δεν έκαναν χωριστό γκέτο, μπήκαν ανάμεσα, κι έχουν άριστες σχέσεις με τους ντόπιους.

Απεναντίας, στις Τζιτζιφιές (ανάμεσα στη Θησέως και στον πρώην Ιππόδρομο), οι παλιές προσφυγικές οικογένειες έχουν φτιάξει (στις περισσότερες περιπτώσεις) νέα καλύτερα σπίτια γύρω απ’ τα καθαυτό “προσφυγικά”. (Λόγω της διαφορετικής κατασκευής τους, δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες για επέκταση ή βελτίωση.) Οπότε, στα παλιά προσφυγικά, πέρασαν πρώτα οι Ρωσοπόντιοι, συν διάφοροι άλλοι Ανατολικοί, ενώ σήμερα μένουν εκεί κυρίως Αιγύπτιοι. Έχουν φτιάξει δικό τους χωριό πια, με δικά τους μαγαζιά. Η συγκέντρωσή τους έχει να κάνει με το ότι οι περσότεροι δούλευαν στον Ιππόδρομο – επίσης σε ψαροκάικα.

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΜΑΤ ΣΕ 4

Την κίνηση έχουν τα Λευκά και κάνουν μάτ σε 4 κινήσεις

Λύση:
Σύρατε τον κέρσορα ανάμεσα στις παρακάτω αγκύλες

  { 1. Ng2 hxg3+  2. Kg1 h5  3. Kh1 h4  4. Nf4#  }

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ




Μάνος Λοίζος


Ο δρόμος

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

11.11.11

Παραδοσιακό Μακεδονίας - Τραγούδια των φανών
ΤΙ' ΘΕΛΑ ΚΑΙ Σ' ΑΓΑΠΟΥΣΑ (Τό "έντεκα")


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ




LUDUS, ARS ET SCIENTIA SUB LIBERTATE ET ΙUSTITIA INTER ALIA FLORENT
Εάν το σκάκι είναι κάτι από παιχνίδι, τέχνη ή/και επιστήμη που για να λειτουργήσουν απαιτείται ελευθερία και δικαιοσύνη,  τώρα, λίγο πριν την λήξη της μεταγραφικής περιόδου οι αρμόδιοι των σκακιστικών συλλόγων, ας κάνουν το αυτονόητο αποδεσμεύοντας όσους από τους σκακιστές και τις σκακίστριές τους θέλουν να αλλάξουν σύλλογο ή απλά δεν επιθυμούν να είναι πλέον μέλη του έως σήμερα συλλόγου τους.

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ






Ο Μάρκος Βαμβακάρης τραγουδά σε πρώτη εκτέλεση τη "Φραγκοσυριανή" το 1935.

Η Φραγκοσυριανή

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά.

Θα 'ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
Θα ήθελα να με χορτάσεις
όλο χάδια και φιλιά
Θα ήθελα να με χορτάσεις
όλο χάδια και φιλιά.

Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή.

Στο Πατέρι, στο Nυχώρι
φίνα στην Αληθινή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή




Εξαιρετικά αφιερωμένο στους Πανιώνιους που έχουν ψυχή.

Τραγούδι: Απόστολος Χατζηχρήστος & Μάρκος Βαμβακάρης & Γιάννης Σταμούλης [Μπιρ Αλλάχ] - [Τριφωνία]
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Στίχοι: Μίνως Μάτσας
Ενορχήστρωση: Σπύρος Περιστέρης
Μπουζούκι: Κώστας Καπλάνης

Τα ελαφρώς μονταρισμένα πλάνα είναι από την πρώτη ταινία [μικρού μήκους] του Κώστα Φέρρη [Σενάριο - Σκηνοθεσία] με τίτλο ''Τα Ματόκλαδά Σου Λάμπουν'' που γυρίστηκε στο Δουργούτι το 1961.

Το μινόρε της αυγής

Ξύπνα, Μικρό Μου Κι Άκουσε,
Άκου Μινόρε Της Αυγής,
Για Σένανε Είναι Γραμμένο,
Από το Κλάμα, Κάποιας Ψυχής.

Το Παραθύρι Σου Άνοιξε,
Ρίξε Μου Μια Γλυκιά Ματιά,
Κι Ας Σβήσω Πια, Τότε Μικρό Μου,
Μπροστά Στο Σπίτι Σου, Σε Μια Γωνιά.

Η πατρότητα αυτού του κομματιού διεκδικήθηκε και από άλλον συνθέτη. Επίσης πολλοί γνώστες του αντικειμένου την αμφισβητούν και αντιπροτείνουν διάφορους μουσικούς του ρεμπέτικου. Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως είναι του Απόστολου Χατζηχρήστου. Πιθανόν να έχουν δίκιο.
Η αλήθεια είναι όμως, πως, αυτό το αριστούργημα επειδή γράφτηκε από το κλάμα κάποιας ψυχής, η πατρότητά του ανήκει αυθαίρετα σε όποιον μπορεί πραγματικά, να ακούσει το κλάμα αυτής της ψυχής που βγαίνει νοσταλγικά μέσα από αυτόν το μουσικό συγκερασμό Σμυρναϊικου και Πειραιώτικου ρεμπέτικου.





Οι πρωθυπουργοί

Απέθανε ο Κονδύλης μας πάει κι ο Βενιζέλος
την πούλεψε κι ο Δεμερτζής που θα 'φερνε το τέλος ( x2)
Απέθανε ο Κονδύλης μας πάει κι ο Βενιζέλος

Όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν
τους κυνηγάει ο λαός για τα καλά που κάνουν (x2)
όσοι γενούν πρωθυπουργοί όλοι τους θα πεθάνουν

Βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω,
να κάθομαι τεμπέλικα, να τρώω και να πίνω (x2)
βάζω υποψηφιότητα πρωθυπουργός να γίνω.

Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να διατάζω
να τους πατώ τον άργιλε και να τους μαστουριάζω (x2)
Και ν' ανεβαίνω στη Βουλή εγώ να τους διατάζω.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟ ΓΑΜΟ

Συγκυβέρνηση των μοναδικών συνυπαίτιων για την χρεοκοπία της χώρας. Μην ανησυχείτε...
Θα μας σώσουν!

Από το ταγκό του έρωτα στο βάλς του γάμου



ΠΑΙΔΙΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία.

Στο Ιντερνετ εξ απαλών ονύχων

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ – ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Από πολύ μικρή ηλικία «σερφάρουν» στο Facebook και στο Διαδίκτυο τα παιδιά στη χώρα μας, γεγονός που κρύβει σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλειά τους.

Η συγκλονιστική διαπίστωση ανήκει στους επιστήμονες της Μονάδας Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι οποίοι πραγματοποίησαν με άλλους φορείς μεγάλη κλειστή διαδικτυακή έρευνα για το ζήτημα αυτό.

Οι ειδικοί αντιλήφθηκαν κατά την έρευνα ότι δεν είναι μόνο το Ιντερνετ αλλά και τα κινητά τηλέφωνα που κάνουν θραύση στις παιδικές ηλικίες, καθώς στις μέρες μας σχεδόν δεν υπάρχει παιδί που να μη διαθέτει και μία συσκευή.  

Την ίδια ώρα σε απόγνωση βρίσκονται οι γονείς, αφού, όπως φαίνεται, δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών τους καθώς το Ιντερνετ έχει εισβάλει στη ζωή μας με κάθε τρόπο. Σύμφωνα με την έρευνα, ένα έως δύο παιδιά στο 14% των νηπιαγωγείων της χώρας μας έχει ήδη προφίλ σε κάποιον ιστοχώρο κοινωνικής δικτύωσης (όπως τα facebook, myspace, twitter κ.λπ.).

Η κυρίως έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου το διάστημα από 10/5/2011 έως 25/9/2011 και είχε αποδέκτες τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Συμμετείχαν συνολικά 2.319 εκπαιδευτικοί από όλη την Ελλάδα και μετρήθηκε το 76% των νηπιαγωγείων της χώρας.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, τουλάχιστον 1 στα 10 νήπια χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο εκτός σχολείου!
Συγκεκριμένα στο 25% των νηπιαγωγείων, 3 στα 10 νήπια χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο, ενώ στο 10% των νηπιαγωγείων το ποσοστό των νηπίων που κάνουν χρήση του Διαδικτύου εκτός σχολείου σκαρφαλώνει στο 50%!

Και σαν να μην έφτανε το Διαδίκτυο, θραύση κάνουν στους μπόμπιρες και τα κινητά τηλέφωνα. Οπως προκύπτει από την έρευνα, στο 10% των νηπιαγωγείων, 1 στα 10 νήπια έχει δικό του κινητό τηλέφωνο!

Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ανεξέλεγκτη με τη χρήση του Ιντερνετ όσο περνούν τα χρόνια. Τα παιδιά του δημοτικού μπαίνουν ακόμη περισσότερο στον κυβερνοχώρο.

Ειδικότερα σε περισσότερα από τα μισά δημοτικά (56%), τουλάχιστον 5 στα 10 παιδιά χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου! Επίσης σε ποσοστό 19% επί του συνόλου των δημοτικών που απάντησαν στο ερωτηματολόγιο, τα παιδιά που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου είναι 8 στα 10!

Οσο για τα κινητά, αυτά αποτελούν στο δημοτικό απαραίτητο... εργαλείο. Στο 30% των δημοτικών σχολείων που πήραν μέρος στην έρευνα, τουλάχιστον οι μισοί μαθητές έχουν δικό τους κινητό τηλέφωνο.

Θραύση κάνει το Facebook και στα δημοτικά σχολεία αφού 2 στα 10 παιδιά έχουν προφίλ στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.

Για τους εφήβους των γυμνασίων και των λυκείων της χώρας μας πάντως το Ιντερνετ φαίνεται ότι αποτελεί απαραίτητο εργαλείο. Και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι 9 στους 10 μαθητές χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου.

Οσο για το κινητό και αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει από τις τσέπες των εφήβων, καθώς στην πλειονότητα των σχολείων (97%), 7 στους 10 μαθητές διαθέτουν δικό τους κινητό τηλέφωνο.

Τα Facebook και τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα σαρώνουν και στους μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων. Οπως προκύπτει από την έρευνα, στο 73% των σχολείων, κατά μέσο όρο 7 στους 10 μαθητές έχουν δημιουργήσει το δικό τους προφίλ.

«Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν την άμεση ανάγκη να ασχοληθούν οι κηδεμόνες των ανήλικων χρηστών με τις διαδραστικές τεχνολογίες, έτσι ώστε να γνωρίζουν τα οφέλη και τους εν δυνάμει κινδύνους και να κατανοήσουν τους λόγους που ωθούν τους ανήλικους από τόσο μικρή ηλικία στη χρήση του Διαδικτύου» επισημαίνει ο Γιώργος Κορμάς επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμπληρώνει: «Είναι δε πολύ σημαντικό να θέσουν οι γονείς προς τα παιδιά τους όρια χρήσης αυτών των τεχνολογιών από μικρή ηλικία, σεβόμενοι τους όρους πρόσβασης κάθε online υπηρεσίας, και εξηγώντας με σαφήνεια το τι επιτρέπεται και τι όχι, κάνοντας έτσι το Διαδίκτυο οικογενειακή υπόθεση».

Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι εκατοντάδες τηλεφωνήματα, κυρίως γονέων, γίνονται προς τη γραμμή υποστήριξης της Μονάδας καθώς οι περισσότεροι διαβλέπουν τους κινδύνους ασφάλειας που ενέχει το Διαδίκτυο ακόμα και την υγεία των παιδιών τους (π.χ. εθισμός από την πολύωρη χρήση).

Τα τελευταία δύο χρόνια που λειτουργεί η Γραμμή Βοήθειας «Υποστηρίζω», που εδρεύει στο Νοσοκομείο Π.&Α. Κυριακού - Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δέχθηκε συνολικά 2.461 αναφορές-αιτήματα για βοήθεια σε σχέση με την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου.

Μεγάλος αριθμός αιτημάτων (41,28% επί του συνόλου) αφορούσε πληροφορίες ασφαλούς χρήσης του Ιντερνετ σε σχέση με τα παιδιά και τους εφήβους. Στη 2η θέση βρίσκονται τα ζητήματα εξάρτησης από το Διαδίκτυο (33,69%) δεδομένου ότι δεκάδες ελληνόπουλα έχουν ήδη επισκεφθεί και αντιμετωπιστεί από τη μονάδα για εξάρτηση. Επίσης οι απειλές στο Ιντερνετ είναι εμφανείς, καθώς 101 κλήσεις αφορούσαν θέματα διαδικτυακού εκφοβισμού και παρενόχλησης (4,1%).

Να σημειωθεί ότι η Γραμμή Βοήθειας «Υποστηρίζω» λειτουργεί χωρίς χρέωση για αστικές και υπεραστικές κλήσεις 800 11 800 15 από Δευτέρα έως Παρασκευή και ώρες 09.00-15.00, ενώ μπορεί να αποσταλεί και ηλεκτρονικό μήνυμα στο help@saferinternet.gr.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ 50 ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΙ ΝΕΑΡΟΙ ΣΚΑΚΙΣΤΕΣ & ΣΚΑΚΙΣΤΡΙΕΣ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 20




Οι νεαροί σκακιστές και σκακίστριες κάτω των 20 ετών με το υψηλότερο διεθνές ELO (περιόδου Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2011) είναι:

1) Παυλιδης Αντ. (ΣΟ Καβαλας) 2414-93
2) Γαλοπουλος Ν. (ΣΑΘ Γαλαξιας) 2379-93
3) Γκουμας Γ. (Φυσιολατρης Νικ.) 2369-91
4) Παυλιδης Τασ. (Κυδων Χανιων) 2352-91
5) Αγγελης Ν. (ΣΟ Καλλιθεας) 2310-92
6) Μαλικεντζος Σ. (ΕΣΘ) 2293-92
7) Κουρουσης Επ. (ΣΑ Χαλκιδας Παλαμηδης) 2277-91
8 Κανακαρης Γ. (ΣΑΘ Γαλαξιας) 2271-91
9) Σισμανης Αγ. (ΕΕΣ Κορυδαλλου) 2267-91
10) Φιλιππας Σ. (ΣΑ Αργοναυτης Κορ.) 2263-92
11) Δουνης Αλ. (Πανελληνιος) 2252-92
12) Καφωρος Δ-Αλ. (Φυσιολατρης Νικ.) 2215-93
13) Παπαδημητριου Αθ. (ΦΟΝ Ηρακλειου) 2211-93
14) Σταθοπουλος Ι. (ΠΣ Περιστεριου) 2203-97
15) Χριστοδουλου Π. (ΕΕΣ Κορυδαλλου) 2192-91
16) Μιχελακος Π. (Φυσιολατρης Νικ.) 2187-96
17) Κουρκουλος-Αρδιτης Στ. (ΣΟ Καλλιθεας) 2186-98
18) Σπυρου Π. (ΣΑ Αργοναυτης Κορινθιας) 2184-91
19) Κετζετζης Γ. (ΕΣΘ) 2183-92
20) Παυλιδου Κ. (Κυδων Χανιων) 2176-93
21) Ιορδανιδου Ζ. (ΣΑ Αργοναυτης Κορινθιας) 2169-92
22) Κοσμας-Λεκκας Δ. (ΑΕΚ) 2167-94
23) Γαλοπουλος Π. (ΣΑΘ Γαλαξιας) 2134-94
24) Ναουμ Σπ. (ΣΑ Χανιων) 2131-97
25) Καζακος Μ. (Κυδων Χανιων) 2117-95
26) Τζουγανακης Π. (ΠΣ Περιστεριου) 2110-96
27) Κεσιδης Οδ. (ΧΑΝ Καλαμαριας) 2109-91
28) Ισκος Αλ. (Κεραυνος Ωραιοκαστρου) 2107-91
29) Χωματιδης Παν. (ΜΑΣ Γαλαξιας Δραμας) 2106-92
-) Λιασκος Λ. (ΣΟ Αιγαλεω) 2106-93
31) Χρυσομαλλης Θ. (ΣΟ Καβαλας) 2092-93
32) Μανελιδου Μ. (Παναθλητικος Συκεων) 2084-92
-) Καζαντζιδης Ηλ. (ΣΟ Καβαλας) 2084-93
-) Κουτουκιδης Π. (ΣΟ Ηλιουπολης) 2084-96
35) Σκουλακης Χ. (ΣΟ Καβαλας) 2079-94
36) Μπαλοκας Δ. (Εστια Νεας Σμυρνης) 2078-92
37) Λιοδακης Κ-Σπ. (ΣΑ Χανιων) 2077-96
38) Μεγαλιος Κ. (ΕΣΚ Αμφισσας) 2068-95
39) Ρηγοπουλος-Τσιγκος (ΣΑ Χαλκιδας Παλαμηδης) 2066-92
40) Φραγκος Β. (ΣΑ Αργοναυτης Κορινθιας) 2065-94
41) Παμπαλος Π. (ΕΣΘ) 2057-91
42) Παπαδογιαννης Σεβ. (ΣΑ Χανιων) 2055-94
43) Παπαδοπουλος Γ. (ΠΣ Περιστεριου) 2046-98
44) Παππελης Δ. (ΦΟΝ Ηρακλειου) 2041-94
45) Αναγνωστοπουλος Κ. (ΣΟ Καλλιθεας) 2034-95
46) Καλογιαννιδης Ι. (ΣΟ Ηλιουπολης) 2026-91
47) Παπακωνσταντινου Δ. (Κεραυνος Ωραιοκαστρου) 2022-96
48) Ζεππος Παν. (Σκακιστικη Ανοιξη) 2021-96
49) Κιργεριδης Π. (ΣΟ Πολιχνης) 2017-91
50) Μαλαματας Κ. (ΓΣ Ασπροπυργου) 2000-94

Η συλλογή και επεξεργασία των στοιχείων από την ιστοσελίδα της FIDE είναι προϊόν εργασίας του "Ηλεκτρικού Θησέα" (ψευδώνυμο) τον οποίο και ευχαριστούμε για τον κόπο του.
Δημοσιεύτηκε σαν πρώτο σχόλιο σε σχετική ανάρτηση του σκακιστικού blog στις 1.11.2011: εδώ

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ

Αναδημοσίευση και σχόλια από το σκακιστικό ιστολόγιο: ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ (ανάρτηση στις 2.10.2011).
Ένα σύντομο βίντεο από φιλική συνάντηση-μάθημα του τότε παγκόσμιου πρωταθλητή Garry Kasparov με τον δεκατριάχρονο Magnus Carlsen.


Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ELO ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2011




Ακόμη μία σκακίστρια που "γεννήθηκε" μέσα στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΓΣΣ, απέκτησε διεθνές ELO: η 10χρονη Μπούζα Μυρτώ με πρώτο διεθνές ELO 1244
Έτσι γίνεται ιστορικά η μικρότερη σκακίστρια του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ (για το 2011 παίζει με υποσχετική στον ΖΗΝΩΝΑ Γλυφάδας, ένα σκακιστικό σύλλογο που πραγματικά αγάπησε) που απέκτησε διεθνές ELO, και μάλιστα στον μικρότερο χρόνο από την πρώτη της επίσημη παρτίδα. Ένα ρεκόρ που δύσκολα θα καταριφθεί σύντομα.

Η Μυρτώ έπαιξε την πρώτη επίσημη παρτίδα της, στις 21.4.2009 στο 4ο Εαρινό Νεανικό Τουρνουά στο Αιγάλεω.
Στους 30 αυτούς μήνες "έχει δώσει" 160 (!) επίσημες παρτίδες άλλες σε ατομικά τουρνουά και άλλες με τις ομάδες του Πανιωνίου και του Ζήνωνα Γλυφάδας.
Πήρε μέρος στο 38ο και 39ο Πρωταθλήματα  Α' Εθνικής το 2010 και το 2011, δίνοντας 7 αγώνες με τον Πανιώνιο το 2010 και 7 αγώνες με τον Ζήνωνα Γλυφάδας το 2011.
Πηγαίνει στο Δημοτικό της Λεοντείου "Άγιος Διονύσιος" και είναι πολύ καλή και υπεύθυνη μαθήτρια.

Της ευχόμαστε υγεία, καλή πρόοδο και επιτυχία σε όλους τους στόχους και επιδιώξεις της.

Δείτε μια νικηφόρα παρτίδα της από συλλογικό τουρνουά με τον Πανιώνιο τον Ιανουάριο 2010:

ΠΕΣ ΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ !

ΚΟΙΝΗ ΈΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Εξήντα πέντε χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού και του φασισμού, οι λαοί της Ευρώπης αντιμετωπίζουν σήμερα μια δραματική απειλή, όχι στρατιωτική αυτή τη φορά, αλλά οικονομική, κοινωνική και πολιτική.

Mια νέα «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιτίθεται εδώ και 18 μήνες, συστηματικά, στη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη, χωρίς να αντιμετωπίζει ουσιαστική αντίσταση.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν οργανώνουν τη συλλογική άμυνα των ευρωπαϊκών εθνών απέναντι στις «αγορές», αλλά προσπαθούν να τις καθησυχάσουν, επιβάλλοντας πολιτικές «κατευνασμού», που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που αντιμετώπισαν τον φασισμό, στη δεκαετία του 1930. Και οργανώνουν πολέμους χρέους μεταξύ των λαών της Ευρώπης, με την ίδια ελαφρότητα που οδηγήθηκαν από τη belle époque στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η επίθεση των «αγορών» άρχισε με έναν πόλεμο κατά της Ελλάδας, χώρας-μέλους της ΕΕ, της οποίας ο λαός έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην αντίσταση κατά της βαρβαρότητας και την απελευθέρωση της Ευρώπης κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά, ο πόλεμος αυτός ήταν επικοινωνιακός και θύμισε τις καμπάνιες εναντίον εχθρικών “χωρών-παριών”, όπως το Ιράκ ή η Γιουγκοσλαβία. Αυτή η καμπάνια παρουσίασε διεθνώς την Ελλάδα ως μια χώρα διεφθαρμένων τεμπέληδων, επιχειρώντας να αποδώσει στα «γουρούνια» της Ευρώπης και όχι στις διεθνείς τράπεζες την ευθύνη για την κρίση χρέους.

Σύντομα, η επίθεση αυτή εξελίχθηκε σε χρηματοπιστωτική κρίση, που κατέληξε στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας και την επέμβαση του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης.

Όταν πήραν αυτό που ήθελαν από την Ελλάδα, οι “αγορές” στράφηκαν εναντίον των υπολοίπων, μικρότερων ή μεγαλύτερων χωρών της ευρωπεριφέρειας. Παντού, η επιδίωξη είναι μία: η πλήρης κατοχύρωση των αξιώσεων των τραπεζών έναντι των κρατών, η κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, θεμέλιου της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η διάλυση των ευρωπαϊκών κρατών και η υποταγή όσων κρατικών δομών απομένουν στη νέα “Διεθνή του Χρήματος”.

H Eυρωπαϊκή Ένωση, που παρουσιάστηκε στους λαούς της ως μέσο για την συλλογική προκοπή και δημοκρατία τείνει να μετατραπεί σε μέσο κατάργησης της ευημερίας και της δημοκρατίας. Παρουσιάστηκε ως μέσο αντίστασης στην «παγκοσμιοποίηση», οι αγορές όμως τη θέλουν εργαλείο αυτής της «παγκοσμιοποίησης».

Παρουσιάστηκε στους Γερμανούς και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς ως μέσο ειρηνικής αύξησης της ισχύος και της ευημερίας τους, ο τρόπος όμως με τον οποίο αφήνεται κάθε λαός έρμαιο των χρηματοπιστωτικών αγορών, καταστρέφει την εικόνα της Ευρώπης και καθιστά τις «αγορές» φορείς ενός νέου χρηματοπιστωτικού ολοκληρωτισμού, αφεντικά της Ευρώπης.

Κινδυνεύουμε να επαναλάβουμε, στην ήπειρό μας, το χρηματιστικό ισοδύναμο του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, να διαλυθούμε μέσα στο χάος και την αποσύνθεση, προς μεγάλη χαρά μιας διεθνούς Αυτοκρατορίας του Χρήματος και των Όπλων, στο οικονομικό κέντρο της οποίας βρίσκεται η δύναμη των «Αγορών».

Οι λαοί της Ευρώπης και όλου του κόσμου αντιμετωπίζουν μια ιστορικά πρωτοφανή συγκέντρωση οικονομικής, αλλά επίσης πολιτικής και εκδοτικής ισχύος, του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας χούφτας δηλαδή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και οίκων αξιολόγησης και μιας πολιτικής και εκδοτικής τάξης εξαγορασμένης από αυτά, με κέντρα περισσότερο εκτός, παρά εντός Ευρώπης. Αυτές είναι οι «αγορές», που επιτίθενται σήμερα στο ένα ευρωπαϊκό κράτος μετά το άλλο, χρησιμοποιώντας τον μοχλό του χρέους για να κατεδαφίσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος και τη δημοκρατία.

Η «Αυτοκρατορία του Χρήματος» επιβάλλει σήμερα τη γρήγορη, βίαιη, βάρβαρη μετατροπή μιας χώρας της ευρωζώνης, της Ελλάδας, σε χώρα του τρίτου κόσμου, με ένα πρόγραμμα δήθεν «σωτηρίας» της, στην πραγματικότητα “σωτηρίας” των τραπεζών που τη δάνεισαν. Στην Ελλάδα, η συμμαχία των τραπεζών και των πολιτικών ηγεσιών επέβαλε, δια της Ε.Ε., της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, ένα πρόγραμμα που ισοδυναμεί με “οικονομική-κοινωνική δολοφονία” της χώρας και της δημοκρατίας της, οργανώνει τη λεηλασία της πριν από τη χρεωκοπία στην οποία οδηγεί, θέλοντας να τη καταστήσει αποδιοπομπαίο τράγο για την παγκόσμια οικονομική κρίση και να την χρησιμοποιήσει για να «παραδειγματίσει» και να τρομοκρατήσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Η πολιτική που ασκείται σήμερα στην Ελλάδα και επιχειρείται σταδιακά να γενικευθεί είναι η ίδια που εφαρμόστηκε στη Χιλή του Πινοτσέτ, στη Ρωσία του Γιέλτσιν ή στην Αργεντινή και θα έχει τα ίδια αποτελέσματα αν δεν διακοπεί άμεσα. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος που υποτίθεται σκόπευε να τη βοηθήσει, η Ελλάδα είναι σήμερα στο χείλος της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο, για να μελετηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις στον κοινωνικό δαρβινισμό και να τρομοκρατηθεί όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό που μπορεί να συμβεί σε ένα μέλος της.

Ίσως μάλιστα, οι αγορές σπρώχνουν και χρησιμοποιούν την ίδια την ηγεσία της Γερμανίας σε μια πράξη ουσιαστικής καταστροφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνιστά όμως πράξη ακραίας πολιτικής, ιστορικής τύφλωσης να νομίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ και, πρώτη από όλες, η Γερμανία, ότι θα υπάρξει οποιοδήποτε σχέδιο ευρωπαϊκής ενοποίησης ή και απλής συνεργασίας, στα ερείπια ενός ή περισσοτέρων μελών της ευρωζώνης.

Η προγραμματιζόμενη κατεδάφιση των κυριότερων, παγκόσμιας σημασίας, πολιτικών και κοινωνικών επιτευγμάτων των ευρωπαϊκών λαών δεν μπορεί να θεμελιώσει καμιά Ευρωπαϊκή ‘Ένωση. Θα οδηγήσει στο χάος και την αποσύνθεση και θα ευνοήσει την ανάδειξη φασιστικών λύσεων στην ήπειρό μας.

Οι ιδιωτικές τράπεζες-γίγαντες της Wall Street υποχρέωσαν το 2008 τα κράτη και τις κρατικές τράπεζες να τις σώσουν από την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν, πληρώνοντας με τα λεφτά των φορολογουμένων το κόστος των τεράστιων απατών τους, όπως τα ενυπόθηκα δάνεια, αλλά και το κόστος της λειτουργίας ενός αρρύθμιστου καπιταλισμού-καζίνο, που επέβαλαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Μετέτρεψαν την δική τους κρίση σε κρίση δημόσιου χρέους.

Τώρα, χρησιμοποιούν την κρίση και το χρέος, που οι ίδιες δημιούργησαν, για να πάρουν από τα κράτη και από τους πολίτες τις λιγοστές εξουσίες που ακόμα διαθέτουν.

Αυτό είναι μονάχα το ένα μέρος της κρίσης χρέους. Το άλλο είναι, ότι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν παγκοσμίως, επέβαλε την ατζέντα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία οδηγεί αναπόφευκτα στη μεταφορά της παραγωγής εκτός Ευρώπης και την προς τα κάτω σύγκλιση των κοινωνικών και οικολογικών κεκτημένων της Ευρώπης με αυτά του Τρίτου Κόσμου. Για πολλά χρόνια έκρυψαν αυτή τη διαδικασία πίσω από δάνεια, όμως τώρα χρησιμοποιούν τα δάνεια για να την ολοκληρώσουν.

Η «Διεθνής του Χρήματος» που θέλει να καταργήσει κάθε έννοια κράτους στην Ευρώπη, απειλεί σήμερα την Ελλάδα με χρεωκοπία, αύριο την Ιταλία ή την Πορτογαλία, ενθαρρύνει την αντιπαράθεση του ενός ευρωπαϊκού λαού στον άλλο, θέτει την Ευρωπαϊκή Ένωση προ του διλήμματος είτε να μετατραπεί σε δικτατορία των αγορών, είτε να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Επιδιώκει να γυρίσει την Ευρώπη, και όλο τον κόσμο μαζί της, σε μια κατάσταση σαν αυτή προ του 1945, αν όχι πριν από τη Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό.

Στα αρχαία χρόνια, η διαγραφή από τον Σόλωνα, των χρεών που κράταγαν τους φτωχούς δούλους των πλουσίων, η περίφημη μεταρρύθμιση της Σεισάχθειας, έβαλε τα θεμέλια για την γέννηση, στην Αρχαία Ελλάδα, των ιδεών της Δημοκρατίας, του Πολίτη, της Πολιτικής και της Ευρώπης, των θεμελίων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού.

Αγωνιζόμενοι εναντίον της τάξης του πλούτου, οι πολίτες της Αθήνας άνοιξαν τον δρόμο στο πολίτευμα του Περικλή και την πολιτική φιλοσοφία του Πρωταγόρα που διακήρυξε «Πάντων χρημάτων μέτρων άνθρωπος».

Σήμερα, η τάξη του πλούτου επιχειρεί να εκδικηθεί το πνεύμα του Ανθρώπου: «Πάντων ανθρώπων μέτρον αγορές» είναι το σύνθημα που πρόθυμα ασπάζονται οι πολιτικές μας ηγεσίες, συμμαχώντας με τον διάβολο του Χρήματος, όπως έκανε ο Φάουστ.

