Τρίτη 31 Μαΐου 2011

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ




Ξεχείλισαν από κόσμο Προπύλαια και Σύνταγμα
Ισχυρή η συμμετοχή του κόσμου στην έβδομη ημέρα συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων» στην Αθήνα, καθώς χιλιάδες κόσμου παρέστησαν στην εκδήλωση στα Προπύλαια που διοργάνωσε η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, για να ενωθεί αργότερα με τους συγκεντρωμένους στο Σύνταγμα.

Το μέγεθος του πλήθους στα Προπύλαια το απόγευμα της Τρίτης ήταν εντυπωσιακό, όπου η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών είχε διοργανώσει, με αφορμή το κίνημα των «Αγανακτισμένων», ανοικτή συγκέντρωση με ομιλητές τον πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη και τον Μίκη Θεοδωράκη.
Μετά την εκδήλωση, πλήθος περίπου 7.000 διαδηλωτών -πολλοί από τους οποίους είχαν πάει στα Προπύλαια από το Σύνταγμα- κινήθηκαν προς τη Βουλή, για να ενωθούν γύρω στις 20:00 με τους «Αγανακτισμένους» της πλατείας.
Μετριοπαθείς εκτιμήσεις κάνουν λόγο για συνολικά τουλάχιστον 30.000 συγκεντρωμένους.

Μ.Θεοδωράκης: «Η ελευθερία δεν χαρίζεται, κερδίζεται»
Ο Μίκης Θεοδωράκης κάλεσε τους Έλληνες να «αντιδράσουν ενωμένοι στις επαίσχυντες συμφωνίες του μνημονίου που παραχωρούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας», λέγοντας χαρακτηριστικά πως «συναίνεση που σημαίνει τυφλή υπακοή στην Τρόικα δεν μπορεί να υπάρξει». Ο κ.Θεοδωράκης έκανε λόγο για εξαρτημένο πολιτικό σύστημα που καταρρέει και για «μεγάλη εθνική τραγωδία».
«Θεωρούμε ότι η αρχαία μας κληρονομιά που πάντοτε ακτινοβολεί, δηλαδή η Δελφική Ιδέα και το Ολυμπιακό Πνεύμα μας προσφέρουν μεγάλες πιθανότητες για την ανακήρυξη της χώρας μας -με διεθνή συναίνεση- σε Κέντρο της Παγκόσμιας Ειρήνης και Πολιτισμού. Έχοντας μπροστά μας αυτά τα υψηλά ιδανικά που θα μας βγάλουν μια για πάντα από τη μέγγενη της εξάρτησης και θα μας οδηγήσουν για πρώτη φορά μετά το 1821 και το 1940 σε μια περίοδο πραγματικής Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας, Λαϊκής Κυριαρχίας και Πατριωτικής Αναγέννησης, θα πρέπει σύσσωμος ο Ελληνικός Λαός, ενωμένος πίσω απ' αυτό το Μεγάλο Όραμα να ξεκινήσει να παλεύει οργανωμένα με στόχο να συντρίψει το Απόστημα που μας δηλητηριάζει και μας απειλεί, να συντρίψει την ξένη εξάρτηση και το σύστημα εξουσίας» ανέφερε.
Σύμφωνα με τον κ. Θεοδωράκη, «η σημερινή Κυβέρνηση που έχει φτάσει στο 20%, στην ουσία κυβερνά παράνομα και όχι μόνο γιατί στηρίζεται στο ένα πέμπτο των ψηφοφόρων αλλά και γιατί η ηγεσία της μας οδήγησε με τη δική της βούληση στο χάος προκαλώντας την εκτίναξη των spreads στις 900 μονάδες και στη συνέχεια βάζοντάς μας εκβιαστικά κάτω από τον έλεγχο του ΔΝΤ, της Τρόικα και του Μνημονίου δηλώνοντας συνάμα προκλητικά πως παραδίδει αυτοβούλως στους ξένους ένα τμήμα της Εθνικής μας Ακεραιότητας».
Χαρακτήρισε τη συναίνεση τυφλή υπακοή στις εντολές της Τρόικα «που θα γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική». «Και είναι ευτύχημα ότι οι αρχηγοί της Αντιπολίτευσης πλην του κ. Καρατζαφέρη κατάλαβαν αυτή τη νέα σκηνοθεσία του κ. Παπανδρέου που δεν δίστασε να εμπλέξει ακόμα και τον θεσμό του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας» προσέθεσε.
Στη συνέχεια ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε: «Ήδη ο Γιούνγκερ μας προετοιμάζει για τα χειρότερα. Επειδή δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι θα ξεπληρώσουμε τα χρέη μας, προτείνει να διοριστεί από την Ευρώπη (δηλαδή ουσιαστικά από τη Γερμανία) μια Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για την ολοκληρωτική εκποίηση του εθνικού μας πλούτου. Αυτή η Επιτροπή που θα είναι ανεξάρτητη και πάνω από κάθε δικό μας έλεγχο, θα εκτιμά την αξία του τάδε ή του δείνα περιουσιακού μας στοιχείου και θα εισπράττει το ποσόν για να το στείλει κατ' ευθείαν σε κάποια Τράπεζα της Ευρώπης. Έτσι φτάνουμε στο απόλυτο ξεπούλημα της πατρίδας μας στους ξένους, στην απόλυτη ντροπή και στην έσχατη εθνική προδοσία».
Τέλος κάλεσε το λαό να ξεσηκωθεί λέγοντας πως «αν περιμένουμε την ώρα του δήμιου για να το κάνουμε, φοβάμαι πως τότε θα είναι πολύ αργά. Γιατί ίσως τότε να βρίσκεται αλλού το σώμα μας κι άλλού η κεφαλή μας».
«Να μην ξεχνάμε πως η λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται» κατέληξε.

Θ.Πελεγρίνης: «Η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας»
Νωρίτερα στην ομιλία του, ο Θ.Πελεγρίνης ανέφερε στους συγκεντρωμένους πως «εάν πιστέψουμε τα λόγια του ποιητή πως "σκλάβος είναι εκείνος που περιμένει να τον απελευθερώσουν", η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ανελευθερίας».
«Μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής χρεοκοπίας ζητήσαμε από άλλους από έξω να μας βοηθήσουν να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει» ανέφερε, εξηγώντας: «Ζητήσαμε, γιατί στο αίτημα αυτό ας μην κρυβόμαστε συμμετέχουμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι. Η κυβέρνηση ήταν εκείνη που ανέλαβε την πρωτοβουλία για την ενέργεια αυτή. Η Βουλή επειδή την ενέκρινε και ο κόσμος καθόσον την υποδέχτηκε έστω γογγύζοντας».
«Το πιο απογοητευτικό, όμως, είναι ότι κάθε φορά που εξαγγέλλονται νέα μέτρα σωτηρίας βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά στον βάλτο της απελπισίας» συνέχισε ο Θ.Πελεγρίνης. Ο ίδιος κάλεσε τον κόσμο «να συσπειρωθεί, να αντιδράσει και να έχει εμπιστοσύνη στο Πανεπιστήμιο το οποίο, δεν είναι αυτό που το παρουσιάζουν, και στους διανοούμενους, οι οποίοι σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία δεν πρέπει να μένουν σιωπηλοί».

