ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΑ

Αναδημοσίευση από το ΙΣΤΟΛOΓΙΟ: alonakitispoiisis.blogspot.com


Τραγούδι, στίχοι και μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Η ΠΑΡΑΓΚΑ

Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις
όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα
παράγκα, παράγκα, παράγκα του χειμώνα
κι εσύ μιλάς σαν πτώμα

Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια
κουλούρια ζητάει και λαχεία
κοπάδια, κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία
αιτήσεις για τη Γερμανία

Κυράδες,φιλάνθρωποι παπάδες
εργολαβίες, ψαλμωδίες και καντάδες
η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί
την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί

Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει
στα καφενεία μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί
στέκει στο περίπτερο διαβάζει
φυλλάδες με μιάμιση δραχμή

Όχι, όχι αυτό δεν είναι τραγούδι
είναι η τρύπια στέγη μιας παράγκας
είναι η γόπα που μάζεψε ένας μάγκας
κι ο χαφιές που μας ακολουθεί.




Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ


Μ’ έριξες στο παραμύθι
σα να ήμουν κουτορνίθι,
και τη μάσησα μαστίχα
κι έχασα ό,τι κι αν είχα.

Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μού ’πες σού ’πα άσε,
όλο θα και θα και θα
σπάσε βρε παραμυθά.

Ώς εδώ και μη παρέκει,
πάω να βρω καινούργιο στέκι,
δεν μετράν αυτά σε μένα
ούτε και μετράς κομμένα.

Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μού ’πες σού ’πα άσε,
όλο θα και θα και θα
σπάσε βρε παραμυθά.

Με το πίτσι πίτσι πίτσι
τό ’χεις πρήξει το κορίτσι,
ασ’ τα κόλπα, ρε Βαγγέλα,
κόφτο κάν’ την καραμέλα.

Σε βαρέθηκα και σπάσε
και τα μού ’πες σού ’πα άσε,
όλο θα και θα και θα
σπάσε βρε παραμυθά.
Τραγούδι: Χρηστάκης
Στίχοι: Φώτης Μιχαλάτος.
Μουσική: Γιώργος Μουζάκης