Μια χούφτα διεθνών τραπεζών, οίκων αξιολόγησης, επενδυτικών funds, μια παγκόσμια συγκέντρωση χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου χωρίς ιστορικό προηγούμενο, διεκδικεί την εξουσία στην Ευρώπη και τον κόσμο, διαλύει τη μεσαία τάξη και τη μισθωτή εργασία, ετοιμάζεται να καταργήσει τα κράτη και τη δημοκρατία μας, χρησιμοποιώντας το όπλο του χρέους για να υποδουλώσει τους λαούς της Ευρώπης, να βάλει στη θέση της όποιας, όσης Δημοκρατίας διαθέτουμε, τη Δικτατορία του Χρήματος και των Τραπεζών, την εξουσία μιας ολοκληρωτικής Αυτοκρατορίας της Παγκοσμιοποίησης, το πολιτικό κέντρο της οποίας βρίσκεται εκτός της ηπειρωτικής Ευρώπης, παρά την παρουσία πανίσχυρων ευρωπαϊκών τραπεζών στην καρδιά της Αυτοκρατορίας.

Άρχισαν από την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν έκτοτε ως πειραματόζωο, για να προχωρήσουν στη συνέχεια στις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και, σταδιακά, του κέντρου. Η ελπίδα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών ότι θα γλυτώσουν τελικά, δεν αποδεικνύει παρά το ότι οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν την απειλή του νέου, “χρηματοπιστωτικού φασισμού”, όχι λιγότερο αψήφιστα από όσο αντιμετώπισαν στον μεσοπόλεμο την απειλή του Χίτλερ.

Και δεν πρέπει ασφαλώς να θεωρηθεί τυχαίο, ότι ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ, ελεγχόμενο από τους τραπεζίτες, επέλεξε να επιτεθεί εναντίον της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ονομάζοντας αυτές τις χώρες “γουρούνια” (PIGS) και στράφηκε σε μια περιφρονητική, σαδιστική, ρατσιστική καμπάνια, όχι μόνο εναντίον των Ελλήνων, αλλά και εναντίον της αρχαίας ελληνικής κληρονομιάς και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αυτή η επιλογή δείχνει τους βαθύτερους στόχους της ιδεολογίας και των αξιών του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που προωθεί τον καπιταλισμό της καταστροφής.

Η προσπάθεια μερίδας των γερμανικών ΜΜΕ να χρησιμοποιήσει κατά τρόπο εξευτελιστικό σύμβολα όπως η Ακρόπολη ή η Αφροδίτη της Μήλου, μνημεία απέναντι στα οποία στάθηκαν προσοχή ακόμα και οι αξιωματικοί του Χίτλερ, δεν είναι παρά η έκφραση της βαθειάς περιφρόνησης των τραπεζιτών, που ελέγχουν αυτά τα ΜΜΕ, όχι τόσο ή μόνο προς τους Έλληνες, όσο κυρίως προς τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας που γεννήθηκαν στον τόπο τους.

Το χρηματοπιστωτικό τέρας παρήγαγαν τέσσερις δεκαετίες αποφορολόγησης του κεφαλαίου, κάθε είδους “απελευθέρωσης των αγορών”, γενικευμένης απορρύθμισης, κατάργησης οποιωνδήποτε φραγμών στην κυκλοφορία κεφαλαίων και εμπορευμάτων, διαρκούς επίθεσης στο κράτος, μαζικής εξαγοράς των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, οικειοποίησης του παγκόσμιου πλεονάσματος από μια χούφτα τράπεζες-βαμπίρ της Wall Street. Τώρα, αυτό το τέρας, αληθινό “Κράτος πίσω από τα Κράτη”, αποκαλύπτεται διεκδικώντας την ολοκλήρωση του οικονομικού και πολιτικού “διαρκούς πραξικοπήματος” που διεξάγει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.

Απέναντι σε αυτή την επίθεση, οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας μοιάζουν συμβιβασμένες, μετά από δεκαετίες “εισοδισμού” του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, τα πιο σημαντικά κέντρα του οποίου βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Από την άλλη πλευρά, τα συνδικαλιστικά και τα κοινωνικά κινήματα δεν είναι ακόμη ικανά να αποτρέψουν αποφασιστικά αυτή την επίθεση, όπως επανειλημμένα έκαναν στο παρελθόν. Αυτή την κατάσταση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί ο νέος χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός, για να επιβάλλει τετελεσμένες, μη αντιστρέψιμες καταστάσεις σε όλη την Ευρώπη.

Είναι επιτακτική η ανάγκη για τον άμεσο συντονισμό δράσης πάνω από τα σύνορα των ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των διανοούμενων, των αυτόβουλων κινημάτων, των κοινωνικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων που αντιλαμβάνονται τη σημασία του διακυβεύματος. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης στην επελαύνουσα “Ολοκληρωτική Αυτοκρατορία της Παγκοσμιοποίησης”, προτού είναι αργά.

Η Ευρώπη μπορεί να επιβιώσει μόνο αν προτάξει μια ενωμένη απάντηση ενάντια στις Αγορές, μια πρόκληση μεγαλύτερη από αυτή που αυτές της απευθύνουν, ένα καινούριο, πανευρωπαϊκό «New Deal».

- Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα την επίθεση κατά της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας της Ε.Ε. Πρέπει να διακοπεί άμεσα η ανεύθυνη και εγκληματική πολιτική λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, που οδηγεί κατευθείαν σε μια κρίση βαθύτερη από αυτή του 1929.

- Πρέπει να αναδιαρθρωθεί ριζικά το δημόσιο χρέος όλης της Ευρωζώνης και ειδικά σε βάρος των ιδιωτικών τραπεζικών γιγάντων. Οι τράπεζες πρέπει να επανελεγχθούν και η χρηματοδότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας να τεθεί υπό εθνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Δεν είναι δυνατόν να κρατάνε τα οικονομικά κλειδιά της Ευρώπης τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JPMorgan, η UBS, η Deutsche Bank κ.α. Πρέπει να απαγορευθούν τα ανεξέλεγκτα χρηματοπιστωτικά παράγωγα, αιχμή του δόρατος του καταστροφικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού και να δημιουργηθεί πραγματική οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη, αντί της κερδοσκοπικής κερδοφορίας.

- Η παρούσα αρχιτεκτονική, βασισμένη στους κανόνες του Μάαστριχτ και του ΠΟΕ, έχει εγκαθιδρύσει ένα μηχανισμό παραγωγής χρέους στην Ευρώπη. Χρειάζεται ριζική αλλαγή όλων των συνθηκών, η υπαγωγή της ΕΚΤ στον πολιτικό έλεγχο των ευρωπαϊκών λαών, ένας χρυσούς κανών για ένα μίνιμουμ κοινωνικών, φορολογικών, οικολογικών στάνταρτ στην Ευρώπη. Να επιτραπεί ο απ’ ευθείας δανεισμός χωρών από την ΕΚΤ. Χρειαζόμαστε επειγόντως αλλαγή υποδείγματος. Την επιστροφή στην τόνωση της ανάπτυξης μέσω της τόνωσης της ζήτησης, μέσω νέων ευρωπαϊκών προγραμμάτων επενδύσεων, μια νέα ρύθμιση, επαναφορολόγηση, επανέλεγχο της διεθνούς ροής κεφαλαίου και εμπορευμάτων. Μια νέα μορφή έξυπνου και λογικού προστατευτισμού, στο πλαίσιο μιας ανεξάρτητης Ευρώπης, πρωταγωνίστριας στον αγώνα για έναν πολυπολικό, δημοκρατικό, οικολογικό, κοινωνικό πλανήτη.

Απευθύνουμε έκκληση στις δυνάμεις και στα άτομα που συμμερίζονται αυτές τις ιδέες, να συμπτύξουμε το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύ, πανευρωπαϊκό μέτωπο δράσης. Να εκπονήσουμε ένα μεταβατικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα, να συντονίσουμε την απαραίτητη όσο ποτέ διεθνή δράση μας, ώστε να κινητοποιήσουμε τις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, για να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης, τις σημερινές ιστορικά ανεύθυνες ηγεσίες των χωρών μας, για να σώσουμε τους λαούς μας και τις κοινωνίες μας. Να προστατέψουμε τη δημοκρατία πριν να είναι πολύ αργά για την Ευρώπη.

Αθήνα, Οκτώβριος 2011

Αλέξης Τσίπρας
Γιάννης Μυλόπουλος
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Θεοδόσης Πελεγρίνης
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς
Κώστας Δουζίνας
Κώστας Βεργόπουλος
Κυριάκος Κατζουράκης
Κάτια Γέρου
Μίκης Θεοδωράκης
Μανώλης Γλέζος

Την έκκληση συνυπογράφουν:
ΙΤΑΛΙΑ
Paolo Ferrero, Εθνικός Γραμματέας του Κόμματος Κομμουνιστικής Επανίδρυσης

 
ΙΣΠΑΝΙΑ
Jose Luis Centella, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας
Willy Meyer, Ευρωβουλευτής της Ενωμένης Αριστεράς Ισπανίας
Maite Mola, Αντιπρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας.