ΣΤΙΣ 78 ΣΤΡΟΦΕΣ

Ο Χάρυ Κλύν σε ανεπανάληπτες στιγμές:

Από την ταινία "Τα 201 Καναρίνια" του Μιχάλη Γρηγορίου




Από την ταινία "Γάμος αλά Ελληνικά" του Βασίλη Γεωργιάδη:

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ

Συνέντευξη (06/5/2011) του Συνταγματολόγου Γιώργου Κασιμάτη στο Radio9.gr, στην οποία δίνει πληροφορίες και επεξηγήσεις για την επαίσχυντη Δανειακή Σύμβαση (είναι πάνω από το Μνημόνιο), που υπέγραψε η κυβέρνηση, ξεπουλώντας την Εθνική μας κυριαρχία και πέρασε στα μουλωχτά από τη Βουλή πριν ένα χρόνο, κατά τη συζήτηση για το Μνημόνιο.
Με τη Σύμβαση αυτή η Ελλάδα έχασε την Ανεξαρτησία της σαν χώρα συνολικά (Εθνική και εδαφική κυριαρχία κτλ) και όχι μόνο οικονομικά. 



Δεν μπορώ να το πιστέψω. Μήπως ονειρεύομαι; 100% καλύτερα χρεοκοπία.
 

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

ΜΙΚΗΣ: ΝΙΩΘΩ ΛΙΓΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ

Άστραψε και βρόντηξε ο Μίκης Θεοδωράκης στην σημερινή πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, Καλημέρα Ελλάδα.
Σχολιάζοντας την κατάσταση της χώρας μας ομολόγησε ότι "νιώθω λίγο χειρότερα από ότι ένιωθα στη Χούντα" ενώ προσέθεσε ότι "οι Έλληνες δεν πρέπει να περιμένουν την ώρα που ο "Δήμιος" θα έρθει να μας αποτελειώσει. Όλη η περιουσία της Ελλάδας είναι στο σφυρί και μπορεί να πουληθεί οπουδήποτε".
Όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις και τις φοροεπιδρομές που εξήγγειλε η κυβέρνηση τη Δευτέρα (23/5), ο Μίκης Θεοδωράκης είπε πως πρόκειται για ένα “αδιάντροπο ξεπούλημα".
"Όλη η περιουσία της Ελλάδας είναι στο σφυρί και μπορεί να πουληθεί οτιδήποτε", σχολίασε ο μουσικοσυνθέτης προσθέτοντας ότι "η τρόικα είναι ένα απόστημα. Είναι ένα σύστημα παράνομο εθνικά'.
Η λύση κατά την άποψη του είναι μια: "Πρέπει να ενωθούμε γιατί κινδυνεύει η πατρίδα. Ανεξαρτήτως ιδεολογιών. Όλοι οι Έλληνες πατριώτες πρέπει να γίνουν μια γροθιά για να απαντήσουν στο σύστημα και στους ξένους".
Τέλος σημείωσε ότι είναι πολύ πλήρης στα 86 του, υπογραμμίζοντας ότι είναι φανατικός με την Ελλάδα και έδωσε όλη τη ζωή του.
"Όσοι θέλουν ας με ακούσουνε, όσοι θέλουν ας μην με ακούσουνε", σημείωσε.
 

ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΣΙΜΟΥΛΤΑΝΕ




Με μεγάλη επιτυχία έγινε την Κυριακή στο Παλαιό Φάληρο στον χώρο των υπαίθριων παραθαλλάσιων σκακιερών η 1η προφεστιβαλική εκδήλωση του 1ου Διεθνούς Σκακιστικού Πολιτιστικού Φεστιβάλ που θα γίνει στην Κέρκυρα από 18-27 Ιουνίου 2011.

Η εκδήλωση ξεκίνησε το πρωί με σιμουλτανέ του Διεθνούς Μαιτρ Ηλία Κουρκουνάκη ο οποίος έπαιξε συνολικά 45 παρτίδες με ισάριθμες νίκες.






Η προσέλευση ήταν πολύ μεγάλη, με αποτέλεσμα να μην γίνει η ομιλία-συζήτηση που ήταν προγραμματισμένη για το μεσημέρι, μια και ο Ηλίας έπαιζε συνεχώς μέχρι τις 6 το απόγευμα.

Σε πρώτο πλάνο ο GM Χ. Μπανίκας
η Μυρτώ και ο Σωτήρης Μπούζας
που πήραν μέρος στην εκδήλωση 
Στις 6 την σκυτάλη πήρε ο Γκραν Μαιτρ Χριστόδουλος Μπανίκας ο οποίος έπαιξε 30 παρτίδες με το αναμενόμενο αποτέλεσμα, 30-0.









Όλα αυτά μέχρι το ηλιοβασίλεμα που η όμορφη παρέα, απ’ αυτές που ξέρει να δημιουργεί το σκάκι, η οποία αποτελείτο από παιδιά και μεγάλους κάθε ηλικίας, φοιτητές, καλλιτέχνες, επιστήμονες και εργάτες διαφόρων εθνικοτήτων διαλύθηκε μια κι ένα κουμπάκι του διακόπτη που θα άναβε τα φώτα εκεί έσπασε και το blind ήταν πολύ δύσκολο για τους περισσότερους.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝΤΑΙ



Και η πρώτη εκτέλεση:
Τραγούδι του Σ.Περιστέρη που ηχογραφήθηκε το 1950.
Στίχοι: Μ. Μάτσα (;)
Τραγουδά η Σωτηρία Μπέλλου και τη συνοδεύει ο Στελλάκης Περπινιάδης

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ




Κέρασμα το παρακάτω διάγραμμα.
Δείτε το και σαν (καλή) προπόνηση για τους επερχόμενους αγώνες της Α' Εθνικής.

Σειρά του Λευκού να παίξει.
Ποιός κερδίζει;
Για την απάντηση σύρατε τον κάρσορα ανάμεσα στις αγκύλες:
{Όσο και να φαίνεται από πρώτη ματιά ότι το Λευκό πιόνι είναι μέσα στο βεληνεκές του Μαύρου Βασιλιά, ενώ αντιθέτως ότι το Μαύρο πιόνι είναι εκτός βεληνεκούς του Λευκού Βασιλιά, η θέση είναι ισοπαλία! Μετρήστε και ξαναμετρήστε}  




Δείτε πώς:
{ 1. Ρη7 Ρβ6  2. Ρζ6 θ4  3. Ρε5 θ3  4. Ρδ6 θ2  5. γ7 θ1Β  6. γ8Β }

3ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΣΚΑΚΙΟΥ ΛΕΡΟΥ 2011 "ARTEMIS CUP"



Από την Τρίτη 12 Ιουλίου έως και την Τρίτη  19 Ιουλίου 2011 θα διεξαχθεί στη Λέρο το 3ο διεθνές τουρνουά σκακιού
"ARTEMIS CUP" με Ελληνική και Διεθνή αξιολόγηση.

Προκήρυξη του τουρνουά: εδώ

Δικτυακός χώρος: εδώ



Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

ΣΚΑΚΙ, ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Η  εξίσωση που βλέπετε δίπλα είναι ο διασημότερος τύπος της Φυσικής του 20ου αιώνα, που μαζί με τον τύπο του Νεύτωνα F= m*γ (Δύναμη, μάζα, επιτάχυνση) του 17ου αιώνα - που περιγράφει τον δεύτερο νόμο της κίνησης του Νεύτωνα, έδωσαν την μεγαλύτερη δυνατή ώθηση στην εξέλιξη της Φυσικής αλλά και της ανθρώπινης σκέψης.

