ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Μου έλεγε πρόσφατα ένας φίλος μου ένα περιστατικό λανθασμένης συμπεριφοράς από γνωστό μας δάσκαλο σκακιού, ο οποίος επιτιμώντας την ενδεκάχρονη κόρη του φίλου μου  (μέσα στο μάθημα) για την απροσεξία της σε μια άσκηση και συνδυάζοντάς το με ήττα της σε πρόσφατο αγώνα της, της δημιούργησε αρνητικά συναισθήματα που οδήγησε στην απόφασή της να μην ασχοληθεί ξανά με το άθλημα.

Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά επειδή και στο δικό μας τμήμα οι συμπεριφορές των παιδιών στα μαθήματα δεν είναι οι ενδεδειγμένες (κάνουν πολλή φασαρία, κουράζουν τους δασκάλους τους με αποτέλεσμα αυτοί να μην τους προσφέρουν το καλύτερο που μπορούν) θα τονίσω για μια ακόμη φορά όποιος διδάσκει παιδιά θα πρέπει κυρίως και πέρα από γνώσεις στο αντικείμενό του και την απαραίτητη προετοιμασία του για το κάθε μάθημα (που δυστυχώς όλο και λιγώτερο την βλέπουμε), να έχει παιδαγωγικές γνώσεις, θέληση για να τις βελτιώσει ή αν δεν τις έχει να τις αποκτήσει έστω και εμπειρικά, αγάπη για τα παιδιά και κυρίως διάθεση για επικοινωνία μαζί τους. Δηλώσεις ή πεπεοιθήσεις του τύπου "εγώ κάνω το μάθημά μου και όποιος θέλει να μάθει, θα μάθει" ούτε φέρνουν αποτέλεσμα, ούτε βελτιώνουν το ζήτημα.

Το έχω ξαναπεί και ξαναγράψει: το πρόβλημα δεν το έχει το παιδί που δεν συμπεριφέρεται "σωστά" στο μάθημα, αλλά αυτός που δεν μπορεί να εμπνεύσει την προσήλωση των παιδιών στην διδασκαλία του. Το να διδάσκουμε με όρους και με μέσα της δεκαετίας του '60 δεν είναι το ζητούμενο. Η άψογη προετοιμασία του κάθε μαθήματος, η οργάνωση της ύλης για όλη την χρονιά και η εκ των προτέρων κοινοποίησή της στα παιδιά, αλλά και η χρήση όλων των αναγκαίων εποπτικών μέσων και συσκευών (π.χ. Η/Υ, συσκευών προβολής, video, ταινιών,  κ.λ.π.) σε συνδυασμό πάντοτε με  την παιδαγωγική αντιμετώπιση των ζητημάτων είναι μερικά που νομίζω ότι θα βελτιώσουν την κατάσταση.

Ίσως είναι καιρός να προετοιμάσω ένα πρότυπο μάθημα σκακιού (ανοικτό για μαθητές, παίκτες και δασκάλους σκακιού του τμήματος) και να το παρουσιάσω με μορφή (υπο)δειγματικής διαδασκαλίας ώστε να συμβάλλω και εγώ ανάλογα με τις δυνάμεις και τις γνώσεις μου  στο ζητούμενο.

Αρκεί να μου ζητηθεί και να αιστανθώ ότι υπάρχει θετική διάθεση.

Με την ευκαιρία θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτή την ανάρτηση στην ενθάρυνση που προσφέρουν οι θετικές δηλώσεις στα παιδιά:

Αν οι θετικές δηλώσεις είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να κάνουμε εμείς, οι «μεγάλοι», τη ζωή μας καλύτερη, φανταστείτε πόση δύναμη έχουν στα παιδιά! Ο νους των παιδιών είναι σαν το εύφορο έδαφος, έτοιμο να φιλοξενήσει τους σπόρους σκέψης που θα δώσουν νέες πεποιθήσεις, αντιλήψεις και συμπεριφορές για τον εαυτό τους και τον κόσμο!

Τα παιδιά συντονίζονται πολύ πιο εύκολα με τον θετικό τρόπο σκέψης γιατί κρατούν ακόμα μέσα τους ζωντανή την επαφή με την εσωτερική τους δύναμη, την πηγή της δημιουργίας, της αγάπης και της αθωότητας. Ας τα βοηθήσουμε, λοιπόν, να «φυτέψουν» σπόρους σκέψεις που θα τα οδηγήσουν σε περισσότερη αυτοπεποίθηση, υψηλότερη αυτοεκτίμηση, θάρρος και σεβασμό για τον εαυτό τους και τους άλλους! 

Βασικές αρχές

1. Οι σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους επηρεάζουν τη ζωή (και το μέλλον μας). Δεν πρόκειται για μεταφυσική, αλλά για κοινή λογική. Για παράδειγμα, ένα παιδί που αναμασά τη σκέψη «κανείς δεν μ΄ αγαπάει, κανείς δεν θέλει να παίξει μαζί μου», είναι εύκολο να νιώσει απομονωμένο, να εισπράξει απόρριψη και να μην πλησιάζει άλλα παιδιά που θα μπορούσαν να γίνουν φίλοι του. Αντιθέτως, ένα παιδί που καλλιεργεί την πεποίθηση πως είναι αξιαγάπητο γίνεται πιο κοινωνικό, συνδέεται πιο εύκολα με τους άλλους και δεν αποθαρρύνεται από αρνητικές συμπεριφορές. Φαίνεται απλοϊκό αλλά λειτουργεί.
2. Χρησιμοποιούμε θετικές λέξεις και έννοιες. «Να έχεις θάρρος» και όχι «Να μην φοβάσαι».
3. Οι δηλώσεις γίνονται πάντα σε χρόνο ενεστώτα, σαν να συμβαίνει ήδη το επιθυμητό γεγονός. «Είσαι καλός παίκτης με πολλά περιθώρια βελτίωσης» και όχι «Θα γίνεις καλός…».
4. Το «μαγικό ραβδί» που κάνει μια δήλωση πραγματικά αποτελεσματική είναι η φόρτιση με το όμορφο συναίσθημα που προκαλεί: Η δήλωση «Πιστεύω σε σένα και στις ικανότητές σου!» ενεργοποιεί στο παιδί το συναίσθημα περηφάνειας για τον εαυτό του και τα επιτεύγματά του και αυτό ακριβώς εδραιώνει ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθησή του.

Mε αφορμή τα παιδιά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αφεθούμε κι εμείς στην ομορφιά των θετικών δηλώσεων! Ετσι θα τους δώσουμε και ένα ζωντανό μήνυμα αισιοδοξίας και εμπιστοσύνης στον εαυτό τους και τη ζωή!