 
ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ
Eero Ojanen, συνθέτης, πιανίστας
Monna Kamu, τραγουδιστής
Niko Saarela, ηθοποιός
Juha-Pekka Väisänen, εννοιολογικός καλλιτέχνης, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Φινλανδίας
Erkki Susi, Αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Tiedonantaja

 
ΓΑΛΛΙΑ
Pierre Laurent, Πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Εθνικός Γραμματέας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος
Jean-Luc Melenchon, Ευρωβουλευτής, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche), υποψήφιος του Μετώπου της Αριστεράς (Front de Gauche) στις γαλλικές Προεδρικές Εκλογές 2012.
Martine Billard, Συμπρόεδρος του Κόμματος της Αριστεράς (Parti de Gauche)
Francis Wurtz, τ. Ευρωβουλευτής, τ. Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς-Βορειοευρωπαϊκής Πράσινης Αριστεράς (GUE/NGL) στο Ευρωκοινοβούλιο
Samir Amin, Πρόεδρος του Παγκόσμιου Φόρουμ Alternatives
Gerard Filoche, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Σοσιαλιστικού Κόμματος
Jean-Pierre Page, συνδικαλιστής, στέλεχος CGT
Bernard Cassen, επίτιμος πρόεδρος της ATTAC Γαλλίας

 
ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΕΛΒΕΤΙΑ
Klaus Ernst, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Gesine Loetzsch, Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Βουλευτής στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Oskar Lafontaine, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Κοινοβούλιο του Ζααρ, τ. πρωθυπουργός του Κρατιδίου του Ζάαρ (1985-1998).
Prof. Dr. Lothar Bisky, καθηγητής ΜΜΕ και πολιτισμού, Ευρωβουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Dr. Gregor Gysi, Πρόδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Dr. Diether Dehm, τραγουδιστής, στιχουργός, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Wolfgang Gehrcke, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Sahra Wagenknecht, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Ulrich Maurer, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Stefan Liebich, Βουλευτής της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο
Renate Harcke, μέλος του Συμβουλίου της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke)
Prof. Dr. Wolfgang Methling, τ. Υπουργός περιβάλλοντος του Κρατιδίου Μακλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας (1998-2006)
Angelica Domröse, ηθοποιός, σκηνοθέτης στο θέατρο και την τηλεόραση
Heidrun Hegewald, ζωγράφος, συγγραφέας
Gina Pietsch, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Renate Richter, ηθοποιός
Peter Sodann, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hilmar Thate, ηθοποιός στο θέατρο και την τηλεόραση
Hannes Wader, τραγουδιστής, στιχουργός
Konstantin Wecker, τραγουδιστής, στιχουργός
Prof. Dr. Manfred Wekwerth, σκηνοθέτης, συνεργάτης του Bertolt Brecht
Prof. Dr. Jean Ziegler, συγγραφέας, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Klaus Höpcke, δημοσιογράφος
Barbara und Winfried Junge, κινηματογραφιστές, βραβευμένοι για την ταινία “Die Kinder von Golzow”/”The Golzow-Children”
Asteris Koutoulas, συγγραφέας
Takis Mitsidis, πολιτιστικός διευθυντής
Kostas Papanastasiou, αρχιτέκτονας, ηθοποιός, τραγουδιστής
Eckart Spoo, δημοσιογράφος, συντάκτης της πολιτικής-πολιτιστικής επιθεώρησης Ossietzky
Prof. Gunter Reisch, σκηνοθέτης
Dr. Beate Reisch, λογοτέχνης
Katja Ebstein, τραγουδίστρια, ηθοποιός
Prof. Dr. Heinrich Fink, θεολόγος, τ. Πρύτανης του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου
Daniela Dahn, συγγραφέας
Rolf Becker, ηθοποιός

ΓΙΑΤΙ ΚΛΑΙΣ ΠΡΟΕΔΡΕ;

Αναδημοσίευση από ανάρτηση του: Hellenesonline (στις 30.10.2011)


Τ’ αληθινά δάκρυα απεχθάνονται το φως της δημοσιότητας.
Είδα το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να ορθώνεται.
Είδα το φάσκελο του έφηβου στους κομισάριους.
Είδα τους νέους ν’ αποστρέφουν το βλέμμα απ’ την εξέδρα του καίσαρα.
Είδα το πένθος στα άσπρα πουκάμισα.
Είδα τη σημαία να ατενίζει το λαό.
Είδα στις μπάντες με μαύρες κορδέλες
Είδα την απόγνωση να γίνεται οργή,
την οργή να παίρνει στόμα,
το στόμα να καταριέται και ν’ απαιτεί.
ΕΠΕΛΑΣΗ, ΠΑΡΕΛΑΣΗ, ΠΡΟΕΛΑΣΗ.
Μπέρλτοτ Μπρέχτ


Στην τελετή παράδοσης της προεδρίας το 2005, η αποχωρούσα πρόεδρος, κ. Ψαρούδα Μπενάκη, τονίζει:
«τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν», «Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται αλλά και να παραβιάζονται, από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων», «Η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμαστεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης».

Έκτοτε η κ. Μπενάκη εξαφανίστηκε από το πολιτικό προσκήνιο, ενώ τη δήλωσή της δεν καταδέχτηκε να σχολιάσει κανένας εμβριθής αναλυτής, κανένας ειδικός παραθυρολάγνος.

Σ’ αυτή την απίστευτη δήλωση, θα μπορούσατε τουλάχιστον να πείτε πως, όσον αφορά την προεδρία της δημοκρατίας, θα αποκρούσετε τέτοια μαύρα ενδεχόμενα και θα προστατέψετε την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα των ανθρώπων. .

Εσείς τότε, κύριε πρόεδρε, απαντήσατε μ’ ένα ασυνάρτητο «ευχαριστώ».

Η «λαϊκή κυριαρχία», που αναφέρεται στον πρόλογο του συντάγματος και που με τόσο ωραία λογάκια διατυμπανίστηκε από το μεγάλο παραμυθά στο «συμβόλαιο με το λαό», συρρικνώθηκε στην υπογραφή του νεογιάπη υπουργού οικονομικών και παραοικονομίας.

Από τις 6 Μάη 2010 και στο εξής, ο εκάστοτε αυτός αποφασίζει την ανανέωση των συνθηκών παράδοσης της χώρας, καταδεχόμενος ενίοτε να σας ενημερώνει.

Οι πολλοί των ‘έγκριτων’ συνταγματολόγων και οι συνυπεύθυνοι συνυπουργοί κατάπιανε αμάσητη την πιο κατάφωρη παραβίαση του.

Η χώρα παραδόθηκε στο στόμα του λύκου. Άρχισε η μεγάλη νύχτα για το λαό.

Εσείς τότε εκκωφαντικά, και οπωσδήποτε χωρίς να δακρύσετε, σιωπήσατε, κύριε πρόεδρε.

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, αποφάσισαν να μην μπαίνουν καν στον κόπο. Ούτε εκείνοι, ούτε εσείς.

Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση, οι δυο μαύρες νεκρολογίες. δεν φέρνουν καν τη δική σας υπογραφή. Όχι γιατί την αρνηθήκατε, όπως θα ‘πρεπε ως εγγυητής του Συντάγματος, αλλά γιατί σας θεώρησαν – τόσο απαξιωτικά για σας, τόσο καταστροφικά για τη χώρα – δεδομένο.

Κι όμως δε δακρύσατε.

Όταν ο υπογραμμένος από εσάς νόμος περί συλλογικών διαπραγματεύσεων και το άρθρο 22 του Συντάγματος περί προστασίας της εργασίας, «ηθικής και υλικής εξύψωσης του εργαζόμενου» και άλλα τέτοια μπλα-μπλα, έγιναν κουρέλι από ένα μνημόνιο ενταφιασμού της στοιχειώδους εργασιακής αξιοπρέπειας, αποδεχτήκατε το κουρέλιασμα. Μόνο που δεν κουρελιαζόντουσαν λέξεις και κατ’ επίφαση διακηρύξεις , αλλά οι ζωές χιλιάδων ανθρώπων.

Εσείς τότε, επιλέξατε το ρόλο του μητροπολίτη των ευχελαίων και, χωρίς να δακρύσετε, παραμείνατε στη θαλπωρή της σιωπής.

Και όσο έβλεπαν με πόση άνεση συνυπογράφετε, σας έφερναν για επικύρωση τον ένα θάνατο, μετά τον άλλο.

Και να και ο Καλλικράτης, που έρχεται κομίζοντας την αποδόμηση της χώρας.

Ένας νόμος που η ψυχή του συνοψίζεται στο τρίπτυχο: ομοσπονδιοποίηση, συγκεντρωτισμός, ιδιωτικοποίηση.

- Υπογράψτε, κύριε πρόεδρε.
- Τι είναι αυτό;
- Ο νόμος νούμερο 3852/10.
- Και σε τι αφορά;
- Στο «νοικοκύρεμα, τη μεταρρύθμιση, τον εκσυγχρονισμό».

Τόσο ανυποψίαστος πια στο βιασμό των εννοιών;

Στο νούμερο 3852/10, υπογράψατε τη συγχώνευση σχολείων, το κλείσιμο νοσοκομείων, την εγκατάλειψη του ορεινού χωριού, την προαναγγελία των «ελεύθερων ζωνών».

Εσείς τότε ζητήσατε καινούρια πένα για να βάλετε αδάκρυτα την ευδιάκριτη επικύρωση.

Όταν ο ευτραφής εγγονός του Πάγκαλου προανήγγειλε την αντισυνταγματική κατάργηση της μονιμότητας, ο καθηγητής του συνταγματικού Δικαίου, κ. Αντώνης Μανιτάκης, δήλωσε: «Δεν τολμώ να φανταστώ ότι θα υπάρξει ελληνική κυβέρνηση που θα το επιχειρήσει. Το θεωρώ ούτως ή άλλως απάνθρωπο: και μόνη η σκέψη του με ξεπερνά ως νομικό, ως συνταγματολόγο, ως δημοκρατικό πολίτη».

Αυτή θα έπρεπε να είναι δική σας δήλωση.
Δεν έγινε ποτέ.

Αντίθετα, όταν προχθές σας έφεραν το νόμο «περί νέου ενιαίου μισθολογίου», ρωτήσατε τι πάει να πει «έφεδρος». Οι επιμελητές των λογοτεχνικών αυτών κειμένων σας εξήγησαν: «τους απονέμουμε αξιώματα, κύριε πρόεδρε».

Εσείς τότε αμολήσατε, χωρίς να δακρύσετε, άλλη μια φαρδιά-πλατιά υπογραφή.

Και να μια καταιγίδα νόμων και υπονόμων για κατώτατους μισθούς, ημερήσιες συμβάσεις, χαράτσια και δεκάτες, επιβολή τέλους ακινήτου σε ανθρώπους με αναπηρία 75% και σε άνεργους, προκαταβολικές απαλλαγές των υπουργών από κακουργήματα ενάντια στη χώρα.

Κοντέψατε να πάθετε τενοντίτιδα απ’ τις πολλές υπογραφές κι όμως δε διστάσατε να επικυρώνετε, χωρίς να δακρύζετε, κύριε πρόεδρε.

Κι όταν ξεμπέρδεψαν με τα βραχυπρόθεσμα, σας έφεραν προς υπογραφή τα ‘μεσοπρόθεσμα’.

Το κατοχικό φιρμάνι που επισείει την εσχάτη προδοσία, με μπιτ παρά ξεπούλημα όλου του πλούτου αυτού του κατασπατηλημένου λαού, με υποχρέωσή του, λέει, να συντηρεί τα πουλημένα και να εγγυάται και δάνεια για τους αγοραστές.