Η εξίσωση αυτή προέκυψε από την ειδική θεωρία της σχετικότητας, η οποία διατυπώθηκε από τον Albert Einstein το 1905 και είναι γνωστή σαν εξίσωση του Αϊνστάϊν. Καθορίζει την σχέση ανάμεσα σε μεγέθη τα οποία κατ' αρχάς φαίνονται τελείως διαφορετικά μεταξύ τους - την ενέργεια Ε, την μάζα m και την ταχύτητα του φωτός c.
Κατάφερε να συσχετίσει (με μέσον την ταχύτητα του φωτός) την ενέργεια, η αρχή της διατήρησης της οποίας ήταν ένα κορυφαίο επίτευγμα της  φυσικής του 19ου αιώνα, και τη μάζα, η αρχή διατήρησης της οποίας υπήρξε ένα κορυφαίο επίτευγμα του 18ου αιώνα. 
Εκφράζει έτσι την αρχή της ισοδυναμίας  της ενέργειας με την μάζα. Δηλώνει ότι η μάζα δεν είναι τίποτε άλλο από μια ειδική μορφή της ενέργειας. Η μάζα μπορεί να μετασχηματισθεί σε ενέργεια και το αντίστροφο η ενέργεια μπορεί να μετασχηματισθεί σε μάζα. Η εξίσωση αυτή είναι εξόχως περιεκτική και ταυτόχρονα εκτεταμένη: μόνο με 3 μεγέθη και 2 σύμβολα παριστάνει πληροφορίες που και κατά την σύγχρονή φυσική θεωρείται ότι είναι εφαρμόσιμη σε όλες τις μετατροπές ενέργειας που συμβαίνουν σε ολόκληρο το σύμπαν. Και το σημαντικότερο, φαίνεται ότι ισχύει από τα πρωταρχικά στάδια δημιουργίας του σύμπαντος, ήτοι από την "αρχή του χρόνου".

Η έννοια βέβαια της ενέργειας εκτός από την Φυσική όπου ορίζεται μεταξύ των άλλων ως η ικανότητα παραγωγής έργου, εμφανίζεται στα πιο διαφορετικά θέματα: 
Στην Ψυχολογία, για παράδειγμα,   όπου συσχετίζεται η έννοια της ενέργειας με την ικανότητα ποιοτικής παρουσίας και δράσης.
Στο Σκάκι η ενέργεια μιάς πλειάδας κομματιών, θα μπορούσε να ορισθεί σαν την αποτελεσματικότητα των συμμετεχόντων κομματιών. Ενώ όμως οι φυσικές ποσότητες είναι μετρήσιμες και μπορούν να παίρνουν αριθμητικές τιμές, η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των κομματιών στο σκάκι γίνεται με εμπειρική εκτίμηση και σε σχετική κλίμακα. Παρ΄'ολα αυτά όμως η μάζα (υλικό) στο σκάκι μπορεί να μετασχηματίζεται (όπως και στην Φυσική) σε ενέργεια! Ο γνωστός σκακιστής Tarrasch εντρύφησε σε αυτό το είδος του μετασχηματισμού και διαμόρφωσε την "θεωρία" ότι μια σωστά υπολογισμένη θυσία υλικού δημιουργεί αποτελεσματικότητα (πλεονέκτημα) χώρου και χρόνου, δηλαδή μετασχηματισμό του χαμένου υλικού σε αυξημένη ενέργεια των κομματιών.

Παρακάτω θα δούμε με δύο ουσιώδη παραδείγματα πως ακριβώς συμβαίνει ο μετασχηματισμός του υλικού σε σκακιστική ενέργεια:

Α)
Tal - Tringov (International Turnament, Amsterdam 1964)
Μετά την 12η κίνηση του Μαύρου


Στην παραπάνω θέση ο Tal έχει ήδη δώσει ένα πιόνι και συνεχίζει με μια ακόμη θυσία:
- Με την κίνησή του 13. Bδ6!! η λανθάνουσα ενέργεια της θέσης του φτάνει αυτή ενός τυφώνα!
Για να το πετύχει αυτό ο Tal αφήνει κρεμασμένα δύο κομμάτια! Αλλά, όπως συνήθιζε να λέει: "Δεν έχει σημασία πόσα κομμάτια έχεις κρεμασμένα, ο αντίπαλός σου μόνο ένα μπορεί να σου πάρει σε κάθε κίνηση!". Ο πρωταθλητής σκοπεύει να μετασχηματίσει το υλικό του σε πρωτοβουλία και σε καλύτερες προοπτικές για να μπορεί να θέσει τον αντίπαλο Βασιλιά σε κίνδυνο.
- Ο Μαύρος αποδέχεται αυτόν τον μετασχηματισμό και κόβει τον ίππο 13... Βxγ3
(Εάν αποφάσιζε να κόψει το άλλο προσφερόμενο κομμάτι -τον Αξιωματικό- με 13...εxζ4 θα είχε να αντιμετωπίσει κάτι σαν 14. Ιδ5! Ιδ7  15. Ιη5 γxδ5  16. εxδ5+ Αε5  17. Πxε5+ Ιxe5  18. Βxε5+ με πλεονέκτημα για το Λευκό).
( Εάν πάλι αποφάσιζε να παίξει 13...ζ6 αυτό βολεύει τον Tal  μετά από 14. Πxβ7 Αxβ7  15. Βε6+ Ιε7
16. Βζ7+ Ρδ8  17. Πδ1+ Ιδ7  18. Αε6 Αγ8  19. Βxη7).
( Ακόμη και η υποχώρηση του Αξιωματικού, άν και είναι η καλύτερη κίνηση 13...Αζ8, είναι δυσάρεστη για τον Μαύρο μετά από τις αλλαγές 14. Βxe5+ Bχe5  15. Ixe5).
- Μετά το 14. Πεδ1 Ιδ7 που ακολούθησε, ο Μαύρος είναι αδύνατον να αντισταθεί στην καταιγίδα και πολλοί σχολιαστές έχουν βάλει ερωτηματικό στην 14η κίνηση του Μαύρου καθώς αυτή οδηγεί σε μάτ. Όμως ένα μεγάλο ερωτηματικό υπάρχει εάν ο Μαύρος θα μπορούσε να παίξει τίποτε καλύτερο, καθώς η ακόλουθη συνέχεια είναι επίσης καταστροφική: 14... Αζ6  15. Ιxε5 Αε7  16. Αxζ7+ Ρζ8  17. Βγ7 Ιδ7  18. Αxη8 Πxη8  19. Ιxδ7+ Αxδ7  20. Πxδ7  Πε8  21. Αθ6+).
- Ακόμη ένας μετασχηματισμός "μάζας σε ενέργεια"! 15. Αxζ7+ και ο Μαύρος εγκατέλειψε διότι ακολουθούσε το π.χ. 17...Ρδ8  18. Ιζ7+ Ργ7  19. Βδ6#


Β)
Rosseto - Cardoso (Interzonal Tournament, Portoroz 1958)
Θέση μετά απο 39...Ιδ7

O Rossetto πιθανώς στη θέση αυτή να έψαχνε για μια δυνατή επιθετική κίνηση και πράγματι βρήκε μια από τις καλύτερες στα χρονικά της σκακιστικής ιστορίας. Ο Αξιωματικός και η Βασίλισσα είναι έτοιμοι για επίθεση όπως είναι και οι Πύργοι.
-Με την λαμπρή διπλή θυσία: Την 40. Αδ5!! εxδ5?! (μετά απο 40. ... Ιε5  41. Πxε5 δxε5 42. Αε4  προκύπτει μια περίπλοκη θέση με περίπου ίδιες ευκαιρίες και για τους δύο) και την 41. Βxη7+!! Ρxη7 ο Λευκός θα δημιουργήσει ένα δυνατό ενεργειακό πεδίο πλησίον του Μαύρου Βασιλιά, που σύντομα θα εκδηλώσει την ισχυρή του δύναμη.
- Μετά από 42. Ιζ5+! Ρη6  43. Πε6+ Ιζ6  44. Πxζ6+ Ρxη5  45. Πεε6 Πη2+  46. Ρxη2 Βδ8  46. Ιε7 
1-0   
Ακόμη και εάν ο Cardoso είχε παίξει 42... Ρη8  υπήρχε η ακόλουθη όμορφη συνέχεια για να νικηθεί: 43. Ιθ6+! Ρη7  44. Πε7+ Ρη6  45. Π1ε6+ 

 Μεταγραφή από το βιβλίο "The Joys of Chess" του Christian Hesse

ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΡΗΓΟΡΟΥ ΣΚΑΚΙΟΥ: ΧΡ. ΜΠΑΝΙΚΑΣ - ΣΠ. ΚΑΠΝΙΣΗΣ




(Δελτίο Τύπου)

Μια μεγάλη σκακιστική αναμέτρηση διοργανώνεται στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, την Δευτέρα 30 Μαϊου, από τις 5 μ.μ., στο πλαίσιο των Προφεστιβαλικών Εκδηλώσεων του 1ου Διεθνούς Σκακιστικού Πολιτιστικού Φεστιβάλ που θα γίνει στην Κέρκυρα από 18-27/6/2011.

Δύο κορυφαίοι Έλληνες γκραν μαίτρ, ο Χρίστος Μπανίκας και ο Σπύρος Καπνίσης θα συναντηθούν στην «Τεχνόπολις» για να παίξουν ένα ματς γρήγορου σκακιού 4 παρτίδων .
Το ματς αναμένεται με πολύ ενθουσιασμό από όλους τους φίλους του σκακιού και προβλέπεται συναρπαστικό, για το λόγο αυτό θα υπάρχει ειδική οθόνη στην οποία οι θεατές θα μπορούν να παρακολουθούν την εξέλιξή του.

Ο Χριστόδουλος Μπανίκας γεννήθηκε το 1978. Υπήρξε πρωταθλητής Ευρώπης στο γρήγορο σκάκι (2002), 8 φορές πρωταθλητής Ελλάδος (2001-6, 2008-9) και 3 φορές σε ηλικιακές κατηγορίες (1990 κάτω των 12, 1993 κάτω των 16 και 1996 κάτω των 20), 4 φορές χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα νέων (1996-8). Στην Ολυμπιάδα των Πνευματικών Αθλημάτων στο Πεκίνο το 2008, κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στο μπλιτς.
Είχε πολλές επιτυχίες με την Εθνική Ελλάδος στις 8 Ολυμπιάδες που έπαιξε μέχρι τώρα και σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ενώ διακρίθηκε και με την Εθνική Νέων κάτω των 16 ετών όταν αυτή κατέκτησε την 2η θέση παγκοσμίως το 1994. Το κορυφαίο του ELO ήταν 2617 (Μάρτιος 2010). Συμμετείχε σε ματς επίδειξης μπλιτς εναντίον του Kasparov το 2001.

Ο Σπύρος Καπνίσης γεννήθηκε το 1981 και έχει σπουδάσει χρηματοοικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.
Έχει κατακτήσει δύο πανελλήνια πρωταθλήματα παίδων-εφήβων το 1993 (κάτω των 12) και το 1996 (κάτω των 16). Πρωταθλητής Μεσογείου στο 1ο Μεσογειακό Πρωτάθλημα Ανδρών στην Βηρυττό το 2003.
Κατέκτησε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Ανδρών το 2008 ενώ στο Πρωτάθλημα Ανδρών 2010 που έγινε τον Δεκέμβριο κατέκτησε την 2η θέση, μισό βαθμό πίσω από τον 9 φορές πρωταθλητή Ελλάδος Βασίλη Κοτρωνιά, όντας ο μόνος που κέρδισε τον φετινό πρωταθλητή.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΠΑΛΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Επειδή όπως έχουν πεί: "Πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία" επέλεξα την παραπάνω ανάρτηση για τα παλιά παιχνίδια (όπως μόλις τα πρόλαβα στην δεκαετία του '60) αναδημοσιεύοντας την από την εξαιρετική ιστοσελίδα του χωριού Θραψανό του Ηρακλείου Κρήτης: εδώ

Παρακολουθώντας κανείς τα σημερινά παιδιά, να βυθίζονται όλο και περισσότερο στους υπολογιστές, σε παιχνίδια που τα παρασύρουν μέσα σε πλασματικούς κόσμους όπου προσπαθούν να σκοτώσουν, να κυριεύσουν ή να κλέψουν με την βοήθεια του φανταστικού και ανήθικου τις περισσότερες φορές ήρωά τους, σκέπτομαι την εποχή που ήμουν στην ηλικία τους και αλωνίζαμε τα σοκάκια του Θραψανού, παίζοντας με τα δικά μας παιχνίδια.
 Βέβαια, εάν αναλογιστούμε την μεγάλη χρονολογική διαφορά, η σύγκριση είναι αδύνατη και συνάμα αδόκιμη, όμως οι συνειρμοί έρχονται αυτόματα, ενώ οι απορίες των παιδιών για αυτά τα παιχνίδια τους δημιουργούν χαμόγελα και... συμπάθεια.
Προσδοκώντας λοιπόν να παρουσιάσω στα σημερινά παιδιά, τα ξεχασμένα και χαμένα στον χρόνο παιχνίδια, αλλά και με την φιλοδοξία να τα φέρω στη θύμηση αυτών που τα έπαιζαν, σχεδίασα κάποια απο αυτά ενω κάποια άλλα απλά τα καταγράφω παρακάτω.
Απο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής εκείνης (αναφέρομαι στα τέλη της δεκαετίας του 60 έως περίπου τα τέλη του 70) ήταν ότι τα πιό αγαπημένα παιχνίδια ήταν αυτά που τα φτιάχναμε μόνοι μας αφού η κατασκευή τους, η συνεχής τροποποίηση και τελειοποίησή τους αποτελούσε απο μόνη της το μεγαλύτερο ίσως παιχνίδι. Βέβαια ορισμένα απο αυτά ήταν επικίνδυνα -χωρίς να ξεχνάμε ότι και εμείς δεν ήμασταν άγιοι-, ενώ σε κάποια άλλα ο αγώνας πολλές φορές δεν ήταν απλά για την νίκη αλλά και για την διατήρηση της σωματικής μας ακεραιότητας. Εχουμε και λέμε λοιπόν:


Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Ντιχάλι σιντερένιο με τέλι (σύρμα)
Το κατασκευάζαμε με χοντρό τέλι απο τις κρεβατίνες και λάστιχο απο το "σταφύλι".
Τα σχετικά χοντρά λάστιχα τα παίρναμε απο τους μεγαλύτερους ή τις γυναίκες που δούλευαν στις αποθήκες συσκευασίας σταφυλιών και τα χρησιμοποιούσαν για να κρατάνε καλυμένα τα σταφύλια με ειδικά χαρτιά μέσα στα "κασάκια" εξαγωγής.
Τα ντιχαλάκια που εκτοξεύαμε ήταν "σελωμένο", κυρτωμένο δηλαδή, τέλι που έπαιρνε την μορφή "U".
Το τέλι αυτό το παίρναμε απο το μπαλιαστικό μηχάνημα που φέρνανε κάθε καλοκαίρι στο γήπεδο και έδενε τα άχερα σε μπάλες μετά το αλώνισμα απο την αλωνιστική μηχανή των σιτηρών (στάρια και κριθάρια).
Τα ντιχάλια αυτά τα έφτιαχναν και τα έπαιζαν οι μικρότεροι χωρίς όμως αυτό να μειώνει την επικινδυνότητά τους καθώς μπορούσες πολύ εύκολα να φάς καμιά στο μάτι και να σου προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά.

Ντιχάλι (δίχαλο - σφεντόνα) ξύλινο
Ντιχάλι (δίχαλο - σφεντόνα) ξύλινο, με πετσάκια και λάστιχο κλώνο ή σαμπρέλα. Επικίνδυνο και απαγορευμένο παιχνίδι που έφτιαχναν οι μεγαλύτεροι, αφού εύκολα κάποιος μπορούσε να τραυματιστεί πολύ σοβαρά εάν χτυπούσε στο πρόσωπο ή στο κεφάλι με τις πέτρες που εκτοξεύανε. Το χρησιμοποιούσαν για να κυνηγήσουν πουλιά, αλλα και για να συναγωνιστούν στην σκοποβολή. Ενίοτε σπάγανε κανένα τζάμι ή γλόμπο των στύλων της ΔΕΗ.