Ούτε και τότε δακρύσατε και επιπλέον συνυπογράψατε.

Από την ώρα που διαβάσαμε για τον πρώτο απελπισμένο που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε την απόλυση, την ανεργία, την εξαθλίωση, το άδειο βλέμμα του παιδιού του μέχρι σήμερα, μεσολάβησαν δεκάδες αυτόχειρες. Τι θλιβερή πρωτιά η χώρα του ήλιου, του απέραντου γαλάζιου, του τουριστικού μύθου να είναι σήμερα πρώτη σε αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη.

Ούτε όμως και γι αυτό δε δακρύσατε ποτέ, κύριε πρόεδρε.

Και όταν τα χημικά και τα δακρυγόνα πνίγουν την Αθήνα και τρέχουν ποτάμια τα δάκρυα αυτών που επιμένουν να μην αυτοκτονούν και να διεκδικούν το δικαίωμα τους στη ζωή, και το χαμένο γέλιο των παιδιών τους,

Τι σόι μόνωση έχει το προεδρικό μέγαρο, ώστε να μην τρέχει ένα δικό σας δάκρυ, κύριε πρόεδρε;

Είχατε τρεις επιλογές: τη συνενοχή, την άρνηση να επικυρώσετε όλη αυτή την αντισυνταγματική, δηλητηριώδη νομοκαταιγίδα και – αν σας ήταν δύσκολο να προκαλέσετε πολιτειακό ζήτημα – την ηρωική έξοδο, με μια αξιοπρεπή παραίτηση.

Ας αφήνατε κάποιον, που δεν πολέμησε τους Ναζί, να υπογράφει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο. Κάνατε τις επιλογές σας.

Δεν θέλω να λαϊκίζω, κύριε πρόεδρε, όμως όταν χτες αναφερθήκατε στη συμμετοχή σας στο αντιναζιστικό αγώνα, σκεφθήκατε πόσες χιλιάδες, από τους τότε συναγωνιστές σας, έφαγε η εξορία, ο ταγματασφαλίτης, τα βασανιστήρια; Πόσοι έμειναν ανώνυμοι, θαμμένοι για πάντα στον ομαδικό τάφο του Άγνωστου στρατιώτη; Πόσοι από αυτά τα «τιμημένα γηρατειά» πρέπει σήμερα να επιλέξουν ανάμεσα στο φαΐ και το φάρμακο γιατί η σύνταξή τους δε φτάνει; Ότι για τους ανθρώπους αυτούς που δούλεψαν σκληρά, η δική σας ετήσια αμοιβή των 447.000 ευρώ αγγίζει τα νούμερα των συμπαντικών μετρήσεων;

Σκεφθείτε μόνο ότι για το συνταξιούχο των 500 ευρώ – που με τη δική σας πάλι υπογραφή ξεπερνά το αφορολόγητο των 5000 – η ετήσια αμοιβή σας αντιστοιχεί σε 75 χρόνια πεντακοσάρικου.

Αν δακρύζατε για όλα αυτά ή γιατί ανθρώπινα αισθανθήκατε πολύ τυχερός, κατανοητό, κύριε πρόεδρε. Θυμηθείτε μόνο από την αστείρευτη λαϊκή θυμοσοφία πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

Αν κλαίγατε γιατί είδατε κι εσείς το παιδί στο αναπηρικό καρότσι να αποστρέφει το κεφάλι και τον έφηβο να φασκελώνει τους κομισάριους της εξέδρας που τους χαντακώνουν τη ζωή, θα ήταν τιμή σας.

Και τέλος – γιατί η πολλή κλαυσιλογία καταντάει αηδία – μην ντρέπεστε για μας, κύριε πρόεδρε. Κρατείστε τη ντροπή και μοιραστείτε την μ’ αυτούς που επισκέπτονται το προεδρικό μέγαρο για μια καινούργια υπογραφή που αφορά στο ξεπούλημα της χώρας και την ερήμωση του λαού.

Δε ζητήσαμε από τους πατεράδες και παππούδες μας να πολεμήσουν το Δ’ Ράιχ και τους σημερινούς δωσίλογους γιατί αυτό αντιστοιχεί σε μας. Δεν τους ζητάμε όμως να παίξουν και το ρόλο του Αβραάμ.

Δεν είμαστε πρόβατα και δεν θα πάμε ποτέ εκούσια στο σφαγείο.

Και, κύριε πρόεδρε, θυμηθείτε πως: "όποιος μετράει πρόβατα, στη γλώσσα του Αισχύλου, θα ‘χει τον ύπνο του Αγαμέμνονα"

Νίνα Γεωργιάδου
Κάλυμνος, 29-10-11


Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ;

Παρακολουθείστε: εδώ την σχετική διάλεξη του καθηγητή Θεοδόση Τάσιου που έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής.


ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΞΗΣ
Με μια διάλεξη που έχει τίτλο «Τέχνη για το λαό;» - που έγινε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Megaron Plus - ένας διακεκριμένος διανοητής, ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος, αναλύει με βαθιά γνώση τη θεμελιώδη υπαρξιακή σημασία του αισθητικού ενεργήματος για το άτομο, αναπτύσσει με ενάργεια και χιούμορ τις απόψεις του για το ρόλο και τη σημασία της τέχνης στη ζωή μας και διατυπώνει τις προτάσεις του για την ενδοσχολική και εξωσχολική Καλλιτεχνική Παιδεία και για τη διευκόλυνση της λαϊκής συμμετοχής στα δρώμενα αισθητικής απόλαυσης. Αποτιμά το «πόσο βασικό είναι το αίτημα της κοινωνίας για καλλιτεχνική παιδεία», αναρωτιέται «τι πρόσβαση έχουν τα μέλη της κοινωνίας στα καλλιτεχνικά δρώμενα και τι ρόλο παίζει η εξουσία στη διάχυση της τέχνης στον λαό» και εστιάζει στη σχέση Τέχνης και Εξουσίας, μιλώντας για τον αναγκαίο κρατικό σχεδιασμό για τη διάχυση της Τέχνης στην Κοινωνία, αλλά και για τις παρενέργειες της κρατικής παρέμβασης στα καλλιτεχνικά ζητήματα τόσο στα ολοκληρωτικά όσο και στα δημοκρατικά καθεστώτα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Αφιέρωμα σε όλους τους άγνωστους ΗΡΩΕΣ του Ελληνικού Λαού που έδωσαν την ψυχή και την ζωή τους για την Ελευθερία, προσφέροντας την πρώτη Νίκη κατά των δυνάμεων του Άξονα τον Οκτώβρη του 1940 και συμμετέχοντας ακολούθως μαζικά στην Εθνική Αντίσταση κατά των κατακτητών.

Δευτέρα 28. Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στις τρείς και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε: ¨Έχουμε πόλεμο." Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει. Η αυγή, που λίγο αργότερα την είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή: άγνωστη. Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι.
Γιώργος Σεφέρης - Μέρες Γ'


Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΝΑΙ !

Μεγάλη ημέρα είναι η σημερινή για τη Νέα Σμύρνη!
Η ιστορική Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, το παλαιότερο Ελληνικό εκπαιδευτικό ίδρυμα με σχεδόν 300 (!) χρόνια ιστορία (ιδρύθηκε το 1733 και κατ' άλλους το 1719) επελέγη να είναι ανάμεσα στα 15+15  Γυμνάσια και Λύκεια που θα λειτουργούν πανελλαδικά σύμφωνα με το καινούργιο θεσμικό νόμο για τα Πρότυπα - Πειραματικά Σχολεία.
Ευχόμαστε σε όλους τους μαθητές καλή πρόοδο, και να ξέρουν ότι η γνώση δεν χαρίζεται αλλά αποκτάται με κόπο, στους δε διδάσκοντες θα θέλαμε να εμφυσήσουμε την πλέρια μας χαρά και να αισθάνονται ότι είναι μεγάλη τους τιμή να διδάσκουν σε ένα τέτοιο ιστορικό σχολείο!


ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ

Δημήτρη, χρόνια σου πολλά και καλή πρόοδο!










(Χρόνια πολλά επίσης και στους έτερους τρείς Δημήτρηδες του σκακιστικού μας τμήματος - Κουκάκη, Μάλλη και Αλεξάκη).

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ !

Αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της Δευτέρας 24.10.2011.
Λένε (και μάλλον αληθεύει) ότι κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Θαυμάστε τους λοιπόν και ταυτόχρονα αυτοθαυμαστείτε!


Φαύλος κύκλος δανείων και κακοδιαχείρισης

Η Ελλάδα είναι ένα κράτος «δανειογενές» πριν από τη σύστασή του (1824-1825). Από τότε, οι Αλ. Μαυροκορδάτος και Ι. Ζαΐμης σύναψαν δύο δάνεια με αγγλικές τράπεζες. Για το ένα, καταβλήθηκε στην τότε κυβέρνηση το 59% της ονομαστικής του αξίας και για το άλλο το 43,6%! Τα υπόλοιπα ποσά κρατήθηκαν για τοκοχρεολύσια, προμήθειες, μεσιτείες, έξοδα σύμβασης και αγορές άχρηστων πολεμικών υλικών (!). Ωστόσο, η Ελλάδα πλήρωσε τόκους και χρεολύσια για το κεφάλαιο που ουδέποτε πήρε!



































Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Το Δημόσιο Χρέος έφτασε στα ύψη την περίοδο διακυβέρνησής τους

Ενδεικτικό του μεγάλου πάρτι της κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος ήταν τα «πανωγραψίματα» (1824. Τότε, ο στρατηγός Γκούρας «όριζε» 3.000 άνδρες. Δήλωνε ότι είχε 12.000. Τους μισθούς των υπόλοιπων 9.000 ανδρών τα μοιράζονταν οι ημέτεροι!). Ετσι «θεσμοθετήθηκε» η εξυπηρέτηση των πελατειακών σχέσεων κομματικών μηχανισμών με ουρά... μέχρι σήμερα.
Ολα τα ανωτέρω και πολλά άλλα, έρχεται να αναδείξει ανάγλυφα ο μαθηματικός, δρ Κοινωνιολογίας, πολιτειολόγος-καθηγητής της Σχολής Εθνικής Ασφάλειας, Τάσος Ηλιαδάκης με το βιβλίο των 600 σελίδων, που πρόκειται να κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τον Εκδοτικό Οίκο «Ν. & Σ. Μπατσιούλα». Φέρει τον τίτλο «Ο εξωτερικός δανεισμός στη γένεση και εξέλιξη του Νέου Ελληνικού Κράτους 1824-2009».