Όπλο με λαστιχάκι
Έξυπνη και εύκολη σχετικά κατασκευή με κυρίαρχο χαραχτηριστικό ένα... μανταλάκι.





Ξυλίκι - ντελής
Πολύ αγαπημένο παιχνίδι που παιζότανε απο δύο ομάδες με δύο ή τρείς παίχτες η κάθε μία.
Βρίσκαμε δύο καλά ξύλα: ένα μικρό τον ντελή ή λιμά και το μεγάλο την ντελόβεργα ή ξυλίκι και αφού στήναμε δύο πέτρες (τη μάνα) βάζαμε πάνω τον ντελή.
Μετά βάζαμε την ντελόβεργα ανάμεσα στις δύο πέτρες της μάνας και σε πρώτο χρόνο χτυπούσαμε κατακόρυφα και με φορά απο κάτω προς τα πάνω ελαφρά να σηκωθεί ο ντελής στον αέρα, ενώ σε δεύτερο χρόνο τον χτυπούσαμε οριζόντια με όλη μας την δύναμη να φύγει όσο πιό μακρυά μπορούσαμε.
Οι παίχτες της άλλης ομάδας προσπαθούσαν να πιάσουν στον αέρα τον ντελή που με την δύναμη που είχε καμιά φορά τους χτυπούσε δημιουργώντας -ειδικά στο κεφάλι- τις χαραχτηριστικές "μπαμπούνες" (φούσκωμα δηλαδή απο το χτύπημα).
Για να θυμηθειτε λίγο το παιχνίδι αναφέρω τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιούσαμε για να δούμε ποιός θα παίξει πρώτος μετρώντας με την ντελόβεργα, απο τον ντελή μέχρι τη μάνα:τόπι -τζι.

Πατίνι με ρουλεμάν
Η δυσκολία ήταν να βρεθούν τα ρουλεμάν. Απο κεί και πέρα υπήρχαν οι... ειδικοί που βοηθούσαν στην δύσκολη αυτή κατασκευή. Οι τελευταίες καλιτεχνικές πινελιές ήταν συνήθως μπεντόλιρες που μπροκώναμε στη φάτσα. Αγαπημένες πίστες ήταν οι αμαξωτές με ελαφρά κατηφόρα. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς την "τραβάγια" που έκαναν τα πατίνια στο κατήφορο.


Τσούρλι με μπαγκιονέτα
Το φτιάχναμε απο πολύ χοντρό τέλι κρεβατίνας και για τροχό βρίσκαμε απο κανένα πεταμένο παιδικό καροτσάκι.
Πολύ αγαπημένο παιχνίδι, καθώς διανύαμε με αυτό ατέλειωτα χιλιόμετρα ενώ για να δοκιμάζουμε την δεξιοτεχνία μας φτιάχναμε ειδικές "πίστες" αγώνων.


 
  
 


Τσούρλι με κλήμα κρεβατίνας και μεγάλο τροχό
Ευκολη και γρήγορη εφεύρεση για να "τσουρλήξει" ο μεγαλύτερος τροχός αφού δεν του ταίριαζε η μπαγκιονέτα με το τέλι.










Τσούρλι με μεγάλο τροχό ή τσέρκι που τα κυλούσαμε με ένα σκέτο ξύλο
Ακολουθώντας τον γενικό κανόνα που έλεγε ότι οτιδήποτε ήταν στρογγυλό έπρεπε να κυλάει, βρίσκαμε και το αντίστοιχο εργαλείο. Εδώ τα πράγματα ήταν μάλλον απλά καθώς με ένα κομμάτι ξύλο το παιχνίδι ήταν έτοιμο.







Τσούρλι με καλάμι, τιμόνι με τέλι και διπλό τροχό με άξονα απο παλιό παιχνίδι
Για τους μερακλήδες της εποχής! Πραγματικά όμορφες κατασκευές με τιμόνια σπέσιαλ, ταχύτητες στο χέρι, καθρέπτες, χλωρινομπούκαλα για συσπασιόν και άλλες ατέλειωτες τροποποιήσεις πρίν την βόλτα στο χωριό για να δείξουμε το καινούργιο μοντέλο.







Φυσοκάλαμα
Αδειάζαμε εσωτερικά τα καλάμια και φυσούσαμε απο μέσα ότι μπορεί κανείς να φανταστεί.


 Μπεντόλιρες
"Κοπανίζαμε" και ισιώναμε τα καπάκια απο τα αναψυκτικά και τις μπύρες (Κρυσταλία, Φήμη, FIX, HENINGER κλπ).
Κάθε μπεντόλιρα είχε αξία ανάλογα με το πόσο σπάνια την συναντούσε κανείς.
Η Κρυσταλία (για αυτούς που θυμούνται τα καταπληκτικά μπυράλ της Βονιανής εταιρείας), ήτανε η φτηνότερη καθώς τα καπάκια της ήταν εν αφθονία στα καφενεία, ακολουθούσε η Φήμη (Αγιοπαρασκίτικη εταιρεία), ενώ τα καπάκια απο τις μπύρες άξιζαν μιά περιουσία! Αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους τα καπάκια της Pepsi & Coka cola.
Τις παίζαμε όπως έπαιζαν οι μεγαλύτεροι τον τσούκο με απαλέθια.

Ανεμόμυλοι με ασφεντυλιές
Εποχιακές περίτεχνες κατασκευές ανεμόμυλων απο τις ξερές ασφεντυλιές. Η φαντασία σε όλη της την έκταση.


Αετός της Καθαρής Δευτέρας (Χαρταετός)
Τα βασικά στοιχεία για την κατασκευή του χαρταετου ήταν καλάμια απο την Περβόλα που τα σκίζαμε για να φτιάξουμε το σκελετό, σπάγγος, λαδόκολα για πανί που την κολάγαμε με κουρκούτι στο περιφερειακό σπάγγο, και εφημερίδες για ουρά. Αργότερα με την εφάνιση των έγρωμων χαρτιών οι κατασκευές έγιναν περίτεχνες και εντυπωσιακές και ανέμιζαν υπερήφανα στο γήπεδο (στο χώρο που είναι σήμερα το Δημαρχείο Θραψανού).


Μαντούρες (καλαμένια φλογέρα)
Τις εποχές που μας πιάνανε... καλιτεχνικές ανησυχίες φτίαχναμε μαντούρες απο καλάμια και προσπαθούσαμε να εκφραστούμε μουσικώς!
Κόβαμε λοιπόν καλάμια, καθαρίζαμε καλά ενα κομμάτι και περνούσαμε αμέσως στην δυσκολότερη φάση της κατασκευής που ήτανε η γλώσσα.
Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαμε ήταν ένα "τσακάκι" (μικρό μαχαίρι που "σφάλιζε" - έκλεινε) για να κόψουμε τα καλάμια, να ανοίξουμε τις τρύπες και να κόψουμε τη γλώσσα. Το σπουδαιότερο όμως εργαλείο ήταν ένα σπασμένο κομμάτι γυαλί που το χρησιμοποιούσαμε για να ξύσουμε τη γλώσσα και να την κάνουμε όσο το δυνατόν λεπτότερη έτσι ώστε με το φύσημα να πάλλεται και να δημιουργεί τον ήχο.



Τα ομαδικά παιχνίδια
•Ποδόσφαιρο στην αμαξωτή με χοιρόφουσκα.
Η χοιρόφουσκα ήταν η φούσκα του χοίρου (ουροδόχος κύστη) που με αγωνία περίμεναν να πάρουν τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων (απο τα γουρούνια που σφάζανε για να φτιάξουν λουκάνικα, χοιρομέρι, τσιλαδιά και τα άλλα καλούδια για τις γιορτές), για να φτιάξουν μπάλα και να παίξουν.
Εμείς δεν προλάβαμε την χοιρόφουσκα αλλα η ονομασία παρέμεινε και λέγαμε έτσι τις πλαστικές αερόμπαλες με τις οποίες παίζαμε ποδόσφαιρο στην αμαξωτή (ασφαλτοστρωμένος δρόμος).


•Σκλαβάκια
•Πόλεμο
•Πετροπόλεμο
•Χοστό ( Κρυφτό) (με μάνα ένα ντενεκέ)
•Κάτω πά (μακρυά γαϊδούρα)


•Ολυμπιακοί αγώνες.
Επηρεασμένοι απο τους αγώνες οργανώναμε αντίστοιχους και τους παίζαμε στα αλώνια που βρίσκονταν στα "παπούρια" πίσω και βόρεια απο το σημερινό Ηρώον. Μέσα στα αλώνια ρίχναμε βόλι, κάναμε πάλη και άλμα εις μήκος και ύψος χρησιμοποιώντας για στρώμα πτώσης τα... κουκάχερα. Επίσης ρίχναμε ακόντιο με καλάμια ενώ το τρέξιμο ήταν αγώνας αντοχής σε ανώμαλο δρόμο, αφού τρέχαμε σε μεγάλους κύκλους στα χωράφια γύρω απο τα αλώνια.

Τα παιχνίδια που παίζαμε στα πεζούλια  
 


•Σκλισκλιντράκι (πεντόβολο)
•Ντάμα (απλή αλλα και υποχρεωτική)
•Ποδοσφαιράκι
•Σαλίγκαρο
•Τριόδιο (τρίλιζα)
•Βεζύρης (ξυλάς, βασιλιάς, ψωμάς, κλέφτης)




Τα "κοριτσίστικα" παιχνίδια

•Κουτσούνες (πάνινες αυτοσχέδιες κούκλες)
•Μήλα
•Κουτσό (ή καλόγερο)
•Σκοινάκι
•Λάστιχο


Άλλα παιχνίδια

•Μπίλιες γυάλινες και σιδερένιες (σιντερόλες), (μπάζ παράμπαζο, κολόμπαζο)


•Τάκα-τάκα
Το παιχνίδι αυτό το αποτελούσαν δυό μεγάλες κοκάλινες μπίλιες που κρεμότανε με λεπτό σχοινάκι απο ένα σιδερένιο κρίκο. Ο διαολεμένος θόρυβος που έκανε σε συνάρτηση με τα συχνά ατυχήματα που προκαλούσε το έκανε γρήγορα απαγορευμένο παιχνίδι.









•Γουρούνα
Παιχνίδι για τέσσερα - πέντε άτομα. Ο καθένας κρατουσε απο μιά ξύλινη βέργα και την είχε σε μιά μικρή λακούβα που φτιάχναμε στο έδαφος. Το κορόιδο χτυπούσε με το δικό του ξύλο και προσπαθούσε να φέρει την γουρούνα (ένα χλωρινομπούκαλο) και να τη βάλει σε μιά λακούβα που βρισκόταν στο κέντρο της παρέας. Μάταια όμως αφού οι υπόλοιποι την "ξωρίζανε" με τα βεργάλια τους. Εάν προλάβαινε τότε να χώσει τη βέργα του στην λακούβα κάποιου άλλου, τότε ναι, είχε βρεθεί το καινούργιο κορόιδο!


•Μπρόκα-καρφωτή στις μαλακές χωματσούρες.


Τα τυχερά παιχνίδια

•Ζάρια (κουμάρι)
•Πάρτα - Όλα


 
•Τσούκος
Την Μεγάλη Εβδομάδα και συγκεκριμένα την Μεγάλη Παρασκευή και Μεγάλο Σάββατο στα καφενεία οι μεγάλοι έπαιζαν "τσούκο", έθιμο το οποίο λέγεται ότι αναπαριστά την κλήρωση των ιματίων του Χριστού από τους Ρωμαίους όταν Αυτός βρισκόταν στο σταυρό:
"διαμερίσατο τα ιμάτια μου και επί των ιματισμών μου έβαλον κλήρο".
Για να παίξουν τον τσούκο στα καφενεία έβαζαν τις καρέκλες και τα τραπέζια στην άκρη και έφτιαχναν στην μέση ένα μεγάλο διάδρομο. Στο τέλος του διαδρόμου έστηναν το "μύξη", ένα "σούρο" (φελό δηλαδή απο πώμα μπουκαλιού) και πάνω έβαζαν κέρματα (τάλιρα, δεκάρικα και εικοσάρικα).
Τέλος χρησιμοποιώντας δεκάρικα (που ήταν και τα μεγαλύτερα σε μέγεθος κέρματα τότε) προσπαθούσαν από το "κούτελο", μιά γραμμή που είχαν τραβήξει στην άλλη άκρη του αυτοσχέδιου διαδρόμου, να ρίξουν τον "σούρο". Μετά το πέσιμο του σούρου, τα κέρματα που βρισκόταν πιό κοντά στο δεκάρικο απο ότι στο μύξη (το σούρο δηλαδή) ήταν και αυτά που κέρδιζε ο παίκτης.

•Απαλέθια
Αντιγράφοντας τους μεγάλους παίζαμε το ίδιο παιχνίδι και εμείς αλλά επειδή το παίζαμε στις "χωματσούρες" και όχι στα "σπέσιαλ παρκέ" απο μωσαϊκό των καφενείων, αντί δεκάρικα, χρησιμοποιούσαμε "απαλέθια" (στρογγυλές και επίπεδες πέτρες ή κομμάτια απο σπασμένα κεραμικά) για να ρίξουμε το μύξη (που και αυτός τις περισσότερες φορές ήταν πέτρινος ή ξύλινος).
Αλλά και τα απαλέθια τα παίζαμε απο μόνα τους ανά δύο, και συγκεκριμένα ρίχνοντας ο πρώτος προσπαθούσε να τον χτυπήσει ή να έρθει πολύ κοντά ο άλλος με το δικό του απαλέτι και να εισπράξει το στοίχημα.

•Κορώνα-Γράμματα

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΑΚΙ




Ακόμη ένα ποίημα με θέμα το σκάκι, σουρεαλιστικό αυτή τη φορά, του Νικόλα Κάλα (ή Νικήτας Ράντος ή Μ. Σπιέρος ή Ν.Calas) με πραγματικό όνομα Νικόλαος Καλαμάρης:
Σκάκι
Ένας κόσμος-ένας κόσμος τετράγωνος ο κόσμος μου.
Στις απλοποιημένες του διαστάσεις χαρακώνονται οι ορίζοντες των
ημερών, της ισονυκτίας η αντιθετική επιφάνεια.
Όλα τα εγκλήματα της ζωής-πανουργίες φόνοι-ξαναζούν απάνου
στο σιντέφι και στον όνυχα όπου επίπονα γλιστρούν άκαρδου
νου τα φιλντισένια σύμβολα τα είδωλα από κοράλλι.
Ο δρόμος τους, οι επικίνδυνοι σταθμοί των, οι απογοητεύσεις και
τα λάφυρα-χαρές γι αυτό που ήτανε καρδιά.
Τώρα με του χεριού τη σπάνια κίνηση να περιπλέξει το ξερό
παιχνίδι.
Το αίμα που κυλάει, οι βιασμοί, ό,τι κρυφό έχει η ψυχή, δε διακρίνεται
στις αυστηρές του μεταβολές.
Όσοι όμως ξέρουν τους κανονισμούς, στο κάτοπτρο βλέπουν τις
φρικτές εικόνες που δύο παίκτες κλείσανε σ’ εβένινο πλαίσιο
και προσπαθούν με λιτές κούκλες να σκεπάσουν.