Οι μαύρες τρύπες
Ο μαθηματικός-ερευνητής (προδημοσίευση του βιβλίου του κάνει σήμερα η «Ε») αντλεί στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, την Τράπεζα Ελλάδος (ΤτΕ), την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, τα υπουργεία, εκατοντάδες βιβλία, τον καθημερινό, περιοδικό και ξένο Τύπο. Παραθέτει πίνακες και ντοκουμέντα.
Αναδεικνύει την κακοδιαχείριση του δημόσιου κρατικού κορβανά, δηλαδή της Κεντρικής Διοίκησης (περιλαμβάνει: την προεδρία της Δημοκρατίας, τα υπουργεία, τις περιφέρειες, τις Ανεξάρτητες Αρχές, τα ΝΠΔΔ) καθώς και των ΝΠΙΔ που ελέγχονται από την κεντρική κυβέρνηση.
Ξεκαθαρίζει ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης(ΟΚΑ/Ασφαλιστικά Ταμεία) δεν ανήκουν στην Κεντρική Διοίκηση του Κράτους (σ.σ. Αρα κακώς κάνει η κυβέρνηση, που τα εντάσσει σ' αυτήν, εφαρμόζει εφεδρείες, βάζει χέρι στα αποθεματικά τους για να «κλείσει» τρύπες του χρέους).
Από το δεκαετές ερευνητικό πόνημα του Τάσου Ηλιαδάκη αναφέρουμε τηλεγραφικά ότι η Ελλάδα έχει πτωχεύσει τέσσερις φορές [1827, 1843, 1893 (επί πρωθυπουργίας Χ.Τρικούπη), 1932].
Το προπολεμικό προ του 1940 Δημόσιο Χρέος (Δ.Χ.) εξοφλείται το 1998, ενώ την περίοδο (1981-92) επιστρέφουμε τα δωρεάν (κοινοτικά πακέτα) για να ζητήσουμε τα δανεικά! Οι δείκτες του ΑΕΠ από το 1974 είναι σταθερά πτωτικοί. Δηλαδή, δεν παράγουμε και τρώμε από δανεικά και επιδοτήσεις.
Την ύλη του βιβλίου τη χωρίσαμε σε δύο μεγάλες περιόδους:

Α'Περίοδος 1824 (σύσταση του κράτους) - 1974 (πτώση της χούντας)
Το 1824 και το 1825 ο επαναστατημένος Ελληνισμός συνάπτει με αγγλικές τράπεζες, δύο δάνεια, ύψους 2,8 εκατ. στερλινών.
Το 1827 δηλώθηκε η πρώτη πτώχευση. Τη λεηλάτηση μέσω δανείων από τις δανειοδότριες αγγλικές τράπεζες στηλίτευσαν ακόμα και οι «Times». Η τότε κυβέρνηση Μαυροκορδάτου μετάλλαξε τον εξωτερικό δανεισμό σε μέσο πελατειακής στελέχωσης. Οι προαγωγές γίνονταν μόνο με το μικρό όνομα, δίχως το επίθετο.
Ακολουθεί το δάνειο του Οθωνα το 1833 (Τράπεζα Ρότσιλντ, των Παρισίων), ύψους 60 εκατ. γαλ. φράγκων. Εξ αυτού, 20 εκατ. φράγκα κρατήθηκαν για την εξυπηρέτηση του δανείου. Τα υπόλοιπα, κατασπατάλησαν οι Βαυαροί. Ο Αμπού έγραψε ότι «η Ελλάδα ουδέν όφελος απεκόμισε εξ αυτού! Αντίθετα έγινε φτωχότερη από την ημέρα που προσέφυγε στο δάνειο». Η τότε καθαρή δανειακή πρόσοδος για την Ελλάδα έφτασε στο 14,2% του ονομαστικού (8.520.000 γαλλικά φράγκα).
Το 1843 ήρθε η δεύτερη πτώχευση. Το 1859 η Ελλάδα διακανόνισε την αυτοεξυπηρέτηση του δανείου, που επικύρωσε το 1864.
Μέχρι το 1878 η Ελλάδα δεν είχε συναινέσει στο διακανονισμό των δανείων ανεξαρτησίας και έτσι παρέμενε σε δανειακό αποκλεισμό. Τον Σεπτέμβριο του 1878 έρχεται σε συμβιβασμό με τους ομολογιούχους. Ετσι τερματίζεται ο δανειακός αποκλεισμός της και αρχίζει ξέφρενος εξωτερικός δανεισμός.
Την τρικουπική 11ετία, 1882-1892, το Δ.Χ. (ΔΧ) διπλασιάζεται. Δανειζόμαστε περισσότερα απ' ό,τι την περίοδο 1824-1882. Η αύξηση του Δ.Χ. αποδίδεται κατά 78,75% στον Τρικούπη, κατά 16,65% στον Δηλιγιάννη και κατά 4,6% στον Κωνσταντόπουλο. Οι δανειστές κερδοσκόπησαν, από υπέρογκες προμήθειες, μεσιτείες και παγιώσεις των δανείων.
Την περίοδο 1824-1893 ο απολογισμός των εξωτερικών δανείων σε φράγκα ήταν: ονομαστικός 769.739.000, με καθαρή πρόσοδο 388.706.680 (50% του ονομαστικού). Το Ελληνικό Δημόσιο είχε αποδώσει με την εξυπηρέτηση των δανείων 472.575.469 φράγκα, δηλαδή 83.868.789 περισσότερα απ' όσα είχε ως καθαρή πρόσοδο και το 1893 χρωστούσε 630 εκατ. φράγκα, με ετήσια έσοδα το 1893 περίπου 64 εκατ. φράγκα.
Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο Τρικούπης λέει: «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»! Ηταν η τρίτη πτώχευση. Ο οικονομολόγος της τότε τρόικας, Λόου (σ.σ. ο αντίστοιχος Τόμσεν σήμερα) επεσήμαινε στην έκθεσή του ότι «η Ελλάς είναι πλούσια χώρα, το κράτος ήταν ανεπαρκές»!
Πέντε χρόνια μετά, η Ελλάδα βρίσκεται υπό τον Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο (ΔΟΕ). Του τότε δανειακού αποκλεισμού πρωτοστάτησαν οι Γερμανοί.
Την περίοδο 1902-1914 συνάψαμε 4 δάνεια συνολικά 521.324 εκατ. φράγκων. Μέχρι το 1909 τα χρήματα διατέθηκαν για την κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου, τις εξοπλιστικές ανάγκες και την εγκατάσταση στη Μακεδονία των προσφύγων από Αν. Ρωμυλία και Βουλγαρία.
Το 1911, δάνειο 110 εκατ. φράγκων χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή των Βαλκανικών Πολέμων.
Το 1914, δάνειο των 500 εκατ. φράγκων ήταν υποθηκευμένο για την οικονομική εκκαθάριση δανείων της τρικουπικής περιόδου.
Την περίοδο 1914-1923 έχουμε μόνο τρία εξωτερικά δάνεια. Δύο από τη Γερμανία, 100 και 40 εκατ.μάρκων, που δεν αναγράφτηκαν στους ισολογισμούς του ελληνικού κράτους και ένα καναδικό, 40 εκατ. καναδικών δολαρίων. Επίσης συνάπτεται δάνειο εξαγοράς του σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης.

Η πτώχευση Βενιζέλου
Την περίοδο 1924-1932 συνάψαμε 9 δάνεια. Ο εξωτερικός δανεισμός έφτασε στα 991.994.228 εκατ. φράγκα.
Τα δανεικά χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων κατά 36,73%, την κάλυψη ελλειμμάτων, τα έξοδα έκδοσης των δανείων, την εξυπηρέτηση παλαιών και νέων δανείων (87,58%). Η Ελλάδα τότε εμφανιζόταν «ως μια εκ των πλέον βεβαρημένων διά χρεών χωρών». Ετσι την 1.5.1932 η κυβέρνηση Βενιζέλου κήρυξε την τέταρτη ελληνική πτώχευση.
Ακολουθεί η δικτατορία του Μεταξά και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Το συγκεκριμένο διάστημα δεν έχουμε εξωτερικό δανεισμό. Αντιθέτως, η Ελλάδα δανείζει τις Κατοχικές Δυνάμεις με χρυσό.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η ξένη βοήθεια στη χώρα κάλυψε το μέγιστο μέρος του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών. Οταν έληξε η αποστολή της UNRRA (αμερικανική βοήθεια), μετά τον Ιούνιο 1947 ακολουθεί το «Σχέδιο Μάρσαλ». Συνολικά, μεταξύ 1944-1962 η ξένη βοήθεια προς την Ελλάδα έφτασε στα 4,1 δισ. δολάρια. Το 95% προήλθε από τις ΗΠΑ. Το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας διοχετεύτηκε σε στρατιωτικές δαπάνες και το 5,8% σε δάνεια και πιστώσεις.
Το μεταπολεμικό Δ.Χ. περίπου δεκαπλασιάστηκε σε συνάλλαγμα, ενώ σε δραχμές το Δ.Χ., 67πλασιάστηκε! Ο συνολικός μεταπολεμικός εξωτερικός δανεισμός της Ελλάδας, μέχρι το 1966, ανήλθε τα 435.174.053 δολάρια. Προήλθε κατά 58,4% από τις ΗΠΑ, 19% από τη Δ. Γερμανία και 14,36% από την Αγγλία.
Τότε, η Ελλάδα με δύο δάνεια (1962 και 1965) διακανόνισε το 97% του προπολεμικού εξωτερικού Δ.Χ. [από το 1833 (δάνειο Οθωνα) - 1940], τα οποία αποπληρώθηκαν το 1998.
Το 1967 επιβάλλεται η δικτατορία, που χαλάρωσε τους δανειακούς περιορισμούς μόνον μετά το 1972. Το Δ.Χ. αυξήθηκε κατά 3,5 φορές. Το εσωτερικό Δ.Χ. πενταπλασιάστηκε, σε αντίθεση με το εξωτερικό, που παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Ο νέος δανεισμός σε ξένο νόμισμα ήταν μόνο το 6,56% του νέου Δημόσιου Χρέους.