Νικόλας Κάλας
Από τις συλλογές:
Οδός Νικήτα Ράντου, Ίκαρος, 1977
και Γραφή και Φως, Ίκαρος, 1983


Ευχαριστώ θερμά το φίλο Παναγή Σκλαβούνο που το ανακάλυψε και μου το έστειλε.


Δείτε και άλλα ποιήματα με θέμα το σκάκι που αναρτήθηκαν κατά καιρούς σε αυτό εδώ το ιστολόγιο: εδώ , εδώ , εδώ , εδώ και εδώ

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ

Ακούστε την σημερινή συνέντευξη του Διονύση Τσακνή (μεταξύ άλλων και για το σκάκι) που έδωσε στον κο Χρήστο Πιλάλη στα πλαίσια της εκπομπής του για το σκάκι "Αναζητήσεις σε άσπρα μαύρα" που μεταδίδεται επί μία ώρα από τον Sentra FM 103,3 κάθε Σάββατο στις 10:05: 




ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ




3. "Πρόκληση"
Μεταγραφή από το βιβλίο "The Joys of chess" του Cristian Hesse

"Η πρόκληση είναι η αρχή της ζωντάνιας" M. Piccoli
Για τον ερευνητή της δημιουργικότητας, Εdward de Bono, η αρχή της πρόκλησης είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της μεθοδολογίας του, ο σκοπός της οποίας είναι η αποτελεσματική αποδέσμευση των δημιουργικών παρορμήσεων και η εμφάνιση νέων ιδεών. Η τεχνική της κατευθυνόμενης πρόκλησης βασίζεται στην ιδέα να οδηγήσουμε την σκέψη μας εκτός των των συνηθισμένων καναλιών της και να προξενήσουμε μια κατάσταση αστάθειας στην οποία ο συνήθης τρόπος σκέψης μας καταρέει. Αυτός είναι ο προτεινόμενος από τον ερευνητή τρόπος για να αναζωογονηθούν οι σκέψεις που δεν μπορούν να εμφανισθούν με τις συμβατικές μεθόδους.
Μια τέτοια μέθοδος θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά χρήσιμη κατά την διάρκεια μιας παρτίδας. Αυτός που προκαλείται με μια ασυνήθιστη κίνηση συχνά εμφανίζει εκνευρισμό, διότι έχει μόλις αντιμετωπισθεί  με μια κίνηση που είναι έξω από τα όρια στο υποσυνείδητό του.

Σχετικό παράδειγμα πρόκλησης είναι η ακόλουθη περίπτωση που στην 32ή του κίνηση  ο Timman έπαιξε ...Ιζ6: 
Timman-Kasparov (Hilversum 1985)

Θέση πριν από την 32η κίνηση του Λευκού




Θέση μετά την 41η κίνηση του Λευκού














Μιά τελική θέση με πολύ μεγάλο βαθμό αλληλεξάρτησης των κομματιών μεταξύ τους, στην οποία αξίζει κάποιος να φιερώσει λίγο χρόνο κοιτάζοντάς την:
Ο Μαύρος βασιλιάς είναι σε σαχ από την Λευκή Βασίλισσα η οποία δέχεται επίθεση από την Λευκή Βασίλισσα, η οποία είναι καρφωμένη σε σχέση με τον Βασιλιά της από τον Λευκό Πύργο,ο οποίος είναι και αυτός καρφψμένος σε σχέση με τον Βασιλιά του από τον Μαύρο Πύργο, ο οποίος υπερασπίζεται τον Μαύρο Αξιωματικό που δέχεταιεπίθεση από τον Λευκό Αξιωματιό που είναι καρφωμένος σε σχέση με ον Λευκό Πύργο από τον Μαύρο Αξιωματικό.


ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΚΗΣΗ




2. Η κλασσική θυσία του Αξιωματικού 
Από το βιβλίο "Art in attack in chess" του Vladimir Vucovic
Πρόκειται για μια θυσία που για να εξαντληθεί χρειάζεται αρκετές αναρτήσεις. Είναι η πιό παλιά και η πλέον μελετημένη από τις θυσίες που χρησιμοποιούνται στην επίθεση κατά του βασιλιά που έχει κάνει ροκέ.
Η παλαιότερη παρουσίαση της θυσίας του Αξιωματικού έγινε από τον Greko, ο οποίος παρουσιάζει στο εγχειρίδιό του (ήδη από το 1619!) την επόμενη θέση (που προκύπτει μετά από όχι ιδιαίτερα καλές κινήσεις στο άνοιγμα).
Ήρθε η ώρα για την κίνηση κεραυνό: 
1. Αxθ7+! Ρxθ7  2. Ιη5+ Ρη8 
(εάν 2... Αxη5, τότε 3. θxη5+ Ρη6  4. Βθ5+ Ρζ5  5. Βθ3+ Ρη6  6. Βθ7#, ενώ εάν 2...Ρθ6, το 3. Ιxε6+ κοστίζει στα Μαύρα την Βασίλισσά τους και εάν 2...Ρη6  3.θ5+ υπάρχει η επιλογή μεταξύ  3...Ρθ6  4.Ιxε6+ με απώλεια της Βασίλισσας  και 3...Ρζ5  4. η4#)  
3. Βθ5 Πε8 (ή 3...Αxh5  4. θxη5 ζ5  5.η6)   
4. Βθ7+ Ρζ8  5. Βθ8#



Στο επόμενο διάγραμμα και πάλι η θυσία του Αξιωματικού αποδεικνύεται επιτυχημένη:

1. Αxθ7 Ρxθ7  2. Ιxη5+
 Εδώ, όπως και σε άλλα παραδείγματα της θυσίας του Αξιωματικού, προκύπτουν μετά από τη θυσία τρείς κύριες συνέχειες, ανάλογα με τον άν η απάντηση είναι 1...Ρη8, 1...Ρθ6,  1...Ρη6 . Αυτές είναι οι τρείς βαριάντες που θα πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά σε κάθε περίπτωση, επειδή εάν υπάρχει "τρύπα" σε κάποια απ' αυτές τότε ο συνδυασμός είναι καταδικασμένος



α) Η συνέχεια με 2... Ρη8
2...Ρη8  3. Βθ5 Πε8  4. Βxζ7+ Ρθ8  5. Βxθ5+ Ρη8  6. Βxθ7+ Ρζ8  7. Βθ8+ Ρε7  8. Βxη7#
β) Η συνέχεια με 2... Ρθ6
2...Ρθ6  3. Ιxε6+ και 4. Ixδ8, κ.λ.π.
Η επιτυχία σε αυτή τη συνέχεια έγκειται στο ότι η Μαύρη Βασίλισσα βρίσκεται στο δ8. Αλλά και με την Βασίλισσα στο α5, η κίνηση 2...Ρθ6 δεν έχει καμμία προοπτική. Στην περίπτωση αυτή τα Λευκά κερδίζουν π.χ. με 3.Βη4 Πθ8 (διαφορετικά Βθ4+ και Βθ7#)  4. Ιxε6+ και 5. Βxη7#

γ) Η συνέχεια με 2... Ρη6
2...Ρη6  3. θ4
Εδώ είναι η ισχυρότερη κίνηση. Σε άλλες περιπτώσεις, η καλύτερη απάντηση στο 2...Ρη6 μπορεί να είναι το 3. Βη4
Η απάντηση των Μαύρων είναι φορσέ:
3...Πθ8  4. θ5+!  Πxθ5  5. Βδ3+ ζ5  6. εxζ6+ Ρxζ6  7. Βζ3+ Ρε7  8. Βζ7+ Ρδ6  9. Βxθ5 
και τα Λευκά κερδίζουν.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για την κλασσική θυσία του Αξιωματικού
Καταρχήν, τα Λευκά θα πρέπει να διαθέτουν Βασίλισσα, ένα Αξιωματικό και ένα Ίππο. Ο λευκοτετράγωνος Αξιωματικός θα πρέπει να μπορεί να φθάσει στο θ7 για να δώσει το σήμα της επίθεσης, χωρίς να είναι απαραίτητο με την κίνησή του αυτή να δώσει σαχ στα μαύρα,ούτε να κόψει κάποιο πιόνι. Ο Ίππος θα πρέπει να μπορεί να φθάσει με ασφάλεια στο η5, και η Βασίλισσα να έχει στην ακτίνα δράσης της το θ5, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις αρκεί να μπορεί να φθάσει σε κάποιο άλλο τετράγωνο στης στήλης θ.
Όσο για τα Μαύρα, θα πρέπει να υπάρχουν δύο πιόνια στην αρχική τους θέση, στο ζ7 και στο η7 (μολονότι σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει στο η7 Αξιωματικός αντί για πιόνι). Επίσης το πιόνι θ θα πρέπει να βρίσκεται στο θ7( σε εξαιρετικές περιπτώσεις στο θ5), αλλά μπορεί να μην υπάρχει και καθόλου. Η θέση της Μαύρης βασίλισσας στο δ8 και του μαύρου Πύργου στο ζ8 είναι ένδειξη, αλλά όχι εγγύηση,για την ορθότητα της θυσίας. Το πιό σημαντικό είναι να μην μπορεί ο Μαύρος Ίππος να φθάσει στο ζ6, καθώς και ότι ούτε η Μαύρη Βασίλισσα, ούτε ο Αξιωματικός δεν θα πρέπει να μπορούν να καταλάβουν την διαγώνιο θ1-θ7 χωρίς κόστος.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΚΑΚΙΕΡΑ

Αναδημοσίευση από το skakistiko blog:

Στη σκακιέρα του Παλαιού Φαλήρου










 
«Εβδομήντα τρία ολόκληρα χρόνια παίζω σκάκι! Τα τελευταία είκοσι οκτώ προτιμώ τη μεγάλη υπαίθρια σκακιέρα, στην παραλία του Μπάτη, επί της Λεωφόρου Ποσειδώνος, στο Παλαιό Φάληρο. Εκεί μαζευόμαστε κάθε απόγευμα μετά τις 6.00, ηλικιωμένοι και νεώτεροι σκακιστές, αλλά και γυναίκες και παιδιά για να μας δουν. Μπορεί να φύγουμε και στις 2.30 το πρωί, μέχρι να τελειώσει η παρτίδα».
Αυτά έλεγε ένας ηλικιωμένος  θαμώνας της σκακιέρας του Φλοίσβου  στον Πέτρο Στεφανή (Τα Νέα, 22/9/2009).
Με τον τρόπο τους, μερικές δεκάδες Παλαιοφαληριώτες ανέδειξαν περισσότερο και την παραλία της περιοχής τους, την παραλία του Μπάτη, παράλληλα στις γραμμές του τραμ. Οργάνωσαν και συντηρούν, σχεδόν τρεις δεκαετίες τώρα, το δικό τους «γήπεδο», τα 64 ασπρόμαυρα τετραγωνάκια της παραθαλάσσιας επιδαπέδιας σκακιέρας τους.
Την Κυριακή 22 Μαΐου, από τις 11 το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα, στο πλαίσιο των Προφεστιβαλικών Εκδηλώσεων του 1ου Διεθνούς Σκακιστικού Πολιτιστικού Φεστιβάλ που θα γίνει στην Κέρκυρα από 18-27/6/2011 οι φίλοι του σκακιού θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον γκρανμέτρ και  πρωταθλητή  Ελλάδας Χρήστο Μπανίκα σε επίδειξη σιμουλτανέ, παίζοντας με 20 εναλλασσόμενους αντιπάλους ταυτόχρονα. Η επίδειξη θα ξεκινήσει στις 5:00 μ.μ. Οι εκδηλώσεις θα αρχίσουν στις 11:00 το πρωί με τον διεθνή μετρ Ηλία Κουρκουνάκη ο οποίος θα κάνει επίσης επίδειξη σιμουλτανέ με 20 εναλλασσόμενους αντιπάλους ταυτόχρονα.  Στο διάστημα μεταξύ των δύο επιδείξεων ο Ηλίας Κουρκουνάκης θα μιλήσει για την εκπαιδευτική αξία και την πνευματική χρησιμότητα του σκακιού και θα ακολουθήσει συζήτηση.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΡΥΚΟΚΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Το γράμμα ενός Φιλανδού μαθητή προς ένα Έλληνα φίλο του
«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο, μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.
Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα.

Το σύστημά μας
Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.
Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».
Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές.
Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί.

Επιλέγουμε μαθήματα
Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo - Λύκειο. Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.
Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.
Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Είμαστε όλοι ίσοι
Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ' εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών.
Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί».
Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια.
Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι' αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται.
Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω.
Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας. Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό.
Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο.
Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας.

Αγαπάμε ό,τι κάνουμε
Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος. Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο».
Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι - χέρι.
Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό».
Τον αγαπάμε πολύ γιατί δεν κάνει καμία διάκριση και είναι προστατευτικός και φιλικός σε όλους. Συνεχώς μας μιλάει για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σας που έλεγαν πως: «η μάθηση καλλιεργείται καλύτερα εκεί όπου βρίσκει σταθερό συναισθηματικό έδαφος, διότι δεν είναι κάτι, που εισάγεται στον ανθρώπινο νου μόνο με την εξωτερική διαδικασία της διδασκαλίας (επανάληψη και μίμηση). Αλλά είναι μία εσωτερική διεργασία ίδιας και εμπειρικής ανακάλυψης, που χωρίς την αμοιβαία βούληση δε μεταδίδεται».

Μια ημέρα μου
Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο - τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.
Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ό,τι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.
Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.
Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κλπ.
Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.
Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.
Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου - κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.
Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.
Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.
Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι' αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».
   
Υστερόγραφο
Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».
Γι' αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν αντιγράφεται από κάποιους ειδικούς. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει.
Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν. Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:
«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί... Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».
Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι' αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;
Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.
Με ρώτησες πόσο έχει σ' εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.
Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.
Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να ξεκουράζομαι, να ακούω μουσική, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο με τους φίλους μου και τις λίγες ώρες την εβδομάδα που βλέπω τηλεόραση, προτιμάω να δω κανένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία σας και άλλες μακρινές χώρες, που δεν έχω πάει. Όπως άκουσα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε η χώρα με τη χαμηλότερη τηλεθέαση στην Ευρώπη.
Ξέχασα, δε, να σου πω ότι εκτός της σχολικής, σε κάθε γειτονιά μας υπάρχει μια δημόσια βιβλιοθήκη και δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει μια δανειστική ταυτότητα βιβλίων ή σύνδεση με το ιντερνέτ.
Φίλε μου, σου εύχομαι καλή επιτυχία και κουράγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μπορούσε να επιλέξει το τόπο γέννησης του.

Φιλικά, Markus Bootsarb


Σημείωμα του ιστολογίου στους μαθητές και φοιτητές:
Το παραπάνω μου το έστειλε ένας φίλος από τον σκακιστικό σύλλογο ΖΗΝΩΝΑ. Δεν το μετέφερα εδώ για να μελαγχολήσετε αλλά για να παρακινηθείτε.
Χρησιμοποιήστε τα πλεονεκτήματά σας και αγωνιστείτε για την μόρφωσή σας ακόμη και με τις σημερινές αντίξοες συνθήκες. Μην περιμένετε τίποτε από το κράτος. Δείτε το εξάλλου θετικά: η παιδεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ασχολούνται μ'αυτή  πολιτικοί σαν τους δικούς μας.
Μην σταματάτε τις προσπάθειές σας. Πιστέψτε με ότι η εκπαίδευσή σας θα αποβεί η αποδοτικότερη επένδυση που θα κάνετε ποτέ εσείς και οι γονείς σας.