Β' Περίοδος της Μεταπολίτευσης: 1975-2009
Μετά το 1974, η εξάρτηση από τις ΗΠΑ ξεθωριάζει. Η αμερικανική βοήθεια υποκαθίσταται από την Κοινοτική. Κυριαρχούν δύο πολυσυλλεκτικοί ηγέτες: ο «διαπραγματευτής-εθνάρχης» Κων. Καραμανλής και ο «υποκινητής-χαρισματικός» Ανδ. Παπανδρέου.
Το πελατειακό σύστημα μεσουρανεί. Η βουλευτοκρατία καπελώνεται από «πολιτικά-οικογενειακά τζάκια». Ο λαός ζητά αλλαγή. Την ταυτίζει με ΠΑΣΟΚ και Ανδρέα.
Το Δημόσιο Χρέος (Δ.Χ.) εκτινάζεται από τα 142,8 δισ. δρχ. το 1975, στα 589,4 δισ. δρχ. το 1981. Δηλαδή, αύξηση 312,7%. Το προπολεμικό Δ.Χ. κατέρχεται στο 0,7% και εκμηδενίζεται. Το μεταπολεμικό Δ.Χ. κυμαίνεται από 102,8%-140,3% των τακτικών εσόδων.
Το μεταπολεμικό Δ.Χ. πενταπλασιάστηκε. Το εξωτερικό Δ.Χ. αυξήθηκε κατά 34%. Το Δ.Χ. ως ποσοστό επί του ΑΕΠ μεταβάλλεται από το 22,5% του ΑΕΠ το 1974 στο 31,68% το 1981. Δηλαδή, η κυβέρνηση Καραμανλή αύξησε το Δ.Χ. κατά 40,8%.

Πελατειακές σχέσεις
Το 1981, οι βουλευτο-προσωπικές πελατειακές σχέσεις μετασχηματίζονται σε κομματικές πελατειακές σχέσεις. Με στοιχεία του ΟΟΣΑ, μεταξύ 1981 και 1988 ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων της κεντρικής διοίκησης αυξήθηκε 6 φορές περισσότερο απ' ό,τι ο ενεργός πληθυσμός της χώρας!
Μεταξύ 1978 και 1987 οι απασχολούμενοι στην κεντρική διοίκηση και τις ΔΕΚΟ από 300.000 αυξάνονται σε 460.000. Μαζί με τις δημόσιες τράπεζες, τις προβληματικές και τις ελεγχόμενες από το Δημόσιο επιχειρήσεις συνολικά οι δημόσιοι υπάλληλοι φτάνουν σε 640.000!
Το 1986, το 96% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ εντάχθηκαν στη Δημόσια Διοίκηση. Ακολούθως, η Ν.Δ. μιμήθηκε το ΠΑΣΟΚ.
Ολοι (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.) διεύρυναν έναν κακό δημόσιο τομέα. Την ίδια περίοδο η Ν.Δ. -με τους Αβέρωφ και Μητσοτάκη αρχηγούς- αντέγραψε οργανολειτουργικά το ΠΑΣΟΚ.
Από το 1981, τα καθαρά κέρδη (σ.σ.: επιδοτήσεις, κοινοτικά πακέτα κ.λπ.) από την ΕΟΚ ανέρχονταν περίπου στο 1 τρισ. δρχ. για την Ελλάδα. Την δε περίοδο 1981-86, η χώρα πήρε από κοινοτικούς φορείς (EUTE) δάνεια ύψους 1,9 δισ. δολ. Παρ' όλα αυτά, η εναρμόνιση της ελληνικής οικονομίας με την κοινοτική αρχίζει να αποκλίνει.
Το 1992, ο ΟΟΣΑ διαπιστώνει ότι η ελληνική οικονομία έχει μεταβληθεί σε ένα είδος «οικονομίας εξαρτημένης » από τα κοινοτικά ταμεία. Μάλιστα, επιστρέφαμε δωρεάν πακέτα-επιδοτήσεις για να ζητήσουμε τα δανεικά! Το 1974 το ΑΕΠ ακολουθεί ανησυχητικά πτωτική πορεία. Τα εφιαλτικά δημόσια ελλείμματα αντιμετωπίζονται με δοκιμασμένη συνταγή: τον δανεισμό!
Μεταξύ 1980-1990 το Δ.Χ. 17πλασιάστηκε. Το 1982 διπλασιάζεται ο μεταπολεμικός εξωτερικός δανεισμός, ως προς τα έτη 1979-81 και τετραπλασιάζεται το διάστημα 1986-89.
Στα δεκατρία χρόνια 1975-1987, πραγματοποιήθηκαν δάνεια 18,4 δισ. δολ. Απ' αυτά, τα 14,8 δισ. δολ. (δηλαδή 80,6%) διατέθηκαν για την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου δανεισμού.
Το 1990, πρώτη έρχεται η Ν.Δ. με 150 βουλευτές υπό τον Κ. Μητσοτάκη. Τελικά, με την προσχώρηση του βουλευτή της ΔΗΑΝΑ, Θεοδ. Κατσίκη, κυβέρνηση θα σχηματίσει ο Κ. Μητσοτάκης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξαγγέλλει απολύσεις. Αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι αντί για μείωση θα έχουν αύξηση(!).
Το Μάρτιο του 1990, ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ντελόρ και Κριστόφερσεν) προειδοποιούσαν την Αθήνα ότι η ελληνική οικονομία επιδεινώθηκε «σοβαρά για όλους μας». Επί Μητσοτάκη, η αποβιομηχανοποίηση ήταν παρούσα.
Την περίοδο 1989-93 οι καθαρές εισπράξεις της Ελλάδας από την ΕΟΚ ανήλθαν στα 3,3 τρισ. δρχ. Ταυτόχρονα, στον κοινοτικό χώρο είχαμε τα μεγαλύτερα ελλείμματα.
Το προπολεμικό (1940) Δ.Χ. εξοφλείται το 1998. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε το Δ.Χ. στο 79,73% του ΑΕΠ και το παρέδωσε στο 109,34%. Η συνολική εξυπηρέτηση του Δ.Χ. απορροφούσε το 151,2 % των τακτικών εσόδων.
Τη διετία 1995-1996 παρά τους κυβερνητικούς διακηρυσσόμενους στόχους περί μείωσης των δημόσιων υπαλλήλων, συνταξιοδοτήθηκαν 49.000 δημόσιοι υπάλληλοι και αυξήθηκαν συνολικά κατά 22.000. Την ίδια διετία καταγράφεται το μεγαλύτερο δημόσιο έλλειμμα από όλα τα υπόλοιπα κράτη της Κοινότητας.
Το 1993, το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε το Δ.Χ. στα 20,5 τρισ. δρχ. και το παρέδωσε τον Ιανουάριο του 1996, αυξημένο κατά 35,8%, φτάνοντάς το στο 415% των τακτικών εσόδων. Στο εσωτερικό Δ.Χ. το 84% ήταν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια. Τον Αύγουστο του 1996, η Ελλάδα ήταν δεύτερη στον κόσμο στο κατά κεφαλήν εξωτερικό χρέος.
Τον Μάρτιο του 1997 το υπουργείο Οικονομικών θυμήθηκε την αναξιοποίητη δημόσια περιουσία, ώστε να καλύψει τη μεγάλη υστέρηση των φορολογικών εσόδων.
Τον Αύγουστο του 1997, με διακηρυγμένη την πολιτική λιτότητας και των λαϊκών θυσιών, ο βουλευτικός μισθός διπλασιάζεται - μαζί με τα επιδόματα προσέγγιζε τα 2 εκατ. δρχ. Ταυτόχρονα ήρθαν οι χαριστικές πράξεις ρύθμισης των βεβαιωμένων χρεών, η αποποινικοποίηση των νοθευμένων φορολογικών στοιχείων κ.λπ.
Από την 1/1/2001 η Ελλάδα εντάσσεται στην ευρωζώνη, με νέο ισχυρό πόλο της οικονομικής εξουσίας, που θα καθορίζει τη νομισματική πολιτική ολόκληρης της Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Μέχρι τώρα, αυτή την εξουσία την ασκούσαν οι εθνικές εκδοτικές τράπεζες.

Η οκταετία Σημίτη
Την οκταετία Σημίτη οι καθαρές απολήψεις από την Ε.Ε. έφτασαν το 13,5% των τακτικών εσόδων. Η διοίκηση, σε αποσύνθεση. Ενδεικτικά, στην Ολυμπιακή Αεροπορία υπήρχαν 2.500 προϊστάμενοι σε 4.700 υφισταμένους! Η κρατική διοίκηση ήταν βραχυκυκλωμένη από διαφθορά και διαπλοκή.
Η Ελλάδα ανήκει στις τρεις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης. Σε έκθεσή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισήμαινε ότι «μετά τους Ολυμπιακούς, είναι αβέβαιο το μέλλον της ελληνικής οικονομίας». Κάποιοι παροικούντες τη Βουλή κώφευαν, λόγω... πολιτικού κόστους.
Το 2004, οι απογραφές του Αλογοσκούφη πληροφορούν την Ε.Ε. ότι η κυβέρνηση Σημίτη (δηλαδή η Ελλάδα) είχε καταθέσει ψευδή στοιχεία, προκειμένου να πετύχει την ένταξή της στην ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση Καραμανλή παρουσιάζει τραγική και μόνιμη υστέρηση εσόδων με ταυτόχρονη αύξηση δαπανών. Το Δημόσιο χρωστά 227 δισ. ευρώ . Τα νοικοκυριά 74 δισ. ευρώ και οι επιχειρήσεις 90 δισ. ευρώ . Μια χώρα σε τροχιά απόκλισης από την Ε.Ε.
Ο Κώστας Καραμανλής παρέλαβε τη διακυβέρνηση τέλη Μαρτίου του 2004. Το έλλειμμα αντιστοιχούσε στο 3,2% ΑΕΠ. Σεπτέμβριο του 2009 το παραδίδει στο 7,5% ΑΕΠ. Επίσης, παρέλαβε το Δ.Χ. στα 184,5 δισ. ευρώ και το παρέδωσε στα 292 δισ. ευρώ , δηλαδή το αύξησε κατά 107,5 δισ. ευρώ ή 58,26% ΑΕΠ.
Το βιβλίο του Τάσου Ηλιαδάκη θυμίζει, αποκαλύπτει, θυμώνει για τα διαχρονικά... χάλια μας.